راز حیات در دل دنباله‌دارها

محققان این آژانس به دنبال انجام آزمایش‌هایی، نوع برخوردهای دنباله‌دارها را به زمین ـ وقتی چهار میلیارد سال پیش، حیات برای اولین بار در این کره خاکی پدیدارشد ـ بازسازی کردند. آنها اسیدهای آمینه (بلوک‌های سازنده حیات)، یخ و فورستریت ـ ماده‌ای که اغلب در شهابسنگ‌ها یافت می‌شود ـ را با هم ترکیب و آن را تا 77 کلوین خنک کردند.

سپس این ترکیب را به وسیله یک تفنگ باروتی در معرض ضربه‌های مکرر قرار دادند و نیروی ضربه یک دنباله‌دار را شبیه‌سازی کردند. در بررسی ترکیب نهایی معلوم شد تعدادی اسیدهای آمینه به هم متصل شده‌اند و تشکیل زنجیره‌های کوتاهی به نام پپتید داده‌اند.

این یافته نشان می‌دهد برخورد دنباله‌دارها مسلما نقش مهمی در پاشیدن بذر حیات روی زمین داشته است. تولید زنجیره‌های کوتاه پپتید، گامی مهم در تکامل شیمیایی مولکول‌های پیچیده است. وقتی این فرآیند شروع شود، برای تشکیل زنجیره‌های بلندتر پپتیدی چه در خشکی و چه در دریا انرژی کمتری مورد نیاز است. این تحقیق همچنین نشان می‌دهد همین فرآیند می‌‌توانسته در سیاره‌های دیگر و دنیاهای ماورای زمین نیز رخ داده باشد.

قمرهای یخی مشتری و زحل مثل اروپا و انسلادوس که درون منظومه شمسی قرار دارند، احتمالا در معرض چنین بمبارانی از دنباله‌دارها قرار گرفته‌اند. جالب است بدانید ماموریت استار داست ناسا وجود اسیدآمینه گلیسین در دنباله‌دار را تائید کرد. گلیسین، ساده‌ترین نوع اسیدآمینه در تمام سلول‌های زنده است.

منبع: Focus

مترجم: نادیا زکالوند

جام‌جم