چند اپیزود مستقل از هم که با یک رشته مرئی به یکدیگر متصل هستند. این شیوه اجرایی است که محمد رحمانیان در اثر جدیدش با عنوان جالب «آدامسخوانی» انتخاب کرده است. نمایش چند قطعه مونولوگ به همراه قطعاتی آوازی هم در قالب تکخوانی و هم گروهی است. رشته مرئی میان اپیزودها نیز آدامس است و قصه آدامس نیز برای درک بهتر پیش از شروع نمایش آغاز میشود.