الهی عاقبت بخیر شویم...

سه‌شنبه شب، آخرین شب قدر هم بود.باید دل را راهی می‌کردی تا برود و در این آخرین فرصت برای یک سال آینده برای خودش سرنوشت خوب و عاقبت بخیری طلب کند. عاقبت بخیری؛ تمنایی که سه شنبه شب از نیمه‌های شب تبدیل شد به ذکر همه آنهایی که شب قدر را قدر می‌دانند.انگار ترسیده بودیم.گویی کسی در گوشمان زمزمه می‌کرد، این‌همه بی‌پروایی چرا؟ این ‌همه اعتماد به نفس و اعتماد به انتخاب‌های آینده و سرنوشت از کجا می‌آید؟ نجفی را ببین، کی فکرش را می‌کرد به چنین سرانجامی دچار شود.کی فکر می‌کرد پشت آن چهره آرام ، روحی سرگردان و سرکش خفته و منتظر تلنگری است که بیدار شود و آتش بزند به هر‌چه که همه عمر کاشته بود ! سه شنبه شب از نیمه شب به بعد انگار همه ترسیدیم، اگر مچ خودمان را در بزنگا‌ه‌ها نگیریم، نیمه تاریک درونمان فعال می‌شود و سیاهی چشمانمان را کور می‌کند و به سمت تباهی می‌رویم...
نیمه شب بود که بلواهای دنیای مجازی و شبکه‌های اجتماعی آرام‌تر شد، عقل و ندامت و ترس جای هیجان را گرفت و این حدیث امام‌صادق(ع) دست به دست چرخید: «کسی که مومنی را برای گناهی سرزنش کند، نمیرد تا خودش آن گناه را مرتکب شود»...
بیشتر ما به این فکر کردیم که اگر جای نجفی و نجفی‌ها باشیم چه می‌کنیم؟ چه سرنوشتی را برای خودمان رقم می‌زنیم؟ در آن لحظه تاریک که خشم تمکین ما را به دست گرفته به عاقبتی که مادر و پدرمان دعا می‌کردند به خیر شود، فکر می‌کنیم یا به سمت شر می‌رویم و عاقبت به شر می‌شویم؟ سه شنبه شب در آخرین شب قدر دست‌ها را بالا بردیم رو به آسمان و از خدا عاقبت بخیری طلب کردیم.کاش این دعا یادمان نرود کاش در لحظاتی که سیاهی برای تسخیر روح و قلبمان می‌آید، به خود بیاییم و به این فکر کنیم که ما به این دنیا آمده‌ایم که عاقبت بخیر شویم نه عاقبت به شر !
دعای مستجاب شده
فرشته تختی ، کارشناس برنامه‌های معارفی رادیو و تلویزیون است.معلم هم هست،به او تلفن می‌کنم و از او می‌خواهم تا درباره عاقبت بخیری بگوید و این که از چه راهی برویم تا به خیر برسیم.
می‌گوید: وقتی صحبت از «خیر» می‌شود ناخودآگاه حالمان خوب می‌شود چون همه فضائل را در بر می‌گیرد و بسیار گسترده است.وقتی پیرزن یا پیرمردی که حتی سواد ندارند به ما می‌گویند: الهی عاقبت بخیر شوی ! تمام روز حالمان خوب است چون احساس می‌کنیم دعایی بسیار قوی پشت سر ماست و از ما حمایت می‌کند.عارفان و فقها و معصومین (ع) تاکید دارند که دعای خدایا عاقبت مرا بخیر کن ، دعای مستجاب شده است. ما نمی‌دانیم تقدیرمان چه می‌شود، نمی‌دانیم یک ساعت دیگرمان چه می‌شود باید مدام از خداوند بخواهیم که از ما مراقبت کند تا عاقبتمان بخیر شود.بهترین دعای بزرگان و پدر و مادر در حق فرزندان همین دعای عاقبت بخیری است، ما هر‌چقدر هم هوشیار و دین‌مدار باشیم امکان دارد یک لحظه غفلت کنیم و به راهی برویم که راه درستی نیست.ما بیشتر برای طول عمرمان دعا می‌کنیم تا عاقبت به‌خیری در حالی‌که مقصد و به کجا رسیدن و چگونه رسیدن هم مهم است.پس بهتر است دعا کنیم خدایا طول عمر با عزت با ما بده چون عاقبت عزت ختم به‌خیر می‌شود.
از دعا و ذکر غافل شده‌ایم
از تختی می‌پرسم دعا و ذکر چگونه می‌تواند ما را به سمت عاقبت بخیری ببرد و مسیر درست زندگی را نشانمان دهد؟
این کارشناس مباحث معارفی می‌گوید: اسلام پایه‌گذار دعا و ذکر‌های روزانه است. برای هر ساعت از روز و شب ذکر و دعایی دارد.برای حال خوب و حال بد، گرفتاری و شادی و غصه و درد دعا دارد، ذکر دارد اما راستش را بخواهید ما از این ذکرها و ادعیه غافل شده‌ایم و‌ آنها را به فرزندان و جوانانمان یاد نداده‌ایم.کشورهای اروپایی از معارف اسلامی و تاثیر ذکر بر ایجاد حال خوب و سرنوشت انسان‌ها استفاده کرده و آ‌نها را به مردم خود آموزش می‌دهند و همه این‌ها را به‌نام خود زده‌اند اما ما از این گنجینه‌های ارزشمند غافل شده‌ایم.
در سبک زندگی دینی ما تاکید شده صبح و ظهر و شب نماز بخوانیم و خدا را به خاطر نعمت‌‌هایی که به ما داده شکر کنیم.یادآوری نعمت‌های خدادادی باعث می‌شود حالمان خوب شود و نداشته‌هایمان اذیتمان نکند.در دین ما آمده که حتی اگر در حال قدم زدن هستیم به جای افکار بیهوده و مرور آنها ذکر بگوییم، برای هر حال و حس و زمان و مکانی ذکر داریم، ذکرهای بسیار خوب و دلنشین و خوش‌آوا.وقتی ذکر بگویی کم‌کم دلت روشن می‌شود، دلت که روشن شود به راه خطا نمی‌روی.وقتی ذکر که منشاء خوبی‌هاست ورد زبانت شود سبک زندگی‌ات هم تغییر می‌کند و به سمت بدی نمی‌روی.
این معلم تاکید می‌کند در دین اسلام آمده که با خوبان و روشن‌دلان نشست و برخاست کنیم.اطراف ما هستند کسانی که شاید سواد آکادمیک و اسم و رسم زیادی نداشته باشند اما قلب‌شان روشن است، به اصطلاح به بالا وصلند،مدام زیر لب ذکر خدا می‌گویند، دعا می‌خوانند، نزدیک‌شان که می‌نشینی برای تو هم دعا می‌کنند و انرژی خوب و مثبت‌شان را به ما هم منتقل کرده و حالمان را خوب می‌کنند.از این آدم‌ها نباید غافل شد، هم‌نشینی و هم‌جواری با کسانی که قلب‌شان تسلیم خداست ما را هم به عاقبت بخیری نزدیک‌تر می‌کند.

طاهره آشیانی
روزنامه‌نگار