ترامپ باید چانه‌‌زنی کند

نتایج چانه‌‌زنی در میان گروه‌ها و درون آنها در تحلیل نهایی برای صاحبان قدرت سیاسی مشخص می‌سازد که برای تداوم حضور در جایگاه تصمیم گیری کدام مسیر را طی کنند.

در دو سوی گسل سیاسی در آمریکا، دو حزب جمهوریخواه و دموکرات قرار گرفته‌اند. گروه‌های اجتماعی در حوزه‌های مختلف که در چارچوب ارزش‌های لیبرال به توصیف، توضیح و انتخاب می‌پردازند، حزب دموکرات را وسیله‌ای برای در اختیار گرفتن اهرم‌های قدرت قرار داده‌اند همان‌طور که گروه‌های دارای جهان بینی محافظه کار، حزب جمهوریخواه را موطن خود کرده‌اند. فضای سیاسی آمریکا را این دو حزب به نمایندگی از اکثر گروه‌های اجتماعی در تصرف خود دارند و از رقابت و تعامل این دو حزب است که قوانین حاکم بر تمام حوزه‌های اقتصادی، سیاسی، اجتماعی، فرهنگی و تکنولوژیک قوام می‌یابند و الزام آور می‌گردند. صنعت بهداشت و سلامت، حدود یک ششم اقتصاد آمریکا را دربرمی‌گیرد و زمانی که باراک اوباما به دنبال صعود به کاخ سفید تلاش کرد تحقق سیاست بیمه درمانی همگانی را سر لوحه سیاست‌های داخلی خود قرار دهد، مخالفت شدید حزب جمهوریخواه را در برابر یافت. او در وهله اول تمام گروه‌های اجتماعی لیبرال را متقاعد کرد و پس از آن تلاش خود را مصروف جلب حمایت عناصر تشکیل دهنده صنعت بهداشت و سلامت کرد.

باراک اوباما برای این‌که بتواند موافقت این صنعت را به‌دست آورد، طرح بیمه درمانی همگانی را به گونه‌ای تدوین کرد که منافع صنایع بیمه، صنعت داروسازی، صنعت بیمارستان و پزشکان را به بهترین نحو تامین کند. به‌دست آوردن موافقت گروه‌های مختلف درون حزب و بده و بستان با گروه‌های اجتماعی خارج از حزب این توفیق را نصیب ساکن کاخ سفید کرد که طرح بلند‌پروازانه و کلیدی خود را به تصویب برساند. اما ناتوانی رئیس‌جمهور لیبرال برای ترغیب محافظه کاران به این‌که سیاست او را حمایت کنند از همان زمان تصویب محرز بود و نشان داد که این قانون ماهیت اجتماعی ندارد. چون فقط حمایت یک سوی گسل سیاسی را در اختیار داشته و اساسا یک پروژه حزبی است. از سال 2010 جمهوریخواهان از هر فرصتی استفاده کردند تا اعلام کنند هدف اصلی و اولیه شان در صورت داشتن اهرم‌های قدرت سیاسی، ملغی ساختن بیمه درمانی همگانی است‌؛ برنامه‌ای که نگین هشت سال حضور باراک اوباما در کاخ سفید قلمداد می‌شد.

با پیروزی دونالد جان ترامپ و داشتن اکثریت در کنگره، جمهوریخواهان در موقعیت ملغی ساختن بیمه درمانی همگانی دوران باراک اوباما قرار گرفتند. در اولین گام رئیس‌جمهور متوجه شد در میان نمایندگان حزب جمهوریخواه در کنگره اختلاف نظر وسیعی در مورد طرح جایگزین وجود دارد و نزاع اصلی بین دو گروه یعنی نمایندگان محافظه کار و میانه رو در مورد طرح جایگزین است و باید این موضوع حل و فصل شود. از همان آغاز نمایندگان محافظه‌کار با طرح اولیه مخالفت کردند و خواهان این شدند که به ایالات قدرت عمل وسیع‌تری در اجرای طرح بیمه درمانی جایگزین داده شود. نمایندگان میانه‌رو خواهان این بودند که هر فردی بدون توجه به این‌که از چه زمانی مبتلا به بیماری بوده، تحت پوشش قرار گیرد بدون این‌که هزینه بیشتری را تقبل کند.

سرانجام پس از چهار ماه مذاکره بین کاخ سفید و اعضای جمهوریخواه، مجلس نمایندگان که در بسیاری از موارد رئیس جمهور شخصاً برای متقاعد کردن آنان پا پیش گذاشت، لایحه به تصویب رسید. هم اکنون لایحه تصویب شده با مخالفت وسیع صنعت سلامت و بهداشت در آمریکا روبه‌روست به این معنی که رئیس‌جمهور باید با تامین نظرات آنان سعی کند حمایتشان را به‌دست آورد. اما حال باید این لایحه به سنا برود و مورد تائید جمهوریخواهان قرارگیرد که جلب حمایت آنها به مراتب برای رئیس جمهور سخت تر خواهد بود. با این حال رئیس‌جمهور در صورتی خواهد توانست بیمه درمانی همگانی مورد نظر خود را در کسوت قانونی بیابد که سناتورهای جمهوریخواه را متقاعد کند طرح او برای آنان هزینه انتخاباتی ندارد. از این‌رو آنچه جهت رای سناتورها را مشخص می‌کند، نه رای دونالد جان ترامپ بلکه خواست و نظر رای‌دهندگان آمریکایی است.

دکتر حسین دهشیار

استاد دانشگاه علامه طباطبایی