پزشک بودن در نگاه همگان رسالتی ثقیل و خطیر است. رسالت بزرگِ جان بخشیدن به نفس های کم رمق اما ارزشمند انسان­ها، رسالتی از جنسِ محکم بودن و شکیبایی پس از تماشای اشک های کودک ها، رسالت بزرگی که اغماض، اهمال و امهال بر نمی تابد.
کد خبر: ۱۱۶۰۴۴۷
طبیب شیدا و طبابت عاشقی­ست...

جام جم آنلاین- پزشکی همان رسالتی­ست که سنگ بنای دستیابی­ اش، بخشیدن رحیمانه و کریمانه لحظه های پر شور جوانی و لذت های ناب آن دوران است، انتخاب پزشک شدن برای آینده یعنی به جانِ شیرین، خریدنِ شبانه ­روزهای متمادی بی­خوابی ، صبوری ­های طولانی و استواری­های غیر قابل توصیف. آن گاه که شخص می پذیرد پزشک شود، یعنی پذیرفته است روزهای مملو از اشتیاق جوانی را ببخشد به ساعت ها چشم نزدن پای صدها صفحه پر از تعهد و مسئولیت یک کتاب، دشواری ها و دلهره های جان فرسای امتحان .

پزشکی یعنی انجام وظیفه تحت عنوان "طرح" و پذیرفتن ماه ها دوری از خانواده، گذران لحظه در وضعیت های ملتهب و استقامت و تاب آوردن مقابل اشک های انتظار مادر و دلتنگی های گاه و بی گاه فرزند..

پزشکی یعنی تحمل روزهای سخت اما شیرینِ تلاش مجدانه برای عروج و تعالی در تخصص...

با همهی این رنج ها و مصاعب؛ پزشکی ترجمانی از عشق و عاطفه است، پزشک عاشق ترین شیفته ­ی انسان هاست، وجودش مملو از دلدادگی به سرسبزی و سرزندگی آدم هاست.

در نگاه من ؛

پزشک بودن و خاصه جراح بودن عین شاعری ست، عین نوازندگی و خوانندگی­ست. مداوای جراح، همان تصویر کوشش­های شاعری مفتون برای جان بخشیدن به واژه های بی رمق و وجود بخشیدن به بیت ها و جمله ها با استمداد از احساس است.

آن گاه که جراح برای تسکین آلام جسمِ رنجور بیماران در کعبه عشق قدم می گذارد و ساعت ها در اتاق عمل برای نجات انسان ها در تکاپوست، همه دست مایه و ابزارش عشق به آدم هاست. پزشکی هنر عاشقانه نواختن نُت های حیات بخش زندگی و تحریرهای استادانه آواز رسای پویایی و پایندگی ست ؛ پزشکی را نمی شود ساده توصیف کرد. پزشکی یعنی اشتیاق ناتمام به هم نفسی و همدلی برای التیام بخشیدنِ دردهای کِز کرده در زوایای پنهان روح یک بیمار .

پزشکی همان درک متقابل دردهاست که به دردمند امید می بخشد و به درمانگر انگیزه!

از بالا نگریستن به پزشکان یعنی نادیده گرفتن تمام گام برداشتن­ های فراخ و طولانی در راه های صعب العبور و دشوارِ رسیدن به مقام طبابت؛ نگاه های گاه ناسپاس برخی ها حتی از میان توده مسئولان ، هنرمندان و رسانه ها و...

این که پزشک به یک موجود بی دغدغه و مرفه معنا شود تنها سطحی نگری و اجحاف است زیرا کسی که در این حرفه قدم می گذارد ، ابتدا و پیش از هر چیز از خودش می گذرد ؛ از تجربه ی واژگان آسایش و راحتی!..

منیت را کناری می گذارد و با هر تپش قلب بیمارش همراه می شود.

در لحظه لحظه های بیماران نقش اول می شود و گاهی خودش بودن را به فراموشی می سپارد.

روز پزشک روزی برای بزرگداشت این شغل در سالنامه­ هاست. یادمانی­ست برای اندیشیدن به زوایای مختلف این حرفه و درک متقابل روزهایی که با نام پزشک بودن در تقویم زندگی پزشکان سپری می شود.

دکتر مسعود صابری

متخصص جراحی مغز و اعصاب، ستون فقرات

newsQrCode
ارسال نظرات در انتظار بررسی: ۰ انتشار یافته: ۰

نیازمندی ها