سارا برقی شیرازی

بانویی که به گفته خودش طی 14 سال فعالیت در رشته سنگنوردی حتی یک مربی اختصاصی هم نداشته و در شرایطی خود را برای حضور در پنج مرحله متوالی رقابت‌های جهانی آماده می‌کند که هیچ حمایت مالی قابل توجهی را هم پشت سر خود نمی‌بیند و تمام تلاش‌هایش برای تامین هزینه‌های حضور در این مسابقات، یک بلیت رفت و برگشت است که یکی از شرکت‌های هواپیمایی متقبل شده است. آنچه در ادامه می‌آید مصاحبه اختصاصی جام بانوان با تنها بانوی ایرانی حاضر در مسابقات جهانی سنگنوردی سال 2016 است.

خانم رکابی! ظاهرا سال پر مسابقه‌ای را پیش‌رو دارید؟

بله! پنج مرحله از مسابقات جهانی سنگنوردی در سال 2016 باقی مانده که اولین آنها در سوئیس است و از روز 25 فروردین آغاز می‌شود. ده روز بعد دو مرحله دیگر از مسابقات در کشور چین برگزار می‌شود. هند و اتریش هم میزبان مراحل پایانی مسابقات جهانی امسال هستند و من قصد دارم در هر پنج مرحله شرکت کنم.

از ایران به غیر از شما فرد دیگری هم در این رقابت‌ها حضور خواهد داشت؟

در میان دختران ملی‌پوش فقط من هستم.

مسابقات سوئیس چندمین تجربه حضور شما در مسابقات جهانی سنگنوردی به حساب می‌آید؟

من تاکنون دو بار در مسابقات جهانی حضور داشتم و این برای سومین بار است که به چنین رقابت‌هایی اعزام می‌شوم. سال گذشته در مونیخ آلمان شرکت کردم که البته زیاد آماده نبودم و نتوانستم نتیجه خوبی به دست بیاوردم، اما دو سال پیش از آن در باکوی آذربایجان توانستم به مرحله دوم صعود کنم. در مجموع آنچه در این دو مرحله فهمیدم این بود که داشتن تجربه حرف اول را می‌زند. ما هرچه بیشتر در مسابقات جهانی حضور داشته باشیم نتایج بهتری را به دست خواهیم آورد. به همین خاطر امسال تصمیم گرفتم در پنج مرحله حضور داشته باشم. البته امیدوارم بتوانم از پس هزینه‌های این مسابقات برآیم، من در دو مورد قبلی هم با هزینه شخصی اعزام شدم و امسال هم هنوز موفق نشدم اسپانسری را جذب کنم.

برای حضور در هر مسابقه جهانی چقدر هزینه می‌کنید؟

ما برای هر مسابقه باید چیزی در حدود شش میلیون تومان کنار بگذاریم و حضور در این پنج مرحله رقمی در حدود 30 میلیون تومان برای من هزینه خواهد داشت، البته پول تنها مشکل ما نیست. من 14 سال است که در رشته سنگنوردی مشغول فعالیت هستم، اما در همه این سال‌ها هیچ مربی اختصاصی یا تمرینی مناسبی نداشتم. از طرفی با ملی پوشان پسر هم اجازه تمرین نداریم و این کار ما را برای تمرین و پیشرفت دشوار می‌کند. به خاطر همین محدودیت‌ها من از زنجان به تهران آمدم، به این امید که شرایط در تهران برای پیشرفت یک سنگنورد بانو بهتر باشد، اما متاسفانه در پایتخت هم ذره‌ای از این مشکلات بر طرف نشد. به عبارتی بدون کوچک‌ترین حمایتی ایستاده‌ام و می‌جنگم.

