تک فریم‌هایی بدون نوآوری؟!

افزایش کارکرد پوستر در سینما
بهزاد خورشیدی، گرافیست و طراح صاحب نام پوستر سینمای ایران است که بارها در جشنواره های مختلف سینمایی نامزد شده و تاکنون دو بار سیمرغ بلورین جشنواره فیلم فجر و یک پروانه زرین جشنواره فیلم کودک را برای طراحی پوستر دریافت کرده است. او درباره پیشینه پوسترسازی در گفت و گو با جام جم می گوید: پوستر هم مثل سینما از غرب به ایران آمد و با شکل‌گیری سینمای ایران که پوستر هم جزو ملزوماتش بود، پوسترهای گوناگونی به‌وجود آمدند که هدفشان جلب مخاطب برای ورود به سینما و فیلم دیدن بود. در گذشته وتا امروز کارکرد پوستر «اعلان» که متشکل از تصویر و نوشته روی سطح کاغذ بوده که درابعاد یک تا دو متر چاپ می شود و معمولا این اعلان‌ها در معابر ، کوچه و خیابان نصب می‌شد و مردم از طریق آن متوجه می شدند چه فیلمی ودر چه سینماهایی اکران می شده است. در دهه های اخیر و با افزایش شبکه های مجازی تعریف پوستر نسبت به گذشته تغییر کرد، اما کارکرد و از اهمیت آن نه تنها کاسته نشد، بلکه افزایش هم یافت. البته شاید به شکل کاغذی، تیراژ پوستر نسبت به گذشته کاهش یافته باشد، اما اهمیت آن به شکل گسترده تری با اقبال مردم مواجه شده است. الان هر پوستری که طراحی می شود سریع و در لحظه در تمام دنیا قابل رویت است و بنا بر تحقیقاتی که انجام داده‌ام در این بین پوسترهایی که به مراتب ساختارهای هنری خاص تری نسبت به پوسترهای تجاری دارند بیشتر مورد توجه قرار می گیرند و اینجاست که وظیفه طراح گرافیک حرفه ای بسیار هم سنگین تر می شود.
پوستر سفارشی؟!
او ادامه می دهد: امروزه اما متاسفانه، نام هربنرتبلیغی که در فضای مجازی پخش می شود را پوسترمی نامند و چیزی که دراین سال ها اپیدمی شده این است که طی زمان اکران فیلم به شکل فزاینده ای پوسترهای متعددبرای فیلم مزبوررونمایی می شود! که معمولا کولاژی از عکس های فیلم است. این کار بسیار اشتباهی است که به دلیل بهره برداری بیشتر از فضای مجازی انجام می شود و معلوم نیست چه اصراری است که روی تمام اینها نام پوستر می گذارند! چنانچه گرافیست حاذق و حرفه ای باشد، می تواند یک تک فریم را تبدیل به یک اثر هنرمندانه خوب به عنوان یک پوستر فیلم و حتی پوستری برای یک جشنواره طراحی کند ، اما مسأله اینجاست که آیا چنین خلاقیت و تبحری را اغلب طراحان گرافیست دارند؟! مثلا در مورد پوستر یک جشنواره، سیاستگذاری های آن جشنواره می تواند دست طراح گرافیک را باز بگذارد که یک اثر خلاقانه و هوشمندانه کار کند یا نه صرفا به یک اثر سفارشی بپردازد.
سفارشی به این معنا که دیدگاه و رویکرد مدیران فستیوال در پوستر هم آورده شود که البته ایرادی هم ندارد. در فستیوال های مهم دنیا مثل کن فرانسه هم معمولا از یک تک فریم فیلم خاصی به عنوان طرح پوستر استفاده شده است. این عکس البته باید فکر شده انتخاب شود و به لحاظ بصری مخاطب را اغنا کند و به این نتیجه برساند که رویکردفستیوال فوق به چه سمتی هدایت شده است.
پوستر؛ پیشانی یک فیلم
طراح پوستر فیلم هایی چون رستاخیز، کپی برابراصل، هیس دخترها فریاد نمی زنند، به رنگ ارغوان و یه وا در پایان می افزاید: به نظرم طی سال‌های گذشته پیشرفت خوبی در پوسترسازی داشتیم و گرافیست های مستعد و خوبی وارد این حرفه شدند. از دیگرسو باید سواد بصری مخاطب هم بالا برود . به نظرم در وهله اول تهیه کننده ها برای پایین آوردن هزینه ها نباید پوستر وتبلیغات فیلم را که مهم ترین عامل جذب مخاطب محسوب می شود،دست کم بگیرند. چه بسا فیلم هایی که میلیاردها هزینه تولیدشان شده و در گیشه شکست می خورند شاید یکی ازمواردآن، تبلیغات بد و نامناسب و غیرکارشناسی باشد. چه بسادر بحث تبلیغات، تهیه کننده باید در این بخش با یک گرافیست و مدیرهنری تبلیغاتی کارآمد وارد مذاکره شود و کار را به آنها بسپارند تا به نتیجه مطلوب برسند.

ساناز قنبری

سینما