چکاوک بیابانی

فصل زادآوری این گونه تا اندازه زیادی تابع زمان و میزان بارندگی است. در این فصل چکاوک‌های بیابانی نر حین پروازی موجی شکل برای جفت خود نغمه‌های آهنگین سر می‌دهند.

در مقابل پرنده ماده مسئولیت ساخت لانه‌ای فنجانی شکل از الیاف گیاهی را در فرورفتگی‌های کم‌عمق زمین به عهده می‌گیرد.

نحوه ساخت لانه از این نظر اهمیت دارد که می‌تواند تخم‌ها را در برابر گرمای محیط که گاه به بالای 50 درجه سانتی‌گراد می‌رسد، حفظ کند.

به طور معمول تعداد تخم‌ها چهار یا پنج عدد است، اما در شرایط فوق‌العاده گرم از تعداد تخم‌ها نیز کاسته می‌شود. طبیعت، چکاوک‌های بیابانی بالغ را وادار به سازگاری کرده است.

پوست این پرنده غنی از نوعی چربی مومی به نام سرامید است. نسبت قابل توجه این لیپید در قیاس با سایر اسیدهای چرب و استرول‌ها (زیر گروه نوعی لیپید به نام استروئید که مهم‌ترین نوع آن در بدن انسان کلسترول است) سبب می‌شود میزان کمتری آب از بدن پرنده دفع شود حتی میزان سوخت و ساز پایه در بدن چکاوک‌های بیابانی نیز بسیار کم است.

این پرنده کوچک 15 سانتی‌متری در ایران بومی و فراوان است، اما گونه‌ای مهاجر نیست. برخی چکاوک‌های تک پس از فصل جفتگیری خود را به ارتفاعات پست‌تر می‌رسانند، اما در هر صورت از شن‌های صاف و یکدست پرهیز می‌کنند.