روزه‌داری «حکیم» در سبد رحمت

در بین بازیکنان بسکتبال در بزرگ‌ترین سطح این رقابت‌ها یعنی NBA، نمونه‌های بسیاری می‌توان پیدا کرد که «حکیم اولاجووان» یکی از آنهاست.

هم‌نسل‌های من که دوره بازی آنها به دهه‌های 60 و 70 خورشیدی برمی‌گردد بازی حکیم را به یاد می‌آورند؛ بازیکن 213 سانتی‌متری لاغر اندام هیوستون راکتس که در طول دوران قهرمانی به تیمش وفادار ماند.

حکیم اولاجووان در سال 1963 میلادی در لاگوس نیجریه به دنیا آمد. دو بار قهرمانی در NBA و حضور در بازی‌های المپیک افتخارات حکیم را در ورزش حرفه‌ای کامل کرد، اما علاوه بر این موفقیت‌ها، او در زمینه مسائل دینی به عنوان یک ورزشکار مسلمان، دنیای ورزش را متوجه اعمال و کردار خود کرد.

داستان زندگی اولاجووان با مقاومت برابر دین اسلام آغاز شد. هر چند او در یک خانواده مسلمان نیجریه‌ای به‌دنیا آمده بود، اما خود را مسلمان نمی‌دانست تا آنجا که همه فکر می‌کردند نام اصلی او (Akeem) است.

بازیکنی عصبی و دمدمی مزاج با حرکات زننده که بین هواداران تیم محبوبیتی نداشت تا آن‌که در سال ۱۹۹۱با اتفاقی، دوباره به اسلام مشتاق شد و نامش را اصلاح کرد. در همان دوران در مصاحبه‌ای گفت: هر روز قرآن می‌خوانم، در خانه، در مسجد، هنگام پرواز هواپیما، قبل و بعد از بازی‌ها، من اندیشه‌ام را بازسازی کردم و در حال یادگیری چیزهای جدید هستم.

اولاجووان در ادامه تحول روحی شگرف خود به حج و سفر خانه خدا مشرف شد. اکنون او آرام‌تر شده بود و از جنجال‌های همیشگی در بازی‌های NBA خبری نبود. علاوه بر این نکات، حکیم در ماه رمضان با دهان روزه به زمین می‌رفت. وقتی در همان دوران از او پرسیدند چگونه بدون آب و غذا در سطح فشرده رقابت NBA بازی می‌کند، پاسخ داد: خدا در قرآن فرموده معیار خوبی در اسلام، تقواست. من یک بسکتبالیستم و پول و شهرت زیادی دارم، اما اگر شما مرد خدایی را در مسجد ببینید، او از من برتر است. این (برتری) مربوط به معرفت است.

اولاجووان به عنوان کاپیتان تیم دو مرتبه در سال‌های ۱۹۹۴ و ۱۹۹۵ تیم هیوستون راکتس را قهرمان NBA کرد. آمار وی در ماه‌های رمضان خیره‌کننده بود. لیگ NBA بسیار فشرده‌تر از لیگ‌های دیگر ورزش‌هاست. آنها در هفته سه بازی انجام می‌دهند و هر روز دو نوبت تمرین می‌کنند. بازی کردن برابر مجیک جانسون، لری برد، مایکل جوردن، اسکاتی پیپن و بسیاری دیگر از ستاره‌های آن زمان نیروی جسمانی قوی می‌خواست. بسیاری نگران بودند که این مساله به تیم ضربه بزند.

حکیم باید هر روز سحر بلند می‌شد و غذا می‌خورد. بعضی اوقات هنگام افطار درست زمانی بود که حکیم در حال مسابقه دادن بود، اما او به‌رغم همه فشارها روزه می‌گرفت.

در سال 1995 حکیم برترین بازیکن NBA شد. او این عنوان را در ماه فوریه آن سال به دست آورد یعنی زمانی که با ماه مبارک رمضان برابر شده بود و بازیکنان زیادی برای تصاحب این عنوان می‌جنگیدند، اما حکیم با دهان روزه و آماری خیره‌کننده به این عنوان رسید.

اولاجووان در سال‌های بازنشستگی علاوه بر انتقال تجربیات خود به بازیکنان کنونی هیوستون راکتس مانند دوایت هاوارد، بیشتر سرمایه‌اش را خرج فعالیت‌های اسلامی می‌کند. او درباره ماه رمضان همچون دوران قهرمانی اعتقاد دارد: شما احساس ویژه‌ای دارید (در ماه رمضان)، زیرا ماه رحمت، بخشش و نزدیک‌تر شدن به خداست.

محمد رضاپور / گروه ورزش