لطفا بیرانوند را به هیات دولت دعوت کنید

بیرانوند از کودکی در خانواده‌ای فقیر بزرگ شده پس می‌تواند از دردهای این خانواده‌ها بگوید، از یک شهرستان محروم آمده پس احتمالا زیاد نگاه تهرانیزه به ماجراها ندارد. پارتی برای پیشرفت نداشته پس اگر یادش نرفته باشد می‌تواند الگوهای پیشرفت بدون پارتی را به جوانان یاد بدهد. وقتی تهران آمد سرپناهی نداشت پس نگران اجاره‌نشین‌ها هم می‌تواند باشد. حالا اگر راه‌حل مهمی هم نداشت عیبی ندارد این همه راه‌حل در جلسات هیات دولت مطرح شد یک بار هم صورت مساله ها چند بار تکرار شود چه ایرادی دارد؟ اما دلیل دعوت بیرانوند به جلسات هیات دولت هیچکدام از این موارد که گفتم نیست. بیرانوند یکسالی هست که به «نمی‌شود و نمی‌توانیم» پوزخند می‌زند و جامعه امروز ما چقدر نیازمند این پوزخند هست.

آن لحظه‌ای که در برنامه نود رو به دوربین با خنده گفت چطوری کریس را یادتان هست؟ هر عقل محاسبه گر دیگری بود با خود می‌گفت قبل بازی، کری خواندن برای بهترین بازیکن دنیا اشتباه اندر اشتباه است و احتمال دارد لحظه گل خوردن او از رونالدو تا سال‌های سال کات بخورد به چطوری کریس گفتنش و درس ما نمی‌توانیم بدهد به همه. اما بیرانوند به آن کاری که می‌خواست بکند ایمان داشت؛ فرق اصلی ماجرا این بود. لحظه‌‌ای که توپ پنالتی رونالدو را در آغوش گرفت یادتان هست؟ روزی که روزنامه‌ها تیتر زدند: غرور و تعصب؟

بازیگران متعصب در فوتبال کم نیستند، آن روزی که جان تری در دیدار فینال کارلینگ کاپ سال 2007 میان تیم‌های چلسی و آرسنال از ناحیه صورت مورد آسیب‌دیدگی شدید قرار گرفته و 4 دقیقه تمام مرگ را تجربه کرد.

بازیکن تیم آرسنال بدون عمد ضربه محکمی به صورت جان تری وارد کرده که وی را در همان لحظه بیهوش کرد. وقتی پزشک بالای سر جان تری رسید، او مرده بود و زبانش وارد حلق شده و دیگر نفس نمی‌کشید.دکتر زبان جان‌تری را از حلقش بیرون کشید و او را دوباره به دنیای فوتبال هدیه دادند. جلوتر که بیایم به حماسه لسترسیتی در لیگ انگلیس می‌رسیم. تیمی که تازه فصل قبلش به لیگ برتر انگلیس صعود کرده بود با شعار «بله ما می‌توانیم» همه غول های جزیره را شکست دادند و به قهرمانی رسیدند. همین پرسپولیس امسال با خشاب خالی و پنجره‌های بسته و چند بازیکن جدا شده مگر با غیر از شعار «بله ما می‌توانیم» می‌توانست تا فینال بالا بیاید؟ یا بیرانوند ضربه سر ژاوی بازیکن نام آور سابق بارسلونا را از فاصله چند متری دفع کند؟

حالا منتظریم در دوران تازه قهرمان‌ها و افسانه ها بیرانوند که نامزد بهترین بازیکن آسیا شده افتخار دیگری کسب کند و این قصه زیبا را زیباتر تمام کند.

این رفتار که شبیه بیداری رویاهاست درس آموز نیست؟ نمی‌شود که دیگران یاد بگیرند؟ نمی‌شود روزی با مهار اقتصاد داخل، چشم در چشم دوربین کنیم و پوزخند بزنیم و بگوییم چطوری ترامپ؟

سجاد بلوکات

دستیار سردبیر