خنداندن بی‌ادا و اطوار

بعد از چند فصل، برنامه «خندوانه» همچنان نو می‌شود و تجربه‌های تازه به نمایش می‌گذارد؛ تجربه‌هایی که همیشه موفق نیستند اما هنوز هم اتفاقاتی در این برنامه رخ می‌دهد که مخاطب را به تماشای آن مشتاق نگه ‌دارد. شاید خندوانه به اندازه روزهای اول شگفت‌انگیز نباشد، شاید بخش‌هایی از آن عادی شده باشد یا مثلا عروسک‌های تازه‌اش به دل برخی ننشسته باشد اما وقتی نوبت به بازی و شاد کردن مردم می‌رسد، هنوز حرف‌هایی برای گفتن دارد. شاید ایده‌هایی مانند برگزاری مسابقه لباهنگ، خنداننده برتر یا حتی ادابازی که همان دابسمش، استندآپ کمدی و پانتومیم هستند چندان تازه نباشد اما خندوانه برای اجرای این ایده‌ها بی‌ادا و اطوار وارد میدان می‌شود و ارائه‌ای صمیمانه و پذیرفتنی از آنها به نمایش می‌گذارد.

مثلا انتخاب عنوان «ادابازی» که نامی شوخ طبعانه برای بازی معروف پانتومیم است گام اول برای یک ارائه‌ جذاب و پرهیجان محسوب می‌شود و در گام بعد حضور بی‌تکلف هنرمندانی که سابقه دوستی و همکاری دارند از این ایده هم اتفاقی تازه را رقم می‌زند و در نهایت وقتی همه چیز واقعی برگزار می‌شود، برد و باخت‌ها واکنش‌های طبیعی آدم‌ها را به دنبال دارد و یک ایده معمولی به یک بخش دیدنی بدل می‌شود و به دل مخاطب می‌نشیند.

بماند که مخاطبان تلویزیون با دیدن ادابازی شاد شدند، خندیدند، حدس زدند، دورادور از پای تلویزیون در مسابقه شرکت کردند و طعم هیجانش را چشیدند، اما این تمام چیزی نبود که مخاطب از ادابازی دستگیرش شد. حالا دیگر اگر فراغتی باشد و چند نفر دور هم جمع شوند، احتمالا ادابازی یا پانتومیم یکی از گزینه‌های سرگرمی است؛ بازی ساده و بی‌دردسری که به ابزار و لوازم و شرایط خاصی نیاز ندارد، هر کسی با هر سنی می‌تواند در آن شرکت کند، فقط به این شرط که در انتخاب کلمه‌ها و جمله‌ها، شرایط سنی همه بازیکنان مد نظر قرار بگیرد.

خندوانه یک بار دیگر توانست یک اتفاق خوب را برای بهتر شدن حال مردم رقم بزند و با اجرای مهیج و صمیمانه یک بازی نه‌چندان نو و با پر و بال دادن به آن و جذاب کردنش، توجه مخاطبان را به یک تفریح سالم، سازنده و لذت‌بخش جلب کند.

بازی، نشاط و سرگرمی سالم همراه با شادی و اندکی تحرک، گمشده زندگی امروز بسیاری از ماست؛ مایی که گرفتار زندگی ماشینی، مشغله‌های بی‌فایده و استرس‌های فلج‌کننده هستیم. یک بازی صمیمانه در جمع خانواده بیشتر از هر چیز دیگری می‌تواند فاصله‌ها را از بین ببرد، تنش‌ها را کاهش بدهد و قوای روحی و جسمی را تقویت کند و سرزندگی و نشاط واقعی و سالم بیافریند.

آذر مهاجر

رادیو و تلویزیون