باید و نبایدهای صحبت کردن با یک نابینا / چگونه به آنها کمک کنیم؟

همه در زندگی کم یا زیاد با افرادی مواجه هستیم که از موهبت بینایی برخوردار نیستند. ما فکر می‎کنیم آنها چون یک نقص دارند پس باید آنها را به شدت دست کم بگیریم.
کد خبر: ۱۲۳۲۸۹۵
باید و نبایدهای صحبت کردن با یک نابینا / چگونه به آنها کمک کنیم؟

به گزارش جام جم آنلاین به نقل از wisconsin، نابینایان یا همان روشندلان به خصوص آنهایی که به طور مادرزاد با این عارضه متولد شده‎اند نیاز به این دارند که با آنها درست رفتار شود. هر گونه رفتاری که احساسات آنها را جریحه‎ دار کند باید شناسایی شود تا افراد در مواجهه با نابینایان آن را تکرار نکنند. یکی از مشکلاتی که عموم مردم در مواجهه با افراد نابینا دارند این است که آنها را افرادی به شدت ناتوان می‎بینند که مدام نیاز به کمک دیگران دارند که صد البته این اندیشه به طور کامل غلط است.

یکی از نکات بسیار مهم در رابطه با نابینایان نحوه صحبت کردن با آنهاست. ما حق نداریم فکر کنیم آنها چون نمی‎بینند پس از توانایی صحبت کردن هم برخوردار نیستند بنابراین نباید زمانی که با آنها کار داریم با اطرافیانشان صحبت کنیم. این کار به شدت آنها را ناراحت می‎کند. متاسفانه اکثر مردم نمی‏دانند رفتارهایی به ظاهر بی‎اهمیت چگونه دل روشندلان را می‎شکند.

در اینباره بهتر است برخی از باید و نبایدهای صحبت کردن با یک نابینا را بررسی کنیم:

*فرض کنید برای یک قرار کاری باید به ملاقات یک نابینا بروید. این نابینا قرار است در شرکت شما استخدام شود و شما مسئول مصاحبه می‎شوید. وقتی وارد اتاقی می شوید که یک فرد نابینا در آن قرار دارد به جای اینکه بگویید « حدس بزن من چه کسی هستم؟» باید خودتان را با صدای بلند به او معرفی کنید. او که شما را نمی‌بیند تا حدس بزند شما چه کسی هستید. اصلا شما را هم نمی‎شناسد. پس به جای اینکه مکالمه را با یک شوخی بی مزه شروع کنید بهتر است به صورت رسمی خودتان را معرفی کنید. ماجرای محل کار و مسئول بودن شما برای انجام مصاحبه فقط یک مثال است، در موقعیت های مختلف هنگامی که با یک نابینا روبرو می شوید و اگر با او کاری دارید ابتدا خودتان را معرفی کنید.

*هیچ وقت همراهِ یک نابینا را مورد خطاب قرار ندهید. وقتی با یک نابینا کار دارید باید با خودِ او صحبت کنید نه اینکه چون او توانایی دیدن ندارد باید به خودتان اجازه بدهید او را آنچنان ناتوان تصور کنید که توانایی حرف زدن هم ندارد. این کار به شدت آنها را ناراحت و عصبی می کند. مگر خودشان توانایی صحبت کردن ندارند که همراه آنها را مورد خطاب قرار می دهید؟

*برای اینکه یک نابینا را نسبت به اشیای پیرامونش آگاه کنید اطلاع دقیق به او بدهید. مثلا به جای اینکه بگویید یک میز در این اتاق است بگویید یک میز سمت چپ اتاق و در فاصله سه متری تو قرار دارد. صحبت کردن کلی درباره اشیا در مواجهه با نابینایان درست نیست. آنها اگر قدرت بینایی داشتند نیازی به این نمی‎دیدند که شما کمکشان کنید.

*وقتی درباره یک شی با نابینایی صحبت می‎کنید اطلاعات دقیق از همان شی بدهید. از سایز، شکل، بافت، رنگ و ... موارد جزئی دیگر. اگر او نابینا است دلیلی نمی‎شود که فکر کنید گفتن جزئیات به او فایده ای ندارد.

*وقتی می خواهید با آنها صحبت کنید ابتدا نامشان را به زبان بیاورید. آنگاه نابینا متوجه می شود که مخاطب شما او هستید. اگر اسمش را نیاورید گمان می کند که منظور شما فرد دیگری است.

*وقتی با یک نابینا صحبت می کنید، فریاد نزنید. آنها نابینا هستند اما حس شنوایی‌شان مشکلی ندارد.

وقتی یک نابینا نیاز به کمک دارد

درباره نحوه صحبت کردن با نابینایان نکاتی را توضیح دادیم. اما یک مورد دیگر را هم باید بررسی کنیم. چطور به آنها کمک کنیم؟ برای پاسخ به این سوال باید این نکات را در نظر بگیریم:

*اول خودتان را معرفی کنید و سپس از او بپرسید آیا نیاز به کمک دارد یا خیر.

*اگر کمک می‌خواهند به آنها کمک کنید در غیراینصورت کمک زوری توهین و تحقیر به آنهاست.

newsQrCode
ارسال نظرات در انتظار بررسی: ۱ انتشار یافته: ۰

نیازمندی ها