تقدیر دولت فرانسه از آهنگساز بنام و سرشناس موسیقی ایران

حسین علیزاده هم شوالیه می شود

شوالیه‌های پارسی

فیلم «مُهر هفتم» ساخته اینگمار برگمان، فیلمساز فقید سوئدی داستان شوالیه‌ای قرون وسطایی را روایت می‌کند که در راه بازگشت از سرزمینی طاعون زده در مواجهه‌ای غافلگیرکننده با مرگ به بازی شطرنج فراخوانده می‌شود. بازی‌ای که تاوان باختش زندگی اوست.
کد خبر: ۷۳۷۱۲۰
شوالیه‌های پارسی

اما سرنوشت «شوالیه»‌ها همیشه هم این‌گونه اسفبار نبوده است، هرچند به مرور زمان این لقب در جوامع اروپایی منسوخ شد، اما این عنوان از قرن بیستم در بریتانیا و برخی کشورهای دیگر چون فرانسه تغییر کاربری داد و آنها با برگزاری مراسمی تشریفاتی لقب و نشان شوالیه را به چهره‌های مختلف کشورهای خودشان و دیگر نقاط جهان که دستاوردهای فوق‌العاده‌ای دارند، اهدا می‌کنند.

نشان فرهنگ و هنر فرانسه که از آن به عنوان نشان لیاقت هم یاد می‌شود، دارای سه درجه‌بندی فرمانده، افسر و شوالیه است که این آخری هرساله به 200 تن از شخصیت‌های برجسته جهان اهدا می‌شود.

به هرحال از ظواهر امر برمی‌آید که وجه فرهنگی و هنری این نشان در اولویت قرار دارد و برخی افراد ایرانی و خارجی هم که آن را دریافت کرده‌اند، جزو بهترین‌های رشته خود هستند، اما گاهی آنها هم مثل بسیاری از جوایز جهانی معتبر همچون نوبل، اسکار و کن تن به بازی‌های سیاسی می‌دهند.

آنچه می‌تواند در چنین شرایطی هنرمندان خوب سرزمین ما، این شوالیه‌ها و شهسواران وطنی را از این بازی شطرنج (همان بازی مرگ و زندگی مهر هفتم) سربلند بیرون بیاورد، برخورد هوشمندانه آنها با ماجراست.

کامبیز درم بخش، هنرمند برجسته عرصه هنرهای تجسمی پس از دریافت این نشان گفت که کار سیاسی نمی‌کند و از نیت اهداکنندگان این عنوان خبر نداشته است.

داریوش مهرجویی، کارگردان پیشکسوت سینمای ما هم که بتازگی موفق به دریافت این نشان شد، در صحبت‌هایی بطور تلویحی اهدای این نشان را به خاطر اکران موفق فیلم «گاو» و علاقه برخی منتقدان فرانسوی به آثارش مربوط دانست.

اما بجز گمانه‌زنی‌های همیشگی که درباره هر جایزه خارجی مطرح می‌شود، باید به زمان‌بندی اهدای این نشان هم اشاره کرد، به نظر می‌رسد فرانسوی‌ها هر چند وقت یک بار نشان شوالیه‌ای را برای کشور ما کنار می‌گذارند! هرچند می‌دانیم دریافت این نشان مشهور و معتبر به این سادگی نیست، اما اهدای زود به زود آن به افرادی که تقریبا نصف آنها هم از هموطنان خودمان هستند، کمی مساله را بودار و گاه خنده‌دار می‌کند. آنقدر که دیگر می‌توان مسابقه پیامکی دراین خصوص ترتیب داد که شوالیه بعدی ایران کیست و این نشان کی و کجا به او اهدا می‌شود!

حالا بدبینانه هم به ماجرا نگاه نمی‌کنیم، اما آیا خودمان نباید جایزه معتبری مثلا با عنوان «شسهوار پارسی» داشته باشیم تا آن وری‌ها به خاطر دریافتش به خود ببالند.

علی رستگار ‌-‌ گروه فرهنگ و هنر

newsQrCode
ارسال نظرات در انتظار بررسی: ۰ انتشار یافته: ۰

نیازمندی ها