جدی، جسور، حرفه‌ای

آن روزها آنقدر هول شده بودیم که بر سر عکس‌های یادگاری با کاندیداهای خارجی نیمکت تیم ملی روی پله‌برقی فرودگاه، کشتی می‌گرفتیم و از آبروریزی هم نمی‌ترسیدیم.

سرمربی اسپانیایی را همین طوری پر دادیم تا نوبت به کارلوس کی‌ روش برسد. مردی که روزگاری به عنوان سرمربی روی نیمکت تیم ملی پرتغال و باشگاه رئال مادرید و به عنوان مربی روی نیمکت منچستریونایتد نشسته بود و سرآلکس فرگوسن بزرگ خیلی به او اعتقاد داشت.

کی‌روش و ولاسکو در یک شب به ایران آمدند و یکی روی نیمکت تیم ملی فوتبال و دیگری روی نیمکت تیم ملی والیبال نشستند.

جسارت برای مبارزه با بازیکن‌سالاری

کی‌روش آمد تا اتفاقات بزرگ را برای ما رقم بزند. او به یکی از نزدیکانش گفته بود بازیکن سالاری در این فوتبال بیداد می‌کند و باید یک جا مقابل آن ایستاد.

مسابقات مقدماتی جام‌جهانی 2014 برزیل و حساس‌ترین دیدارها برای تیم ملی ایران یعنی سه مسابقه آخر بهترین نقطه برای آغاز مبارزه بود. بلافاصله بعد از آن‌که مهدی رحمتی در نامه‌ای با هواداران فوتبال ملی خداحافظی کرد، کی‌روش دست روی دیگر دروازه‌بان‌ها گذاشت.

او جسارت مبارزه با بازیکن‌سالاری فوتبال ایران را داشت و در برابر این ویروس ایستاد. آن روزها دروازه تیم ملی به غیر از رحمتی، صاحب مشخصی نداشت. عده‌ای می‌گویند رحمتی باورش نمی‌شد که تیم ملی بدون او به برزیل برسد؛ اما سه بازی آخر مقابل قطر، لبنان و بخصوص کره‌جنوبی را با برد تمام کردیم تا معجزه شکل بگیرد.

تیم ملی به جام‌جهانی رسید و رحمتی بعد از آن ماجرا هرچه تقلا کرد، به در بسته خورد تا بازی‌های ملی او تمام شود. همین بلا بر سر هادی عقیلی آمد که در آن ماجرا کنار رحمتی بود. او بعدها در یک برنامه تلویزیونی اعتراف کرد که اشتباهی بزرگ مرتکب شد؛ اما این اعتراف هم او را به تیم ملی برنگرداند.

کی‌روش قصد داشت دندان لق «بازیکن‌سالاری» را از فک فوتبال ایران بیرون بکشد و همین کار را هم کرد. بعدها در مسیر مقدماتی جام‌جهانی 2018 چه در دور اول و چه در دور دوم او تیم ملی را جوان کرد.

بازیکنانی که دیگر جرات نمی‌کردند برای تیم ملی ناز کنند. کی‌روش از فوتبال ایران زهر چشم گرفته بود تا دیگر هیچ بازیکنی برای تیم ملی پشت چشم نازک نکند.

این قاعده البته بعدها درباره تیم‌های باشگاهی هم صدق کرد و مربیان لیگی هم جسارت پیدا کردند در برابر سوپراستارها بایستند.

یک آدم لجباز

آنچه نزدیکان کی‌روش می‌گویند این است که او از اصول خود کوتاه نمی‌آید اما این خصلت از سوی اهالی فوتبال به لجبازی تعبیر شده. همه می‌دانند او بازیکنانی که اصول او را زیر پا بگذارند، خیلی راحت فراموش می‌کند و در این یک مورد اصلا تعارف ندارد.

بازیکنان هم دیگر یاد گرفته‌اند که وقتی بازیکنی به آن نقطه برسد باید قید تیم ملی را بزند. او در این یک مورد با هیچ کسی شوخی ندارد.

منظم

کی‌روش آدم منظمی است. دوست دارد همه چیز کاملا برنامه ریزی شده و قانونی و درست پیش برود. از خرداد 96 که به جام‌جهانی روسیه صعود کردیم، او برنامه آماده‌سازی برای جام‌جهانی را تنظیم کرد در حالی که اصولا در این فوتبال برنامه‌ریزی یک ساله انجام نمی‌شود.

وقتی او به ایران آمد، سازمان لیگ از تنظیم برنامه یک ساله برای لیگ برتر عاجز بود و 5 هفته به 5 هفته برنامه می‌داد. اما پافشاری او برای تنظیم برنامه یکساله موجب شد سرانجام فوتبال ایران هم مانند اروپا برنامه یک ساله باشگاهی پیدا کند. او اصولا دوست دارد همه چیز را حرفه‌ای و دقیق پیش ببرد.

این نظم و اصرار برای پیاده شدن برنامه منظم، آدم‌هایی که با او کار می‌کنند را تا مرز خستگی پیش می‌برد. بعضی مواقع اطرافیانش را کلافه می‌کند اما او عوض نمی‌شود. همین است. موجود خستگی‌ ناپذیر و دقیق.

یک یادگاری بزرگ

ساختمان سنجش آمادگی بازیکنان تیم ملی (PEC) یکی دیگر از آن چیزهایی است که کی‌روش برای فوتبال ایران ساخته و از خود به یادگار باقی گذاشته.

این ساختمان آبرومند، دقیقا نمونه همان طرحی است که او به سرآلکس داد و شش ماهه در کنار کمپ تمرینی منچستریونایتد ساخته شد؛ اما در فوتبال ایران پنج سال طول کشید تا با خون دل فراوان، تکمیل شود.

این ساختمان محل کار کی‌روش و همکارانش است و در آن به همه مربیان رده‌های مختلف تیم ملی اتاق کار و جلسه داده است.

کی روش روی تمیزی این ساختمان و تجهیزاتش خیلی تاکید و وسواس دارد و همه می‌دانند که کسی بدون هماهنگی حق ورود به این ساختمان ندارد حتی اگر از مدیران فدراسیون فوتبال باشد.

عصبانی ولی جذاب

اطرافیان و نزدیکان کی‌روش خوب می‌دانند که وقتی اوضاع بر وفق مراد کی‌روش پیش نمی‌رود، نباید نزدیکش شوند چون بشدت عصبانی و بدخلق می‌شود.

بی‌برنامگی موضوعی است که کی‌روش را بشدت عصبانی می‌کند و او را تا مرز جنون پیش می‌برد. این طور مواقع، اطرافیان سعی می‌کنند برای خود محلی امن پیدا کنند تا جلوی چشم نباشند. فریادهای او در زمان عصبانیت زبانزد است.

البته او خصوصیات رفتاری خاصی هم دارد که البته بیشتر مربیان و بازیکنان پرتغالی هم آن خصوصیات را دارند.

با این حال، کی‌روش برای فوتبال ایران چهره جذابی است و تقریبا بیشتر هواداران فوتبال ایران او را دوست دارند و او را مایه رشد تیم ملی می‌دانند. همه بازیکنان تیم ملی هم او را دوست دارند و با او ارتباطی صمیمی برقرار می‌کنند چون او فضایی خانوادگی در تیم ایجاد می‌کند.

جمله آخر این‌که کی‌روش، یک مربی باجسارت، جدی، منظم، بابرنامه، عصبی، دقیق؛ اما جذاب است.

علیرضا جعفری - روزنامه‌نگار

ضمیمه چمدان جام جم