در گفتگو با جام جم آنلاین مطرح شد
بیشتر کشورها برای تحقیقات پزشکی خود به جسد نیاز بسیاری دارند، اما تعداد جسد مناسب برای تشریح چندان کافی نیست و به دست آوردن جسد همچنان کاری دشوار است.
ایالات متحده آمریکا
در ایالات متحده، افراد میتوانند در زمان حیات خود، قراردادی را که به طور واحد در همه ایالتها مورد استفاده قرار میگیرد برای اهدای جسد پس از مرگشان امضا کنند. در غیر این صورت خویشاوندان نزدیک در صورت تمایل میتوانند جسد فرد فوت شده را اهدا کنند. در این کشور، سازمانهای نظارتی در این زمینه فعال هستند و روند اهدای جسد را سرپرستی میکنند. همچنین انجمن بانک بافت، بافت جسدهای اهدا شده را در اختیار برنامههای تحقیقی و آموزشی قرار میدهد. از سوی دیگر، انجمن تحقیق و آموزش پزشکی آمریکا نیز در حوزه اهدای جسد فعال بوده و با تشویق افراد به اهدای اجساد خود پس از مرگ، برای تامین جسد مورد نیاز دانشگاههای علوم پزشکی تلاش میکند. آنها با برگزاری مراسم احترام به اجساد اهدا شده، مردم را از رفتار مناسب با جنازهها مطمئن میکنند.
بریتانیا
اهدای جسد در بریتانیا ازطریق سازمان مرجع صلاحیتدار استفاده از بافت انسانی انجام میشود. داوطلبان به موجب قرارداد مصوب سال 2004، قراردادی مبنی بر اهدای جسدشان تنظیم میکنند. سپس این سازمان با مجوزهایی که در اختیار دارد، اجساد اهدایی را برای آموزش به مدارس پزشکی و همچنین تحقیقات میدهد. همچنین این سازمان به همه پرسشهای مردم درخصوص اهدای جسد پاسخ میدهد. آنها اطلاعات کافی در اختیار مردم میگذارند و به آنها اطمینان میدهند با اجسادشان محترمانه رفتار خواهد شد و این که آنها میتوانند در پیشبرد علم سهم بسزایی داشته باشند.
استرالیا
این کشور به مدت 20 سال تلاش کرد میزان اهدای جسد را به سطح دیگر کشورهای پیشرفته برساند. با اطلاعرسانیهای موثر، اکنون مردم استرالیا به این درک رسیدهاند که میتوانند با اهدای اجساد خود به پیشرفت در علم پزشکی کمک بسیاری کنند. البته دولت برای آگاه کردن مردم بودجههای کلانی تخصیص داد و سرانجام توانست برنامهای منظم برای اهدای جسد در این کشور، تدوین و مراکز تحقیقی و آموزش علوم پزشکی را از این نظر تامین کند.
بیمیلی افراد به اهدای جسد
بسیاری از مردم از نحوه برخورد با بدنشان پس از مرگ نگران هستند و معتقدند نسبت به جنازهشان رفتار محترمانهای نخواهند شد. البته تاریخ پزشکی چنین بیاحترامیهایی نسبت به اجساد را به خود دیده است، زمانی که دانشجویان پزشکی جنازهها را تمسخر کرده یا به آنها لباسهای مضحک میپوشاندند و عکسهای یادگاری میگرفتند یا اسامی نامربوط بر آنها میگذاشتند.
اما خوشبختانه همه این رفتارها به گذشته دور مربوط است و اکنون مدارس پزشکی سراسر دنیا پیش از عملیات تشریح جنازه، احترام به فردی که جسد خود را برای تحقیق به آنها اهدا کرده است، میآموزند. حتی در برخی دانشگاههای آمریکا، مراسم احترام گذاشتن به جنازهها برگزار میشود تا دانشجویان اهمیت بخشندگی افراد اهداکننده را درک کنند. تاکنون اقدامات بسیاری در بیشتر کشورها برای تشویق مردم به اهدای جسد صورت گرفته که از این اقدامات میتوان به چند مورد اشاره کرد.
هند
هند نیز سال 1948 با تنظیم قراردادی به نام رساله آناتومی که در همه ایالتهای هند قابل اجراست، به افراد اجازه میدهد در صورت رضایت، جسدشان را پس از مرگ به مرکز علوم پزشکی اهدا کنند. مذهب در این زمینه در هند بسیار موثر است؛ چراکه مسلمانان، هندوها، بوداییها و مسیحیان این کشور معتقدند اهدای جسد به دنیای پزشکی به منظور تحقیقات میتواند از دنیا، مکانی بهتر بسازد. حتی برخی رهبران با نفوذ این کشور به منظور تشویق مردم به اهدا، جسد خود را اهدا کردند. امروزه در هند افراد بسیاری قرارداد اهدای جسد را ـ البته به همراه دو شاهد ـ امضا میکنند.
اسپانیا
در اسپانیا سازمان اهدای عضو ملی ـ که توسط پزشکان و متخصصان هدایت میشود ـ با حمایت دولت به تشویق مردم در زمینه اهدای جسد میپردازد. بیشتر فعالیتهای این افراد در بیمارستانهایی است که در آن مشغول به کارهستند. در واقع در کنار تشویق مردم به اهدای عضو، آنها را تشویق به اهدای جسد فوت شدگانشان میکنند. همچنین با تنظیم قراردادی، افرادی که مایلند پس از مرگ جنازهشان در اختیار علوم پزشکی قرار بگیرد، درخواست خود را اعلام میکنند.
منبع: academic.oup.com
مترجم: نادیا زکالوند
جامجم
در گفتگو با جام جم آنلاین مطرح شد
سید رضا صدرالحسینی در یادداشتی اختصاصی برای جام جم آنلاین مطرح کرد
در گفتگو با جام جم آنلاین مطرح شد
سید رضا صدرالحسینی در یادداشتی اختصاصی برای جام جم آنلاین مطرح کرد
در گفتگو با جام جم آنلاین مطرح شد
در گفتگو با جام جم آنلاین مطرح شد
برای بررسی کتاب «خلبان صدیق» با محمد قبادی (نویسنده) و خلبان قادری (راوی) همکلام شدیم