یک یا حسین (ع) دیگر

همان وقتی که موج همدلی همین مردم از شهرهای بزرگ و کوچک کشورمان سرریز شد سمت کرمانشاه، رفت و بین ویرانه‌ها گشت و دست زلزله‌زده‌ها را گرفت، همان موجی که سقف شد بالای سرشان، لباس و غذا و دارو شد برای زن و بچه‌هایشان.

وضعیت آب خرمشهر، حالا دل همین مردم را به‌درد آورده، آبی که گل‌آلود است، آبی که شور است، آبی که کم است، آبی که نیست! ردیف دبه‌های 20 لیتری اهالی خرمشهر، دبه‌هایی که قبلا 500 تومان فروخته می‌شد و حالا برای خودش بازار سیاه پیدا کرده و به هزار تومان و بیشتر هم رسیده، به چشم همین مردم آمده!

به گزارش جام‌جم، تصویر اهالی صبور جنوب کشورمان ایستاده در صف تانکرهای آب شرب زیر سقف آسمانی پر ازغبار، بارها و بارها در این چند روز در فضای مجازی دست به دست شده و افسوس را به لب خیلی‌ها نشانده، آنقدر که باز هم آستین همت بالا بزنند و به فکر کمک بیفتند، حتی اگر خودشان کیلومترها با بلوار مقاومت، پل شهید جهان‌آرا، مسجد جامع و خیابان 40متری فاصله داشته باشند .

زخمی که حالا درد آب دارد

این عین واقعیت است؛ ایرانی‌ها وقتی به تقویم هشت سال دفاع مقدس نگاه می‌کنند، مقاومت جانانه خرمشهری‌ها را می‌بینند و زن‌ها، مردها و پیرها و جوان‌هایی را که از جانشان گذشتند تا خونین شهرشان آزاد شود. مردمی که می‌دانستند خرمشهر به بودن آنهاست که زنده است و نفس می‌کشد و همین، بهانه ماندنشان شد در سال‌های بعد از جنگ، آنقدر که پای شهر آبا و اجدادی‌شان بایستند و باوجود همه مشکلات شهر را خالی نکنند.

خرمشهر اما هنوز زخم سال‌های جنگ و مبارزه را به سینه دارد، انگار کسی در این سال‌ها روی زخم خرمشهری‌ها مرهم نگذاشته، زخم مانده و حالا جانشان را به لبشان رسانده، زخم حالا با درد آب یکی شده و صدای اعتراض‌شان را بالا برده، آن قدر که به گوش مردم دیگر شهرهای کشورمان هم برسد و آنها، این بار هم مثل دفعه‌های قبل جور کم‌کاری نهادهای دولتی را بکشند و بسیج شوند برای حل مشکل. «برکات» یکی از همین خیریه‌هاست، یکی از همین گروه‌هایی که این روزها به داد مردم خرمشهر رسیده؛ خیریه‌ای که قبل از این ردپایش در خیابان‌های زلزله‌زده سرپل ذهاب دیده می‌شد و حالا چند روزی از فعالیتش درجنوب کشور می‌گذرد. محسن مبارکی یکی از اعضای فعال همین خیریه است، خیریه‌ای وابسته به هیات عبدا... بن حسن در محله پاسداران و خیابان دولت. خیریه‌ای که در یک سال فعالیتش، در تهیه جهیزیه و کمک به درمان بیماران محروم، پیش قدم بوده و حالا تانکر تانکر آب در جنوب کشور پخش می‌کند.

مبارکی به ما می‌گوید: بحث آبرسانی به مردم آبادان و خرمشهر یکی از بحث‌های روز جامعه بود که مورد توجه خیریه ما هم قرار گرفت و در نهایت تصمیم گرفته شد به این مساله هم ورود کنیم.

نتیجه این اتفاق، تهیه سه تانکر 5000 لیتری برای یکی از روستاهای حاشیه آبادان است. روستایی که از طریق یکی از گروه‌های جهادی فعال در منطقه به آنها معرفی شد. مبارکی در توضیح بیشتر می‌گوید: «ما از قبل با این گروه جهادی در ارتباط بودیم و وقتی برای کمک پیش‌قدم شدیم، 5 روستا به ما معرفی شد، روستاهایی که برای تامین آب شرب و آب مورد نیاز وحوش هرکدام به سه تانکر 5000 لیتری نیاز داشتند، ما در حال حاضر نیاز یکی از این روستاها را تامین کرده‌ایم و رفع نیاز چهار روستای دیگر را هم در برنامه داریم.»

خرمشهر از یادها نمی‌رود

گذشته خرمشهر و آبادان را روزهای جنگ و مبارزه نوشته است، روزهای خون و از خودگذشتگی، روزهایی تاریخ‌ساز که یک روز از تقویم کشورمان را در سومین روز از سومین ماه سال به نام این شهر زده‌اند؛ روزی به نام آزادسازی خرمشهر که نه از یاد اهالی این شهر می‌رود و نه از یاد بقیه مردم ایران. برای بچه‌های خیریه همدردی، پویشی که بین اعضای هیات ریحانه‌النبی منطقه یک تهران کلید خورده و از دوسال پیش، این خیریه را در انجام کارهای خیر در نقاط مختلف کشور پیش‌قدم کرده، همین سابقه انگیزه‌ای مضاعف است برای حضور در جنوب کشور.

دلیلی که باعث می‌شود یکی از اعضای فعال این خیریه که از هفت روز پیش با وجود همه مشکلات کم‌آبی، در منطقه مستقر شده به ما بگوید: وقتی بحث مشکلات آب در این منطقه رسانه‌ای شد، من خودم در منطقه بودم و به خاطر این‌که از نزدیک در جریان مشکلات مردم این منطقه بودم، تصمیم گرفته شد که تا جایی که می‌توانیم در بحث آب رسانی فعال شویم. تهیه و توزیع 15 هزار لیتر آب در روستاهای سادات، ملائکه، سیحان و آل بوعبادی، از فعالیت‌های این گروه مردمی است، فعالیتی که به سه مرحله آب‌رسانی مجزا در هر کدام از این روستاها می‌رسد، به سیراب شدن کام اهالی تشنه چند روستا؛ موجی از همدلی که فاصله 950 کیلومتری تهران تا خرمشهر را در چند ساعت طی کرده تا یاری رسان مردمی باشد که یک روز نام شهرشان را با خون نوشته بودند و حالا نه هوا دارد، نه آب.

مینا مولایی - گروه جامعه جام جم