در گفتگو با جام جم آنلاین مطرح شد؛
بخش زیادی از توجه به این قابهای زیبا البته به خاطر این بود که این تصاویر و قابهای رنگارنگ و تماشایی، درواقع سنگ قبرهایی است که روی خاک برخی اهل قبور قرار داده شده تا آرامش بیشتری به آنها بدهد، شاید که دنیای زیر خاک هم به زیبایی تصاویر سنگ قبرهایی باشد که برای عزیزانشان طراحی کردهاند. حتی در یکی از گروهها طنازی زیر پست این سنگ قبرها نوشته بود که: «آدم این سنگ قبرها رو میبینه دلش میخواد بمیره»، ما میگوییم البته 120 سال زنده باشی، ولی آنقدر که به این عقلمان قد میدهد، اگر تنها کمی همت کرده و دنیای فعلیمان را با رفتار و اخلاق و نوعدوستی زیباتر کنیم، بیشک دنیای دیگرمان را هم آباد و زیبا و دوستداشتنیتر خواهیم کرد.
حرکت زیبای هموطن کُرد
در خلال تمام اخبار تلخی که از بیپولی و بیکاری مردم و دشواریهای زندگی هموطنان میبینیم و میشنویم گاه دیدن برخی صحنهها آنقدر دلنشین است که برای ساعاتی هم که شده غبار فکر و غصه و اندوه را از دل آدم میشوید و میبرد. مثال بارزش همین تصویر است که هموطنی در کردستان که مطمئنا دلش مثل دل ما برای هموطنانش میتپد و طاقت دیدن رنج و نداری و شب گرسنه بر بالین گذاشتن همنوعان خود را ندارد، دست به کار شده تا این حس نوعدوستی خود را عملا به تماشا بگذارد و دستگیر همشهریان خود باشد. این هموطن کردستانی که یک سوپرمارکت کوچک دارد، نوشتهای را پشت شیشه مغازه خود چسبانده با این مضمون که: «برادر عزیزم، اگر پول نداری خجالت نکش و خانوادهات را گرسنه نگذار، آن چیزی که لازم داری برای بچههایت از پیش من ببر، چون روزی ما را خدا میدهد.» درود بر این هموطن کُرد با این دل دریایی که نه از کم شدن مالش ترسیده و نه اجازه ورود هیچ اما و اگر و بهانهای را به دل خود داده و ناتوانان و فقیران و مسکینان را در مال خود شریک کرده، آنطور که پروردگارش به مومنان توصیه کرده است.
شهر جهانی یزد روی اسکناسها
اگر نگاهی به اسکناسهای 2000 تومانی خود بیندازید، تصویر یک بنای تاریخی بزرگ با سه بادگیر زیبا را روی آن میبینید. این بنا معروف به خانه تاریخی آقازاده، متعلق به سیدحسین ابرقویی در یزد و متعلق به دوره قاجار است که به عنوان یکی از نشانهای هویت ملی، مذهبی، تاریخی و تمدنی کشورمان روی این اسکناس حک شده است. رونمایی از این اسکناس، 24 آذر 93 توسط رئیسجمهور صورت گرفت تا هم توجهی به عقبه تاریخی ـ فرهنگی کشورمان باشد و هم تلاشی برای ثبت جهانی بادگیرهای ایرانی. از ویژگیهای این خانه هم میتوان به 820 مترمربع مساحت، برخورداری از بادگیری با 18 متر ارتفاع در دو طبقه که در نوع خود ممتاز است، اشاره کرد.
البته انتشار این تصویر در فضای مجازی برای اولین بار صورت نگرفته و پیش از این هم در این فضا چرخیده بود، اما آنچه باعث شد دوباره مورد توجه قرار گیرد، ثبت جهانی شهر یزد بود که از این خانههای تاریخی و باصفا کم ندارد و بنای ابرقویی تنها یکی از صدها اثر تاریخی و ارزشمند آن است و البته نشانگر این مهم که شهر یزد لیاقت جهانی شدن و طنازی در عرصه جهانی را داشته و دارد.
