کوبلن با طرحهای متنوعش وسیلهای مناسب برای همه سنین خانواده بود
وقتی سوزن و نخ را از درون سوراخهایش رد میکردی طرح نقاشی شده روی کوبلن جان میگرفت. نخهای رنگارنگ بخشهای مختلف را برجسته میکردند و کمکم به سوژه کوبلن اجازه ابراز وجود میدادند. گاه ماهی قرمزی را میدیدی که دارد توی تنگ آب دمش را تکان میدهد و رو به تو لبخند میزند. انگار ماهی از آب بیرون پریده و تو داری او را دوباره داخل تنگ آب میاندازی. هر چه بیشتر سوزن میزدی ماهی شادابتر و سرحالتر میشد. با ذوق و شوق به بخشهای برجسته زل میزدی و چشمانتظار نقطه پایان، میماندی. نقطه پایان آخرین سوزنی بود که میرفت و برمیگشت.
کد خبر: ۷۵۷۸۱۲ تاریخ انتشار : ۱۳۹۳/۱۰/۲۰