رسانه ترور !

رسانه‌ای که دفتر آن در لندن است و کمی بیش از یک سال از آغاز فعالیتش با تمرکز بر موضوعات سیاسی و اجتماعی می‌گذرد. این رسانه در گفت‌وگو با یعقوب حر شوشتری، سخنگوی این گروه به آنها تریبون می‌دهد تا از وحشیگری و کشتار افراد بی‌گناه سخن بگوید. حال این سوال مطرح است که آفکام به عنوان سازمان تنظیم‌کننده مقررات رسانه‌ای در بریتانیا در این موقعیت چه واکنشی خواهد داشت؟ سازمانی که تحت قانون ارتباطات انگلیس مصوب سال2003 تشکیل شد و ناظران پنج رسانه مختلف انگلیس را گردهم آورد. نگاهی اجمالی به تصمیم گیرنده‌های اصلی آفکام نشان می‌دهد که این نهاد نظارتی بیشتر از مدیران اجرایی پیشین شبکه چهار و بی‌بی‌سی تشکیل شده است که برخی از آنها با سیاستمداران صهیونیسم ارتباط داشته و تحت نفوذ آنها فعالیت می‌کنند. این در حالی است که آفکام رسما قدرت بررسی محتوا و صحت برنامه‌های شبکه دولتی بی.‌بی.‌سی را ندارد.

این در حالی است که آفکام در موارد دیگر، زمانی که عمل تروریستی صورت نگرفته شبکه‌هایی نظیر پرس تی‌وی و راشا تودی را حذف یا تهدید به حذف کرده است. «رعایت نکردن اصل بی‌طرفی و نقض قوانین رسانه‌ای» بهانه‌ای بود که لندن و آفکام برای لغو پخش آر تی، این شبکه را به آن متهم کرده بود. در ارتباط با لغو مجوز پرس تی‌وی هم این سازمان اعلام کرده بود این شبکه استانداردهای پخش را نقض کرده است. با نگاه به این دو بهانه می‌توان پی برد که تا چه میزان آفکام سیاسی برخورد می‌کند. به نظر می‌رسد سیاست یک بام و دوهوای انگلیس در برخورد با رسانه‌ها بار دیگر خودنمایی کرده است. در حالی است که این رسانه فارسی‌زبان (ایران اینترنشنال) تحت مقررات آفکام مشغول فعالیت است و این رفتار آنها در عملیات ترورسیتی اهواز مصداق بارز نقض قوانین رسانه‌ای بوده است. در صورتی که این شبکه تلویزیونی، در عمل می‌تواند به همان اتهامی که راشاتودی تهدید به حذف شد، متهم شود زیرا نه‌تنها اصل بی‌طرفی را نقض کرده بلکه ترویج خشونت و ترور را نیز در بازتاب رسانه‌ای خود قرار داده است.

وقتی به پشت پرده چهره‌ها و گردانندگان این شبکه تلویزیونی نگاه می‌کنیم چهره‌ها و افراد تکراری رسانه‌های مشهور آن‌طرف آب‌ها را می‌بینیم که وارد یک شبکه جدید تلویزیونی شده و مشغول فعالیت هستند. در واقع دورهمی عوامل شبکه‌هایی نظیر بی‌بی‌سی فارسی، من‌وتو و... در شبکه نوپای ایران اینترنشنال، برای هر مخاطب آگاهی این راز را آشکار می‌کند که بی‌طرفی رسانه‌ای و رسالت‌های کار خبر، تنها بهانه‌ای است برای عملیات رسانه‌ای علیه افکار عمومی مردم ایران.

هرچند نمی‌توان امیدی به برخورد سازمان تنظیم‌کننده مقررات رسانه‌ای در بریتانیا موسوم به آفکام با این رسانه حامی تروریسم داشت، اما این نوع مواجهه باز هم دُم خروس رسانه‌های ملکه را آشکار کرد و بر مخاطب آگاه ثابت کرد که رسانه‌های خارج‌نشین نه تنها خیرخواه مردم ایران نیستند، بلکه آنها برای رسیدن به مقاصد خود حاضرند پا روی خون کودکان بی‌گناه بگذارند.

به نظر می‌رسد رسانه‌های غربی با حمایت دلارهای نفتی علیه منافع ملی مردم ایران مشغول فعالیت هستند و در این مسیر از تریبون دادن به هیچ چهره‌ای دریغ نمی‌کنند. همین شبکه چندی پیش نیز پرداخت گسترده‌ای به اجلاس سالانه منافقین داشت و نشان داد برای ضربه زدن به جمهوری اسلامی هرکس که مخالفتی با این نظام داشته باشد، امکان پوشش رسانه‌ای پیدا می‌کند.