جام جهانی به مرحله نیمه‌نهایی رسید. با شتاب بسیار به این مرحله رسیدیم. 32 تیم حاضر در این رقابتها مثل برگ خزان ریختند تا 4 تیم اروپایی در نیمه نهایی حاضر باشند.
کد خبر: ۱۱۵۲۲۰۷

از تیم‌های امیدوار برای کسب جام جهانی تا تیم‌هایی که با رویایی بلندپروازی و ساختن تاریخ برای فوتبال کشورشان به روسیه رفته بودند، همه حذف شدند. از تیم‌های آفریقایی و آسیایی که هیچ وقت برای نیمه‌نهایی ساخته نشده‌اند تا مدعیانی که با حذف خود موجب شدند چشمان کارشناسان فوتبال دنیا از حدقه دربیاید. بسیاری از فوتبالدوستان با شگفتی از حذف آلمان، آرژانتین، اسپانیا و برزیل حرف می‌زنند؛ اما حقیقت این است که اگر جدا از علایق و سلایق شخصی به بازی‌ها نگاه کنیم، هیچ اتفاق شگفت‌انگیزی رخ نداده است. نیمه‌نهایی از تیم‌های پرافتخار فوتبال دنیا خالی است و همین موجب کدورت خاطر فوتبالدوستان شده؛ اما این‌که پرافتخارترین تیمهای جام جهانی (برزیل، آلمان، ایتالیا و آرژانتین) به نیمه‌نهایی نرسیده‌اند، به‌دلیل روی ناعادلانه و خشن فوتبال بود یا به دلیل اجرای عدالت در فوتبال؟ به نظر من، حذف ایتالیا در مرحله مقدماتی جام جهانی در قاره اروپا و حذف آلمان، ایتالیا، آرژانتین و برزیل در این جام، همه به دلیل اجرای عدالت بود. اگر واقع‌بینانه به جام نگاه کنیم و تمایل و تعصب شخصی به یک تیم بزرگ را کنار بگذاریم، کدام یک از این تیمها سزاوار حذف نبود؟ کدام تیم فوتبال برتری ارائه کرد و حذف شد؟ آرژانتین بهتر از کرواسی یا فرانسه بود یا برزیل برتر از بلژیک؟ حقیقت را اگر وارونه نبینیم، همه چیز به درستی روشن می‌شود. حقیقت این است که تیمهای شایسته به برتری رسیده و به مراحل بالاتر رفته‌اند. هیچ شگفتی خاصی در کار نبوده است. تیمهایی مانند بلژیک و کرواسی با ارائه نمایشی دلپذیر در برابر حریفان نامدار خود ظاهر شدند. فارغ از آن که حریف کرواسی، آرژانتین بزرگ است یا حریف بلژیک، برزیل تیم پنج ستاره و پرافتخارترین تیم جام جهانی. این‌که حریف چه اعتباری دارد یک چیز است و این‌که در زمان مواجهه با تیم شما چه وضعیتی دارد، یک چیز دیگر. این‌که تیم آلمان به واسطه این‌که آلمان است باید در هر مسابقه‌ای پیروز باشد، شاید از نظر ما منطق درستی باشد؛ اما فوتبال دنیا این را قبول ندارد. در فوتبال دنیا، تیم بهتر باید برنده باشد، نه تیم نامدارتر. بلژیک در بازی با برزیل بهتر بازی کرد و مزد تفکر خود را گرفت. نه شگفتی در کار بود، نه معجزه. حق به حقدار رسید تا تیم بهتر نتیجه بگیرد. ذهن ما باید برای چنین تفکری آماده شود تا اسیر نام حریفانمان نشویم. آن وقت وضعیت حال حریفان را می‌سنجیم، نه اعتبار و نامشان را.

سهراب بختیاری‌زاده

کارشناس فوتبال

newsQrCode
ارسال نظرات در انتظار بررسی: ۰ انتشار یافته: ۰

نیازمندی ها