آغاز فاجعه انقلاب فرهنگی چین + عکس

به گزارش جام جم آنلاین، سیاست جهش بزرگ مائوتسه تونگ نتایج تاسف باری به ویژه در بخش کشاورزی به بار آورده بود. فقط بین سال های 1959 تا 1961 میلادی که سال های قحطی در چین بودند 30 میلیون نفر از گرسنگی جان خود را از دست می دهند. مائو تصمیم به انتقاد از خود می گیرد و مقام ریاست جمهوری را ناگزیر در سال 1959 میلادی به لیو شائوچی یک رهبر میانه&zwnj;روتر واگذار می کند. با این حال مقام ریاست جمهوری به مراتب کم اهمیت تر از رهبری حزب کمونیست بود که مائو برای خود حفظ می کند. لیو شائوچی در حزب کمونیست محبوبیت داشت اما او مانند مائو تسه تونگ یک نظریه پرداز نبود و حریفش را دستکم گرفته بود.مائو اندک اندک زمینه را برای حذف رقبا آماده می کرد.او ماه ها به تبلیغات «ضد تجدیدنظر طلبی» دامن زد. سرانجام با دستور مائو دانش آموزان ، دانشجویان و جوانان گارد سرخ که افکارشان تحت تاثیر قرار گرفته بود به هرچه که نماد دوره قدیم بود ، حمله ور می شوند. آنها به تعقیب اعضای قدیمی جناح راست حزب کمونیست ، افراد تحصیل کرده ، پزشکان ، استادان دانشگاه و آموزگاران می پردازند.بسیاری از آنها به قتل رسیده یا به مزارع و بیابان های بایر فرستاده می شوند تا در آنجا از گرسنگی ، بیماری و بدرفتاری جان خود را از دست دهند. لیو شائوچی دستگیر شده و به اتهام اینکه ایدئولوژی را فدای رونق اقتصادی کرده به زندان افتاده و در شرایط مشکوکی در زندان می میرد. دنگ شیائوپینگ که پس از مرگ مائو رهبر چین می شود به نوبه خود زندانی می گردد. بسیاری از اماکن تاریخی ، معابد قدیمی در جریان انقلاب فرهنگی که بیشتر به یک جنون همگانی جوانان و نوجوانان شبیه بود، تخریب می گردند. افراط گرایی به اندازه ای می رسد که کودکان 10 - 12 ساله پدر و مادرشان را به تجدیدنظر طلبی متهم کرده و به دست گاردهای سرخ می سپردند. سرانجام با تلاش های چوئن لای ، نخست وزیر چین که از شخصیت های بسیار معتبر حزب کمونیست و یار دیرینه مائو بود اندکی از شدت و حدت انقلاب فرهنگی کاسته می شود. با اینکه از اوایل سال 1970 میلادی اندکی از شدت انقلاب فرهنگی کاسته می شود اما تا سال 1976 میلادی این انقلاب ادامه یافت و عوارض جبران ناپذیری برای مردم و کشور چین به بار آورد. انقلاب فرهنگی چین یکی دیگر از سیاهترین دوران حکومت مائوتسه تونگ در چین بود. بهرام افتخاری / جام جم آنلاین