لازم به یادآوری است که این شرایط، حکایت از این دارد که فاصله نحوه مدیریت بحران کنونی کشور نسبت به آنچه در دانشگاهها تدریس میشود بسیار زیاد است.
این قصه از زمانی تاسفبرانگیزتر جلوه میکند که تاکید کنیم دسترسی به دانشگاهیان نیز بسیار آسان است، اما همتی برای استفاده از دانش دانشگاهیان در چنین مواقعی وجود ندارد.
در حالی که از نظر تولید دانش در مراکز علمی از سطح بالایی برخورداریم، اما میبینیم که اتصال بین مدیریتهای اجرایی کشور و مراکز تولید دانش تضعیف شده در حالی که در بدنه اجرایی نهادی مثل ستاد مدیریت بحران، بیدانشی بسیاری دیده میشود.
جالب اینکه راهحلهای بسیاری برای مشکلاتی همچون توزیع اقلام مورد نیاز زلزلهزدگان ـ که باعث گلایه افکار عمومی و همچنین افراد آسیبدیده در مناطق غرب شده است ـ وجود دارد و مسئولان تا این زمان اعتقادی به آن نداشتهاند.
باید بدانیم ما در ایران با مسالهای ناآشنا تحت عنوان «حوادث غیرمترقبه» روبهرو نیستیم، چراکه در محدودهای جغرافیایی زندگی میکنیم که هر چند سال یکبار در معرض طغیان رودخانه و سیل و البته زلزلههای سهمگین است. بنابراین لازم است سازمان مدیریت بحران کشور بسیار قویتر از آنچه که هست شود.
در این میان بازوهای مردمی این سازمان هم بسیار مهم است و از این منظر هم ضعفهای جدی در این سیستم وجود دارد.
هر چند مهمترین معضل، آموزش است. چراکه بخش اجرایی کشور از آموزش گریزان است. حتی از دورههای کوتاه مدت رایگان آموزش هم استقبالی نمیکنند.
در حالی که میبینیم در چنین رخدادهایی نیروهای بهکار گرفته شده از سوی آنها از کیفیت آموزشی لازم بهرهمند نیستند. این نبود آموزش در روزهای اخیر خودرا در سیستم توزیع اقلام موردنیاز زلزلهزدگان نشان داده است.
دکتر شریف مطوف - استاد یار گروه بازسازی دانشگاه شهید بهشتی
سید رضا صدرالحسینی در یادداشتی اختصاصی برای جام جم آنلاین مطرح کرد
در گفتگو با جام جم آنلاین مطرح شد
سید رضا صدرالحسینی در یادداشتی اختصاصی برای جام جم آنلاین مطرح کرد