تصمیم به موقع

با فرض صحت این گمانه‌زنی‌ها، تصمیم دولت برای توقف پرداخت بنزین سهمیه‌ای به خودروهای شخصی را باید تصمیمی منطقی و بهنگام دانست.

کاهش قیمت نفت در چند ماه گذشته گرچه درآمدهای ارزی حاصل از فروش نفت را بشدت کاهش دهد، حداقل این مزیت را داشت که یارانه پنهان یا هزینه فرصت عرضه انواع فرآورده‌های نفتی در داخل کشور را به میزان قابل ملاحظه‌ای کاهش دهد.

اکنون قیمت بنزین در بازارهای منطقه‌ای و جهانی تقریبا در پایین‌ترین سطح خود طی هفت سال اخیر قرار دارد و همین امر مابه‌التفاوت قیمت‌های داخلی و خارجی را به کمترین میزان رسانده است بنابراین بهترین فرصت فراهم شده بود تا با حذف بنزین یارانه‌ای خودروهای شخصی، قیمت‌های داخلی و خارجی این حامل مهم انرژی باز هم به یکدیگر نزدیک شده و مفاسد بنزین دو نرخی چه در داخل کشور و چه در فراسوی مرزهای ایران از بین رود.

در واقع باید گفت با توجه به شرایط اخیر بازارهای جهانی نفت و فرآورده‌های نفتی و نیز حجم و قیمت بنزین سهمیه‌ای خودروهای شخصی (60 لیتر در ماه با قیمت 700 تومان) تصمیم به حذف بنزین خودروهای شخصی اجتناب‌ناپذیر بود.

این تصمیم در عین حال که فشار چندانی به صاحبان خودروهای شخصی وارد نخواهد کرد، بار نسبتا بزرگی را به لحاظ مالی از روی دوش دولت برخواهد داشت البته طبیعی است که با توجه به عدم اعلام قبلی برنامه حذف بنزین یارانه‌ای خودروهای شخصی، در روزهای نخست اجرای تصمیم مشکلاتی برای این طیف و حتی جایگاه داران بنزین ایجاد شود اما این مشکلات به مرور زمان از بین خواهد رفت.

اکنون که فرصت بزرگ بنزین تک نرخی فراهم آمده است، لازم است این اتفاق با یک تصمیم دیگر دولت تکمیل شود و آن شناورسازی قیمت متناسب با قیمت‌های جهانی است چراکه قیمت‌های نفت خام و به تبع آن فرآورده‌های نفتی بسیار نوسان‌پذیر بوده و در صورت افزایش قیمت در بازارهای خارجی، بدون آن که قیمت‌های داخلی تغییر کند، بار دیگر شرایط فسادانگیز گذشته تکرار خواهد شد.

حمید اسدی - جام‌جم