دورهمیهای پرثمر بانوان مریوانی
طبق قرار هفتگی مان که قرار شد هر هفته نگاهی هم به یکی از صنایعدستی کشورمان بیندازیم، این هفته سراغ «کلاش» که یک نوع گیوه است، میرویم که در شهر مریوان استان کردستان تولید و عرضه میشود. البته ما سراغش نرفتیم و اگر بخواهیم بهتر بگوییم ارزیابان شورای جهانی صنایع دستی سراغ آن رفتهاند. درواقع مسئولان سازمان میراث فرهنگی کشورمان پیشنهاد ثبت «کلاش» را به شورای جهانی صنایعدستی دادهاند و آنها هم برای ارزیابی این کالا و اینکه ارزش جهانی شدن را دارد یا نه، به کشورمان آمده و در هفته گذشته بازدیدی از شهر مریوان و کلاشهایش داشتند. تصاویر جالبی از این دید و بازدیدها هم به فضای مجازی راه یافته است؛ از جمله تصویری که غدا هیجاوی، رئیس منطقه آسیا و اقیانوسیه شورای جهانی صنایعدستی را در بازدید از یک کارگاه کلاشبافی نشان میدهد که درحال یادگیری نحوه بافت کلاش است. اما تصویر برگزیده ما برای این صفحه، تصویر فوق است که زنان پرتلاش مریوانی را نشان میدهد که پابه پای مردان خود مشغول تولید کلاش هستند و البته از هر فرصتی، حتی دورهمیهای زنانه برای بافت کلاش استفاده میکنند.
وقتی کمک کردن عادت میشود!
برخی عادات کلا بد است؛ مثل سیگار کشیدن یا مسواک نزدن. بعضی عادات هم اما خیلی خوب است، مثل عادت به مسواک زدن یا کتاب خواندن. اما برخی از کارها هم هستند که گاهی خوبند و گاهی بد، یعنی فینفسه خوبند، اما اگر قرار باشد به یک عادت بدون فکر و تامل تبدیل شوند، ممکن است دیگر جلوه خوبی نداشته باشند و حتی وجهه آدم را هم خراب کنند. میخواهم چه بگویم؟!... الان عرض میکنم. اصلا بهتر است قبل از گفتن من به این تصویر نگاهی بیندازید تا زودتر و بهتر متوجه عرضم شوید. ببینید کمک کردن به فقرا و صندوقهای خیریه (البته درصورت اطمینان از راستی و صداقت آنها) کار خوب و پسندیدهای است که میتواند به یک عادت خوب هم تبدیل شود، اما همین عادت اگر بیفکر و تامل و توجه باشد، آن وقت میشود نتیجه اش آنچه در عکس میبینید؛ یعنی همین که برخی مردم عزیز و خیراندیش و نیکوکار کشورمان آنقدر این حسنه را از روی عادت انجام میدهند که دیگر حتی توجهی به نوشته روی صندوقی که میخواهند در آن پولی بیندازند هم نمیکنند. آخر عزیز من! روی این صندوق نوشته شده «صندوق نظرسنجی بیماران»، نه صندوق خیریه که آن را به جای نظرات گوهربارتان پر میکنید از اسکناسهای ریز و درشت!!!... باور کنید گاهی به جای پول، به فکر و اندیشه و نظر شما احتیاج است!
طفلک خواجه حافظ!
گاهی وقتها تلاشهای ما به طرز مذبوحانهای ناامیدکننده است و نتایج عکس میدهد؛ به عبارتی میخواهیم ابروی طرف را درست کنیم، میزنیم چشمش را در میآوریم. اگر به تصویر بالا نگاهی بیندازید، بدون هیچ شرح و توضیح بیشتری متوجه منظور بنده خواهید شد.
آخر حافظ شیرازی؛ شاعری که از قرون هجدهم و نوزدهم اشعارش به زبانهای اروپایی ترجمه شد و نامش به محافل ادبی جهان راه یافت و جایی برای خود در دل بزرگترین نوابغ ادبی و فلسفی غربی چون گوته و نیچه و حتی شاعران عرب باز کرد، تا این مشاهیر برخی از آثار خود را تحتتاثیر شاعر شیرازیمان و حتی با نام و در مدح او بنگارند؛ شاعری که یک برگ از تقویم کشورمان (یعنی 20 مهر ماه هر سال) را به خود اختصاص داده است، چه احتیاجی به این تصویر مدلینگ مانند برای معرفی خود دارد.
این تصویر بیش از آنکه ارزشمندی حافظ را نشان دهد و باعث فروش بالای این نسخه (که احتمالا یک تقویم است) شود، باعث سقوط جایگاه حافظ و افت شدید فروش این نسخه توامان خواهد شد، مگر اینکه سلیقه و ذائقه هموطنان عزیز (در بیخبری ما) آنقدر تغییر کرده باشد، که با تصور چنین چهره سوپراستاری از حافظ، بیشتر به خواندن غزلیات وی رغبت پیدا کرده و گمان کنند فالهای بهتر و درستتری میگیرد.
در گفتگو با جام جم آنلاین مطرح شد؛
جام جم آنلاین گزارش میدهد
جام جم آنلاین گزارش میدهد
در گفتگو با جام جم آنلاین مطرح شد؛
یک فعال سیاسی:
یک نماینده مجلس:
در گفتوگوی «جامجم» با استاد حوزه و مبلغ بینالملل بررسی شد
گفتوگو با موسی اکبری،درخصوص تشکیل کمپین«سرزمین من»وساخت و مرمت۵۰خانه در منطقه زنده جان