آلبوم تازه معتمدی در رادیو فرانسه

او چندی پیش تور کنسرتی را با حسین علیزاده، نوازنده برجسته تار برگزار کرد و در این اجراها برای نخستین بار به زبان آذری هم خواند.

با معتمدی درباره فعالیت‌های تازه‌اش گفت‌وگویی کوتاه انجام دادیم.

این روزها مشغول چه کاری هستید؟

در حال ضبط یک آلبوم با استاد حسین علیزاده و گروه «هم‌آوایان» هستیم. البته این آلبوم دربردارنده کنسرت مشترک ما با ایشان است و سعی داریم آن را تا پایان امسال منتشر کنیم. همچنین مشغول ضبط آلبوم دیگری هم با رادیو فرانسه هستم.

همان طور که می‌دانید سال گذشته یکی از جوایز مطرح موسیقی در دنیا با نام «فرانس موزیک» (رادیو فرانسه) را گرفتم و رادیو فرانسه در حال ضبط یک آلبوم از من است.

دلیل علاقه آنها به موسیقی ایرانی چیست؟ آیا موسیقی ما را هم مانند هر موسیقی دیگری بررسی می‌کنند یا توجه ویژه‌ای به آن دارند؟

نگاه مردم دنیا به موسیقی تغییر کرده است و در عبور از دنیای مدرنیسم و موسیقی‌های الکترونیک به سمت موسیقی‌های ملل جلب شده‌اند و در این میان توجه بیشتری به موسیقی‌های بومی و قومی نشان می‌دهند. از آنجا که ایران دارای تمدن و قدمت طولانی است و موسیقی غنی هم دارد، برایشان جذابیت دوچندانی دارد.

این روزها صحبت‌های زیادی درباره شیوه و نوع حمایت دولت از اهالی موسیقی مطرح می‌شود. نظر شما درباره شکل این حمایت‌ها چیست؟

فکر می‌کنم نیاز داریم حمایت‌های دولت غیرمستقیم باشد. حمایت مستقیم که به تعیین تکلیف و خط مشی برای هنرمندان ختم شود تجربه‌ای شکست خورده است که پیش از این آزموده شده است.

در جایزه‌ای هم که از رادیو فرانسه گرفتید، اشاره شده بود که به‌عنوان یک هنرمند خلاق آن را دریافت کرده‌اید. نظر خودتان در این باره چیست؟

فکر می‌کنم این حق را می‌توانم برای خودم قائل باشم که بگویم در آوازم، تفاوت‌هایی با هم‌نسلانم وجود دارد که برایش تلاش کرده‌ام. اگر هم مشمول جایزه‌ای شده، شاید به همین دلیل بوده است. همیشه سعی کرده‌ام روی صحنه مخاطب را در لحظه روان‌شناسی کنم و بازخوردی که از مخاطب گرفته‌ام، تاثیر عمده‌ای داشته که چطور آوازم را روی صحنه اجرا کنم، کما این‌که اگر فیلم‌هایی از کنسرت‌های اخیر موجود باشد و آوازهایم را ببینید، متوجه خواهید شد.

سال گذشته اجرایتان در جشنواره موسیقی فجر هم با استقبال همه حاضران در سالن روبه‌رو شد، فکر می‌کنید این موضوع ناشی از همین خلاقیت باشد؟

فکر می‌کنم همیشه هر قدم تازه در هنر و بخصوص در موسیقی، از اول اقبال عمومی ندارد. تمام لذتی که عامه مردم از موسیقی می‌برند، به سابقه شنیداری‌شان برمی‌گردد. شما همیشه دوست دارید هر کار تازه‌ای را با کارهای قبلی مقایسه کنید. اگر با الگوهایی که قبلا شنیده‌اید و لذت بردید مطابقت داشته باشد، از این کار تازه هم لذت می‌برید در غیر این‌صورت طول می‌کشد تا با آن ارتباط برقرار کنید. به همین دلیل در مرحله اول مخاطب کارهای تازه هنری، خود هنرمندان و مخاطبان جدی هنر هستند و بعد کم‌کم این علاقه به دیگران سرایت می‌کند.