یک مهران رجبی دیگر

مهم‌ترین ویژگی کیانوش عیاری در کارگردانی چیست و او به عنوان فیلمساز، چه چیزی دارد که باقی کارگردان‌هایی که با آنها کار کردید، فاقد آن هستند؟
وقتی با آقای عیاری کار می‌کنم، به طور واقع یقین دارم و حسم این است که پشت مانیتور، یک آدم دانشمند فیلمسازی نشسته است. خیلی مواقع به خیلی از کارگردان‌ها یک نظراتی می‌دهم که می‌توان در قصه و بازی این کار را کرد، اما در کار ایشان اصلا این اتفاق نمی‌افتد. ممکن است گاهی در کلمات و در دیالوگ‌ها پیشنهاد بدهم که به چه صورت بگوییم، ولی درموارد دیگر نظر نمی‌دهم، چون مطمئنم ایشان دانشمند کار خودشان است.
شما در کارهای عیاری، انگار یک مهران رجبی دیگر هستید. چرا؟
برای این‌که او جور دیگری می‌بیند. گاهی من در کارهای دیگر به خود کارگردان‌ها می‌گویم این‌طور که راه می‌روم و حرف می‌زنم، خوب نیست و خودم لذت نمی‌برم، اما آنها می‌گویند ما این‌جوری دوست داریم. لطفا به آن چیزی که ما می‌گوییم گوش کنید. قبل از آن خودم هم می‌دانم، این نقش و بازی به درد نمی‌خورد، اما چون دوستان اینجوری می‌خواهند قبول می‌کنم. زیرا مسؤولیت فیلم با طرف مقابل است. لذا آقای عیاری من را کاملا آزاد می‌گذارد تا همانی باشم که می‌خواهم، برای همین حاصل کار خوب می‌شود.
جنس بازی واقعگرای شما با سینمای موردنظر عیاری همخوانی و سنخیت دارد، اما آیا این برای بازیگرانی که شاید کمی ستاره باشند و با اغراق‌های سینمای داستانی و بدنه و تجاری خو گرفته‌اند، سخت و پرچالش نیست؟
ما در روزگار قریب، سکانسی داشتیم که 174 بار تکرار شد. یعنی بازیگری بود که نمی‌توانست آن‌طور که آقای عیاری می‌خواهد، دیالوگ بگوید. برای همین چهار روز و نیم طول کشید تا آقای عیاری در
صد و هفتاد و چهارمین برداشت اوکی بدهد و برداشت را تایید کند. ایشان خیلی نماها را تکرار می‌کند و تا به نتیجه نرسد، رضایت نمی‌دهد. حالا بازیگر، هرکس می‌خواهد باشد. اگر سوپراستار هم باشد و نتواند آنچه را آقای عیاری می‌خواهد، انجام دهد، مدام صحنه تکرار می‌شود. گاهی هم پیش آمده آقای عیاری معذرت خواهی و از بازیگر دیگری استفاده کرده است. (می‌خندد) دو سه مورد هم پیش آمده که یواشکی به من گفته حالم بد می‌شود وقتی ایشان بازی می‌کند! (اشاره به بازیگری که بد بازی می‌کرده است)
واقعا عیاری سرصحنه فیلمنامه را می‌نویسد؟
کاملا. یعنی من ندیدم از خانه که می‌آید برگه نوشته‌ای دستش باشد. حتی گاهی خانم شبنم عرفی‌نژاد (برنامه‌ریز) مرا از اتاق بیرون می‌کند، چون می‌گوید وقتی شما کنار آقای عیاری می‌نشینی، شروع می‌کنی به چانه زدن و کار پیش نمی‌رود! لطفا شما تشریف ببر بیرون که آقای عیاری بتواند بنویسد.
خب، این شرایط کار بازیگر را سخت نمی‌کند؟
بجز بازیگر، کار فیلم و دیگر عوامل را هم سخت می‌کند. چون برنامه‌ریز باید بداند چه سکانسی را برنامه‌ریزی کند، طراح صحنه باید آکسسوار فیلم را بداند. همینطور بازیگر باید پیش زمینه ذهنی از متن داشته باشد تا بتواند حس آن را به خوبی بازی کند. خلاصه کار همه سخت می‌شود.
از این‌که در سالهای اخیر یکی از بازیگران محبوب عیاری هستید و در بیشتر کارهایشان حاضرید، چه حسی دارید؟
من از این نظر خیلی آدم خوشبختی هستم و واقعا قدر محبت ایشان را نسبت به خودم می‌دانم و اقرار می‌کنم که سر کارهای ایشان، سواد بازیگری‌ام چند‌برابر شده است. در پایان هم می‌گویم تولد آقای عیاری مبارک‌ها باشد.