برای جذب اسپانسر چه تلاش‌هایی انجام دادید؟

من نزدیک به یک سال است که به تهران آمده‌ام، اما با وجود تلاش‌های فراوان هنوز موفق نشدم یک حامی مالی خوب برای خودم پیدا کنم که هزینه‌های اعزام من به مسابقات را بپردازد. فقط این اواخر شرکت هواپیمایی ماهان حاضر شده هزینه پرواز من به سوئیس را بپردازد. من با شرکت‌های زیادی صحبت کردم اما هیچ‌کدام حتی حاضر نشدند به اندازه یک یا دو میلیون تومان از هزینه‌های مسابقات من را بپردازند.

با وجود این سختی‌ها و این محدودیت‌ها، چرا سنگنوردی را انتخاب کردید؟

برادر من داود رکابی نایب قهرمان سنگنوردی آسیا شد و همین موضوع انگیزه من را برای ورود به این رشته بالا برد. خوشبختانه استعداد خوبی هم در سنگنوردی داشتم و در همان اولین مسابقاتی که شرکت کردم توانستم در سال 81 مقام دوم بخش سرعت کشور را به دست بیاورم. البته برادر من تقریبا در همان 20 روز اول با من کار کرد و نکاتی را متذکر شد؛ اما بعد از آن من بدون مربی به کارم ادامه دادم، مگر زمان‌هایی که اردوهای تیم ملی برگزار می‌شود و ما طی چهار - پنج روز از وجود مربی بهره‌مند می‌شویم.

خود این رشته چه جذابیت‌هایی داشت که باعث شد شما فارغ از همه این محدودیت‌ها مجذوب آن شوید؟

سنگنوردی واقعا به من آرامش می‌دهد و یک ورزش کامل است. یکجورایی هم ذهن در آن درگیر است و هم جسم و شما مجبورید با هماهنگی ذهن و جسم از دیواره‌های سنگی بالا بروید. از طرفی سنگنوردی از تنوع بی‌نظیری برخوردار است و هیچ دو مسیری در آن وجود ندارد که شبیه هم باشد.

تاکنون چند عنوان در سنگنوردی به دست آورده‌اید؟

من 14 سال است که سنگنوردی می‌کنم و 13 سال است که عنوان قهرمانی کشور را در رشته بولدرینگ و سرطناب در اختیار دارم. چند قهرمانی هم در رشته سرعت دارم. در سطح آسیا هم دو مدال نقره و یک مدال برنز دارم. مدال برنزم را سال 93 به دست آوردم و دو مدال نقره را هم در سال 92 کسب کردم.

در مورد رشته‌های مختلف سنگنوردی توضیح می‌دهید؟

در رشته سرعت زمان حرف اول را می‌زند و شرکت‌کننده‌ها باید یک مسیر استاندارد را در کوتاه‌ترین زمان ممکن طی کنند. رکورد من در سرعت 10 ثانیه است. در سرطناب شما باید یک مسیر تقریبا 15 متری را که قبلا توسط کسی صعود نشده با طناب طی کنید. امتیاز شرکت کننده‌ها هم بر اساس مسافتی است که موفق به صعود می‌شوند. در رشته بولدرینگ هم شرکت‌کننده‌ها باید دیواره‌های 5 متری را بدون طناب صعود کنند و تشک زیر پای ورزشکاران است که در صورت سقوط دچار آسیب نشوند. در بولدرینگ مهارت، تکنیک و قدرت بدنی از اهمیت بالایی برخوردار است.

جایگاه بانوان کشورمان در سنگنوردی آسیا کجاست؟

در سطح آسیا خوشبختانه در این چهار سال اخیر پیشرفت‌های خوبی حاصل شده و توانسته‌ایم ثابت کنیم که می‌توانیم با سرعت پیشرفت کنیم. در حال حاضر تقریبا در رشته سرعت جایگاه اول آسیا را در اختیار داریم و در رشته‌های بولدرینگ و سر طناب هم عناوین دوم و سوم را به دفعات کسب کرده‌ایم. با این حال برای نزدیک شدن به سطح اول دنیا نیاز به تجربه‌های بین‌المللی بیشتری داریم.

سارا برقی شیرازی