سریال‌های خانوادگی عین زندگی است

او سال‌ها نقش‌های مختلفی در تلویزیون و سینما بازی کرده است و سابقه همکاری با کارگردانانی چون تهمینه میلانی، مسعود جعفری جوزانی و بهرام بیضایی را دارد. او بازی را سال 1353 از تئاتر شروع کرد و دهه‌های 60 و 70 دوران اوج کاریش محسوب می‌شود. مجموعه تربیتی برای انجمن اولیاء و مربیان (1355)، کچل کفترباز (کوتاه ـ 1360)، جاده‏های سرد (1364)، تصویر آخر (1365)، ده صحنه تا اخراج (کوتاه ـ 1367)، دیگه چه خبر (1370)، مسافران (1370) و دره‏ شاپرک‌ها (1370) از جمله کارهای اوست. نشاط‌خواه عید امسال در سریال نوروزی درمرز خوشبختی به کارگردانی حسین سهیلی‌زاده در نقش یک مادر ایرانی بازی شایسته‌ای ارائه کرد. با نشاط خواه در باره فعالیت‌های دوران کاریش گفت‌وگویی انجام داده ایم.

سال‌هاست در عرصه بازیگری فعالیت می‌کنید. برایتان بازی در کدام مدیوم جذاب‌تر است؟

نکته مهم فیلمنامه و کیفیت نقش است‌. اول از همه باید نقش برایم جذاب باشد و با کارگردان هم تفاهم داشته باشم. با این وجودبا توجه به رشته تحصیلی‌ام اولویت اولم تئاتر است. این حضور می‌تواند در حوزه بازیگری تعریف شود یا فعالیت‌های صنفی و آموزشی هم در کنارش تداوم داشته باشد. از طرفی تلویزیون به عنوان یک رسانه فراگیر و پر‌مخاطب برایم دارای جایگاه خاص و ویژه‌ای است. در اصل حضور بازیگر در تلویزیون یک نوع بازنمایش برای مخاطبان است. موقعی که در تلویزیون در نقشی خوب بازی کنید در ادامه با پیشنهادات خوب کاری مواجه می‌شوید.

سریال درمرز خوشبختی اولین بازی شماست که در ایام عید از تلویزیون پخش شد؟

این اولین تجربه بازیگریم در حوزه سریال‌های نوروزی بود. زمان پخش سریال در مرز خوشبختی تهران نبودم، اما کارکردن با سهیلی‌زاده خیلی خوب و جذاب و این اولین تجربه همکاریم با ایشان بود. سهیلی‌زاده جزو چند کارگردان حرفه‌ای و درجه یک تلویزیون است که در هر ژانری کارهای موفقی ساخته است. سهیلی‌زاده مقتضیات مدیای تلویزیون را درست می‌شناسد و کارهایش مورد نظر و توجه مردم قرار می‌گیرد.

امسال هم دوباره با تهمینه میلانی در فیلم ملی و هزار راه نرفته در جشنواره جهانی فیلم حضور داشتید؟

بله، من سابقه همکاری خوبی با تهمینه میلانی دارم و تفکراتمان نزدیک به هم است و در حین کار درک متقابلی داریم. سر صحنه فیلم‌های میلانی به بازیگران خوش می‌گذرد و این باعث می‌شود بازیگران باانگیزه بازی کنند. دراین فیلم نقش مادر شخصیت اصلی فیلم به نام ملی را بازی می‌کنم.

در مرز خوشبختی نقش مادر ایرانی نگران خانواده را بازی کردید. ایفای این نوع نقش‌ها برایتان چه جذابیت‌هایی دارد؟

من عاشقانه دوست دارم نقش زنان خانه‌دار ایرانی را بازی کنم. نقش مادر از نگاه من جای کار زیادی دارد. البته اگر متن این مواد و متریال را به بازیگر بدهد، نقش مادر در روابط بین اعضای خانواده یک عنصر تعیین‌کننده در عرصه‌های اقتصادی و فرهنگی است. مادر ایرانی دلسوزانه خودش را وقف سعادت و خوشبختی خانواده‌اش می‌کند و در این راه ازهیچ فداکاری رویگردان نیست. این نوع مادران بسیار معصوم هستند و می‌توان در سینما و تلویزیون آن را بخوبی بازتاب داد.

در سریال در مرز خوشبختی با همسرتان همبازی بودید. همبازی شدن با همسرتان چه ویژگی‌هایی دارد؟

برای من خیلی جذاب بود. بعد از 20 سال دوباره این فرصت پیش آمد تا با همسرم جمشید جهانزاده همبازی شوم.

آیا با همسرتان در منزل هم در باره نقش‌هایتان تمرین می‌کنید؟

بسته به جنس و نوع کار دارد، البته گاهی مواقع این کار را انجام می‌دهیم. بازی کردن هم در این نوع سریال‌های خانوادگی عین زندگی است و ممکن است در حین رسیدن به منزل هم در باره نقش‌هایمان حرف بزنیم. هم شغل بودن زن و شوهر ویژگی‌های خاص خودش را دارد وخوشحالم که این سریال این فرصت همکاری مجدد را به ما داد.

آیا در تئاترهایی که همسرتان کارگردان آن است از ایشان می‌خواهید که بازی داشته باشید؟

نه، هیچ وقت چنین درخواستی را نمی‌کنم و اگر نقشی مناسب من وجود داشته باشد ایشان به من پیشنهاد می‌دهند. از همان دوران دانشکده که با هم آشنا شدیم کارهای مشترک زیادی داشتیم. هیچ وقت نخواستیم مسائل خانوادگی را در کارمان وارد کنیم.

برای ماه‌های باقیمانده سال چه برنامه‌ای برای اجرای تئاتر دارید؟

به دنبال انتخاب متنی متفاوت هستم تا آن را نمایشنامه‌خوانی کنیم و چند پیشنهاد کاری دارم که از میانشان یکی را برای بازی کردن انتخاب می‌کنم و در ضمن منتظر وضعیت اکران عمومی فیلم ملی و هزار راه نرفته هستم. تا واکنش مخاطب درباره این فیلم سینمایی اجتماعی و نقشم را بدانم.

شیوه‌های نز دیک شدن به نقش

از شاگردان زنده‌یاد رکن‌الدین خسروی هستم و اولین آموزه‌های بازیگری را نزد ایشان آموختم که برایم بسیار ارزشمند است. استادی که در کارهایش اعتقاد به تمرینات طولانی‌مدت برای نزدیک شدن به نقش داشت. در کار با ایشان بازیگران فرصت و مجال اتود زدن شیوه‌های مختلف نزدیک شدن به نقش را داشتند. کارکردن با دکتر علی رفیعی هم فوق‌العاده برایم تاثیرات مثبت به همراه داشت. ایشان جزو هنرمندان مولف تئاتر ما هستند و این انتظار می‌رود که از تجربیاتشان بهره ببریم.

هونام حقانی