تنبل. دات. بلاگفا. دات کام

زندگی شتابان و پرمشغله امروزی باعث شد اصلا یادمان برود زمانی صاحب وبلاگی بودیم که می‌توانستیم عقاید و دیدگاه‌هایمان را درباره مباحثی کارشناسانه و شخصی مطرح کنیم و در این زمینه نظرات، پیشنهادها و انتقادهای دیگران را هم بخوانیم؛ تعاملی مثبت و سودمند در دنیای مجازی که به تحلیل‌ها و تفسیرهای مختلف راه می‌داد و بی‌تعارف و شکسته نفسی و اغراق بخشی از رشد و ارتقای نگاهمان را مدیون آن فضا بودیم.

وبلاگ‌نویسی هرچند هنوز هم در دنیا و به تبع آن ایران، طرفدارانی دارد، اما به سبب رشد فزاینده و گسترش بی‌محابای شبکه‌های مختلف اجتماعی به هیچ‌وجه رونق گذشته را ندارد و بیشتر نویسندگان و کاربران جلای وبلاگ کرده‌اند و ترجیح می‌دهند مفیدترین وقت‌هایشان را در فضاهای مجازی و فریبنده دیگری تلف کنند!

دهه 80 خورشیدی آغازی بود بر فعالیت‌های وبلاگ‌نویسی در ایران که در ادامه شدت گرفت و با راه‌اندازی سرویس‌های مختلف وب نوشت فارسی، موجی ایجاد شد که هر آدم اندک آشنا با رایانه و دنیای اینترنت را برای وبلاگ‌نویسی ترغیب می‌کرد.

اگر از بسیاری از وبلاگ‌های شخصی و شبه عاشقانه و شاعرانه صرف‌نظر کنیم، وبلاگ‌ها محلی بود (هست؟!) برای تبادل افکار و بحث‌های تخصصی‌تر و مبسوط‌تر، اما جماعت زیادی از وبلاگ‌نویسان دیروز ازجمله نگارنده با آمدن شبکه‌های جدیدتر که ابزارها و امکانات متنوع‌تر و جذاب‌تری برای دیده شدن داشت، عطای مقاومت را به لقایش بخشیدند و به قیمتی ارزان تحلیل و تعمق وبلاگ‌نویسی را به لایک‌های پرشمار (فِرِند)‌ها فروختند.

نمی‌دانم وبلاگ از مد افتاده یا ما نفسمان گرفت و از عمق آب به سطح آمدیم؟

علی رستگار‌ - گروه فرهنگ و هنر