بنابراین باید با این پدیده شوم، بشدت برخورد شود چون این پدیده اثرات روانی، اقتصادی، سیاسی، اجتماعی ونیز فرهنگی دارد. اسیدپاشی پدیده شومی است که شاید هیچ جای دیگری جز اینجا به این شدت توسط افراد ناباب و کسانی که تربیت خانوادگی درستی ندارند، اتفاق نیفتد. این پدیده اثرات اقتصادی هم دارد. مثلا وقتی خانواده ببیند دخترشان در خیابان امنیت ندارد و بر فرض کسی دختر را دوست دارد و شاید روی او اسید بریزد؛ باعث میشود از میزان کارایی و دل به کار دادن خانوادههایی که بخصوص دختر دارند، کاسته شود و همیشه باید نگران این باشند که یک جوان خام بیاید و روی دخترشان به خاطر جواب رد شنیدن اسید بریزد. به همین خاطر به آنها اجازه نمیدهند زمان زیادی را بیرون از خانه باشند و کار کنند.
اسیدپاشی از لحاظ روحی و روانی نیز صدمات زیادی به جامعه وارد میکند. اثرات فرهنگی دارد؛ چرا که موجب میشود این مساله به صورت یک مد اجتماعی در بیاید و قبح مساله از بین برود. اثرات قضایی دارد؛ با توجه به این که درحال حاضر در همه دنیا میدانند که جامعه ما، یک جامعه امن است و هیچ جای دنیا به امنیت کشور ما نمیرسد، اما این پدیده شوم در جامعه احساس ناامنی به وجود میآورد. اثرات جهانی هم که امری معلوم است که در دنیا دشمنان ما این مساله را در بوق و کرنا میکنند.
در مورد مجازات اسیدپاشی من طبق قانون مجازات با قصاص موافقم. حتی اگر یک کسی گذشت میکند مثل همان مورد آمنه بهرامی که همچنان در حال درمان است، مدعیالعموم، مدعی جامعه است. مدعیالعموم نباید گذشت کند. فرد حق خودش را بخشیده است. ولی بقیه دختران اگر به این مصیبت دچار شوند، چه؟ قاضی یا مدعیالعموم یا دادستان، مدعی حق و حقوق مردم است. وقتی همینطور به این مساله بیتوجهی شود، این پدیده شایع میشود. بنابراین آن وقت اگر کسی این کار را کرد، بیایند و اجرای حکم او را نشان دهند نه اینکه فقط اعلام کنند که انجام دادیم. باید نشان دهند که این جوان اسید پاش را قصاص کردیم. به نظر من اگر بخواهیم این پدیده کمتر شود، باید این کار انجام شود.
امانالله قرایی مقدم
جامعهشناس
در یادداشتی اختصاصی برای جام جم آنلاین مطرح شد
یک کارشناس روابط بینالملل در گفتگو با جامجمآنلاین مطرح کرد
در گفتگو با جام جم آنلاین مطرح شد
در گفتگو با جام جم آنلاین مطرح شد