وتو ابزاری آمریکایی در خدمت صهیونیست‌ها

26 جولای 1973

آمریکا قطعنامه پیشنهادی هند، اندونزی، پاناما، پرو، سودان، یوگسلاوی، و گینه را وتو کرد که بر حق فلسطینیان تاکید داشت و خواهان خروج اسرائیل از سرزمین‌های عربی اشغالی بود.

25 ژانویه 1976

آمریکا قطعنامه پیشنهادی پاکستان، پاناما، تانزانیا و رومانی را وتو کرد که بر حق ملت فلسطین در تعیین سرنوشت و تشکیل دولت مستقل تاکید داشت و خواهان خروج اسرائیل از سرزمین‌های اشغال شده از ژوئن سال 1967 بود.

30 آوریل 1980

آمریکا قطعنامه پیشنهادی تونس را وتو کرد که خواهان استفاده ملت فلسطین از حقوق مشروعشان بود.

25 فوریه 1982

آمریکا قطعنامه پیشنهادی اردن را وتو کرد که از مقامات محلی فلسطین می‌خواست وظایف خود را انجام داده و هرگونه اقدامات صورت گرفته اسرائیل در کرانه باختری لغو شود.

15 فوریه 1983

آمریکا قطعنامه‌ای پیشنهادی در شورای امنیت را وتو کرد که فاجعه قتل عام آوارگان فلسطینی در صبرا و شتیلای لبنان را محکوم می‌کرد.

13 سپتامبر 1985

واشنگتن مانع تصویب قطعنامه‌ای شد که اقدامات سرکوبگرانه اسرائیل علیه فلسطینیان را محکوم می‌کرد.

20 فوریه 1987

آمریکا قطعنامه‌ای را وتو کرد که سرکوب شدید کودکان فلسطینی به دست رژیم صهیونیستی در جریان انتفاضه نخست را محکوم می‌کرد.

15 آوریل 1988

آمریکا قطعنامه‌ای پیشنهادی را وتو کرد که این قطعنامه سرکوب شدید فلسطینیان را به دست رژیم صهیونیستی در جریان اعتراضات آنها به اخراج هشت فلسطینی، محکوم می‌کرد.

1 فوریه 1989

آمریکا قطعنامه‌ای پیشنهادی را وتو کرد که اقدامات اسرائیل در سرزمین‌های اشغالی فلسطین را محکوم می‌کرد و خواستار پایبندی این رژیم به توافق ژنو در زمینه حقوق غیرنظامیان در زمان جنگ بود.

1 ژوئن 1990

آمریکا قطعنامه پیشنهادی کشورهای عضو جنبش عدم تعهد را وتو کرد که خواستار اعزام کمیته‌ای بین‌المللی به سرزمین‌های اشغالی برای کشف حقایق درباره جنایات اسرائیل علیه ملت فلسطین بود.

4 مارس 1997

واشنگتن مانع تصویب قطعنامه‌ای شد که از اسرائیل می‌خواست فعالیت‌های شهرک‌سازی خود را در شرق قدس اشغالی متوقف کند.

14 دسامبر 2001

آمریکا قطعنامه‌ای را وتو کرد که خواهان خروج اسرائیل از سرزمین‌های تحت کنترل تشکیلات خودگردان فلسطین بود و حمله به غیرنظامیان را محکوم می‌کرد.

16 جولای 2003

آمریکا قطعنامه‌ای را وتو کرد که خواستار حمایت از یاسر عرفات رئیس تشکیلات خودگردان فلسطین پس از تصمیم کنست برای ترور او بود.

5 اکتبر 2004

واشنگتن قطعنامه‌ای پیشنهادی را وتو کرد که از اسرائیل می‌خواست تجاوز خود را به شمال نوار غزه متوقف کند و از منطقه خارج شود.

13 جولای 2006

آمریکا قطعنامه‌ای پیشنهادی را وتو کرد که خواهان آزادی یک نظامی صهیونیست در ازای آزادی اسرای فلسطینی در زندان‌های رژیم صهیونیستی و توقف محاصره و پیشروی اسرائیل در نوار غزه بود.

31 دسامبر 2014

آمریکا قطعنامه‌ای پیشنهادی فلسطین را وتو کرد که خواهان پایان اشغالگری اسرائیل بود.

18 دسامبر 2017

آمریکا چهل و سومین وتوی خود را علیه قطعنامه پیشنهادی مصر به کار گرفت که با اعلام قدس شریف به‌عنوان پایتخت رژیم صهیونیستی مخالفت می‌کرد.