موافقت‌نامه تغییر اقلیم پاریس، با هدف کاستن از انتشار گازهای گلخانه‌ای انسان‌ساخت در اجلاس بیست و یکم کنوانسیون تغییرات اقلیم (UNFCCC) در شهر پاریس فرانسه به تایید اولیه کشورهای شرکت‌کننده در اجلاس رسید. مطابق مبانی علمی موافقت‌نامه پاریس، گازهای گلخانه‌ای انسان‌ساخت که منابع اصلی منتشرکننده آنها، منابع انرژی مانند نفت و گاز هستند، عامل افزایش دمای کره زمین هستند. از مخالفان جدی مبانی علمی این موافقت‌نامه می‌توان روسیه و آمریکا را نام برد.
کد خبر: ۱۲۲۱۷۷۹

امنیت انرژی در حالت کلان به معنی تداوم مطمئن عرضه با قیمت مناسب است. بعد از کشف نفت اما هر وقت صحبت از امنیت انرژی می‌شد به معنای دسترسی آسان و کم‌هزینه به منابع پرمصرف نفت و گاز بود. در راستای همین مسأله، کشورهای بزرگ صنعتی به دنبال تنوع‌بخشی به منابع تأمین‌کننده این سوخت‌ها و به‌خصوص تنوع‌بخشی در خود منابع انرژی بودند. در جهان فعلی نیز انرژی یکی از محورهای اصلی سیاست‌ها و ر‌اهبردهای کشورهای صنعتی است. از این‌رو کشورهای صنعتی به‌خصوص کشورهای اروپایی تلاش می‌کنند بتوانند خود را از وابستگی در این محور حساس برهانند. ازاین رو به دنبال راه‌های دیگر برای تأمین انرژی می‌گردند. در این مسیر اما مانع بزرگی وجود دارد و آن‌هم هزینه‌های بالای تأمین انرژی از طریق منابع جدید و ارزان بودن تأمین انرژی از منابعی مانند نفت و گاز است که باعث جذاب شدن این منابع برای مصرف‌کنندگان می‌شود.این جذابیت اما به نفع کشورهای صنعتی بدون منابع انرژی نیست، چراکه همچنان باید به‌عنوان واردکننده انرژی و وابسته به کشورهای دارای منابع انرژی بمانند. یکی از راه‌های کاهش هزینه تأمین انرژی از منابع جدید افزایش تقاضا برای تأمین انرژی از این منابع است. از همین رو باید کشورهای دارنده فناوری این منابع بتوانند رقبای خود (کشورهای دارنده منابع انرژی) را از طریق به صفر رساندن منابع انرژی آنها کنار بگذارند.
صفر کردن مصرف منابعی مانند نفت و گاز حداقل سه مزیت برای کشورهای توسعه‌یافته ازجمله برخی کشورهای اروپایی صاحب فناوری مانند فرانسه، فنلاند، سوئد و... دارد. این کشورها از حامیان اصلی توافق پاریس نیز هستند.
به صفر رسیدن مصرف منابع انرژی مانند نفت و گاز به معنای اوج‌گیری تقاضا برای انرژی‌های نوین است که فناوری آن در اختیار کشورهای معدودی است. این مسأله کمک خواهد کرد تا کشورهای دارنده فناوری انرژی‌های نوین که فاقد منابع انرژی نیز هستند، بتوانند از مسأله هزینه‌های بالای تولید انرژی از این منابع عبور کنند. چراکه می‌توانند این هزینه را از جیب دیگر کشورها تأمین کنند.
کشورهای صاحب فناوری انرژی‌های نوین ازجمله کشورهای اروپایی که نام برخی از آنها ذکر شد، می‌توانند پس از چند قرن از واردکننده انرژی به صادرکننده انرژی تبدیل شوند. چراکه این کشورها در حوزه تأمین انرژی از طریق منابع تجدید پذیر بسیار پیشرفته هستند و می‌توانند بازارهای جهانی را تصاحب کنند. این تبدیل به معنای خارج شدن ابزار بزرگ تأثیرگذاری در معادلات بین‌المللی از دست کشورهایی مانند آمریکا، روسیه، عربستان و حتی ایران است.
مسأله مهم دیگر این که کشورهای درحال‌توسعه دیگر نمی‌توانند به‌سرعت کشورهای توسعه‌یافته به نقطه مدنظر خود در توسعه اقتصادی و صنعتی برسند. چراکه دیگر از توسعه ارزان‌قیمت محروم خواهند شد و در واقع منابع انرژی ارزان‌قیمت را از دست می‌دهند. این موضوع باعث حفظ و حتی گسترش بازارهای کشورهای توسعه‌یافته برای فروش کالاها صنعتی‌شان خواهد شد.
شاید بتوان واکنش‌های منفی کشورهایی مانند روسیه، آمریکا، عربستان، قطر حتی کویت را هم در این راستا تحلیل کرد. چراکه کشوری مانند آمریکا معتقد است با اجرای توافق پاریس بیش از 5/6 میلیون نفر بیکار می‌شوند، ازاین‌رو از توافق پاریس خارج شد. روسیه نیز معتقد است صنایع این کشور جزو صنایع انرژی بوده و اجرای این توافق‌نامه می‌تواند مانع توسعه روسیه شود. کشورهایی مانند عربستان، قطر و کویت نیز نمی‌خواهند ابزار معاش خود ونیز ابزار تأثیرگذاری‌شان را در حوزه بین‌الملل از دست بدهند.

صمد محمدی

کارشناس سیاسی

newsQrCode
ارسال نظرات در انتظار بررسی: ۰ انتشار یافته: ۰

نیازمندی ها