انتقاد از واردات دوغ از امارات

آیا شما واردات دوغ از امارات را تائید می‌کنید؟

بله؛ براساس آمارها و اطلاعاتی که در اختیار داریم این کالا از امارات وارد ایران شده است.

حجم واردات این کالا چقدر است؟

500 تا 530 تن مجموع واردات دوغ و محصولات مشابهی بوده که از امارات وارد ایران شده است. چیزی حدود ماهانه 100 تا 150 تن واردات صورت گرفته است.

آیا ایران به واردات این مواد نیازی دارد؟

ببینید پاسخ شما دو بخش دارد که یکی مشخصا خیر است. اما در بخش دیگر باید توجه داشته باشیم این میزان واردات اصولا نگرانی عمده‌ای برای تولیدکنندگان ایرانی ایجاد نمی‌کند، چون حجم بسیار اندکی نسبت به کل تولید ایران است.

واردات این محصول باید با دریافت مجوز باشد آیا در این زمینه مجوزی صادرشده است؟

اصولا برای واردات محصولات لبنی وزارت جهاد کشاورزی باید مجوزهایی را صادر کند که در این زمینه من اطلاعی ندارم. اگر وزارت جهاد مجوزی برای واردات صادر کرده است باید پاسخگو باشد اما اگر این واردات به صورت مبادلات مرزی بوده که کلا متفاوت است و چون در تبادلات مرزی این اتفاق افتاده و احتمال تکرار آن نیز بسیار محدود است.

پس شما درباره واردات این محصولات نگرانی ندارید؟

تولیدکنندگان در این بخش مشخص شاید نگرانی نداشته باشند. اما لازم است مسئولان به این نکته توجه کنند که اصلا چرا باید کالایی که داخل ایران به میزان کافی و حتی در بسیاری از موارد مازاد بر نیاز تولید می‌شود، وارد شده و ارز از کشورمان خارج کند؟ مگر نه این‌که این روند خلاف سیاست‌های اقتصاد مقاومتی و حمایت از تولیدات داخلی است.

موضوع ممنوعیت صادرات لبنیات ایران به بازار عراق حل نشد؟

خیر؛ در رایزنی با مسئولان عراقی هیچ نتیجه ملموسی نداشتیم و احتمال این‌که به نتیجه هم برسیم، بسیار ضعیف است چون مسئولان عراقی به نوعی نسبت به کالاهای ایرانی کارشکنی می‌کنند.

منظور شما از کارشکنی چیست؟

آنچه که ما متوجه شده‌ایم در واقع اعمال قوانین سختگیرانه نسبت به محصولات ایرانی از سوی نهادها و مسئولان عراقی بیشتر به این منظور است که زمینه ورود کالاهای عربستان، مصر، اردن و دیگر کشورهای عربی در کنار ترکیه افزایش یابد. بنابراین هدف فقط حذف محصولات ایران از بازار عراق است.

این مشکل می‌تواند چالش عمده‌ای برای تولیدکنندگان ایرانی باشد؟

از نظر تاثیرگذاری در حجم تولید خیر، چون بازار داخلی توان جذب تولیدات این بخش را خواهد داشت اما نکته اینجاست که اگر به دنبال توسعه صادرات غیرنفتی هستیم لازم است رایزنی‌هایی برای بازارهای جایگزین داشته باشیم چون اهداف تعیین‌شده با از دست رفتن بازار عراق ـ به عنوان یکی از مهم‌ترین بازارهای صادرات کالاهای غیرنفتی ـ تقریبا قابل دست یافتن نخواهند بود.

به نظر شما بازار بالقوه‌ای در این زمینه وجود دارد؟

بله؛ روسیه بهترین گزینه است که اگر بتوانیم در این بازار وارد شویم حتی دو یا سه برابر بازار عراق صادرات خواهیم داشت. نباید فراموش کنیم اکنون فضای سیاسی میان دو کشور بسیار مثبت است و ارتباطات مناسبی از طریق دریا و هوا با روسیه داریم. پس همه امکانات در کنار کیفیت محصولات ایرانی می‌تواند امتیاز مناسبی باشد.

ایران برای ورود به بازار روسیه بخصوص در بخش گوشت مرغ موفق نبود آیا در زمینه لبنیات هم شاهد چنین تجربه‌ای خواهیم بود؟

اصولا برای ورود به بازارهای خارجی باید هزینه کنیم و کمی هم حوصله داشته باشیم. اما محصولات لبنی کمی متفاوت از محصولات پروتئینی هستند و امتیازات ایران می‌تواند دستاورد خوبی برای کشورمان داشته باشد؛ فقط باید اصولی و بدون عجله گام برداریم.

دولت در این زمینه چه اقدامی می‌تواند در جهت حمایت از حضور محصولات ایرانی در روسیه داشته باشد؟

مهم‌ترین کاری که مسئولان دولتی می‌توانند در جهت حمایت از صادرات محصولات لبنی ایران انجام دهند، استفاده از فضای مثبت سیاسی میان دو کشور و امضای تفاهم‌نامه‌های تجارت ترجیحی است. این نوع تفاهم‌نامه‌ها می‌تواند بستر مناسبی برای محصولات لبنی ایران در روسیه ایجاد کند که در صورت تثبیت، شاهد رشد قابل توجه صادرات کشورمان در این بخش خواهیم بود.