خبرسازان

یاد کردی از صدای ماندگار ورزش ایران

اولین گزارشگر زنده ورزشی ایران که سال 1337 رقابت دوومیدانی بین ایران و عراق را از رادیو ایران گزارش داد، نوزدهم شهریور در 89 سالگی از دنیا رفت.

کد خبر: ۵۰۲۳۴۰

بهمنش که چند دوره قهرمان دوومیدانی تهران در رشته‌های نیمه‌استقامت، دفاع راست تیم فوتبال بانک ملی بوده و در رشته‌های تنیس و کوهنوردی نیز فعالیت کرده مهم‌ترین علاقه و بیشترین فعالیتش در زمینه ورزش کشتی بوده است و می‌گویند چند سالی دبیر و نایب رئیس فدراسیون کشتی ایران بود. عطاءالله بهمنش، فروردین 1302 در کرمانشاه به دنیا آمد و گزارشگر و خبرنگار ورزشی بود.

او نویسندگی را از دی‌ماه ۱۳۳۰ در مجله ورزشی «نیرو و راستی» شروع کرد و همکاری خود را با آن نشریه تا هنگام تعطیلی آن در سال ۱۳۳۷ ادامه داد. فردوسی‌پور، گزارشگر ورزشی محبوب نسل جوان، بهمنش را الگو و استاد خود می‌نامد و بهرام شفیع که خود در عرصه گزارشگری ورزشی کهنه‌کار است در یکی از برنامه‌هایش گفته بود: «من 32 سال تلاش کردم تا بتوانم مثل بهمنش گزارش کنم، اما هرگز نتوانستم این کار را انجام بدهم.» برای صاحب صدای ماندگار ورزش ایران از خداوند طلب نور و رحمت می‌کنیم.

بحران بیکاری در سینما

همین چند روز پیش، روز ملی سینما بود. همین بیست و یکم شهریوری که گذشت و خیلی‌ها از سینما گفتند و خیلی‌ها هم آنی به یاد سینما افتادند، درست مثل دوستی که فقط روزهای تولدش یادش باشی و فقط به فرستادن پیام تبریکی قناعت کنی. اما در این میان رئیس کانون کارگردانان سینمای ایران، همایون اسعدیان درست چند روز پیش از روز ملی سینما در گفت‌وگو با خبرگزاری ایسنا درباره بحران بیکاری در سینمای ایران سخن گفت. او در بخشی از صحبت‌هایش گفته بود: اگر متوسط سالانه تولیدات سینمای ایران را 60 فیلم در نظر بگیریم و اگر همه کارگردان‌ها برابر و با یک کیفیت فیلم بسازند و رعایت نوبت بشود، کارگردان‌ها هر سه سال یکبار می‌توانند فیلم بسازند و البته در ادامه یادآوری کرده بود امسال در وضعیت نیمه‌بحرانی قرار داریم و البته کارگردانان نمی‌توانند این‌گونه کار کنند. رئیس کانون کارگردانان سینمای ایران اشاره کرده این روزها تهیه‌کنندگان ترجیح می‌دهند با کارگردانانی کار کنند که دستمزد کمتری می‌گیرند و در چنین شرایطی است که کارگردانان حرفه‌ای کم‌‌‌کار می‌شوند و ما فکری می‌شویم که چرا در کار هنری هم باید آنقدر حساب دو دو تا چهارتا بالا بگیرد که نتوانیم چند سال یک‌بار منتظر دیدن اثری از فیلمساز حرفه‌ای و محبوبمان باشیم. اسعدیان در جایی دیگر از صحبت‌هایش گفته است همیشه در کانون کارگردان‌ها سعی شده است راه برای ورود افراد حرفه‌ای که می‌خواهند تجربه اول داشته باشند، بسته نشود و در عین حال عرصه‌ را هم برای کار کردن حرفه‌ای‌ها تنگ نکنند، اما این روزها این قاعده به هم ریخته است.

مرد دوست‌داشتنی سینما و تلویزیون ایران

بعضی آدم‌ها آنقدر خوب و دوست‌داشتنی هستند که تو می‌توانی با خیال راحت بگویی محبوبند و چه خوب ستاره شده‌اند و قرار شده سال‌ها پیش روی تو باشند و تو ببینی‌شان و لذت ببری از سلامت نفس و حضوری که در آثار دلخواه تو دارند. بعضی آدم‌ها مثل همین آقای فرامرز قریبیان، همان جوان اهل کوچه دردار و یکی از سه رفیق عاشق سینما (مسعود کیمیایی، اسفندیار منفردزاده و فرامرز قریبیان).

چند روز پیش خبری درباره حضور ایشان در بیست و دومین دوره جشنواره بین‌المللی فیلم فوکوئوکای ژاپن منتشر شد که بهانه‌‌ای به دست داد برای یاد او کردن که این روزها در سریال «تکیه بر باد» محمود معظمی که از شبکه تهران در حال پخش است، نقش‌آفرینی می‌کند. در بخشی از این جشنواره که قرار است مروری بر آثار اصغر فرهادی باشد، فیلم‌های «شهر زیبا» و «رقص در غبار» به نمایش در‌می‌آید که قریبیان در هر دوی آنها نقش داشته است. قریبیان که اولین بار در جشنواره ششم فجر برای بازی در فیلم ترن، سیمرغ بلورین بهترین بازیگر نقش اول مرد را دریافت کرده است، تاکنون سه سیمرغ را در کارنامه خودش دارد تا امروز علاوه بر بازی در فیلم‌های تلویزیونی قریب به 70 فیلم سینمایی نقش‌آفرینی کرده است و تجربه کارگردانی چهار فیلم سینمایی را نیز در کارنامه کاری‌اش دارد.

آقای الف

اولین فیلم سینمایی سه‌بعدی ایرانی، آخرین روزهای فیلمبرداری‌اش را می‌گذراند و البته ما هم کم کنجکاو نیستیم تا ببینیم اولین سه‌بعدی تاریخ سینمایمان چه خواهد شد و اصلا این سه‌بعدی سه‌بعدی که می‌گفتند و ما مدام می‌گفتیم سه‌بعدی‌مان کجا بود، چطور چیزی است. این فیلم «آقای الف» نام دارد و از قضا پوریا پورسرخ، آقای الف سینما شده است. او در این فیلم، نقش مهندس جوانی را بازی می‌کند که از روز و ساعت مرگ خود خبر دارد و فیلم، داستان چند روز آخر عمر او را روایت می‌کند و به گفته علی عطشانی کارگردان «آقای الف» این اولین سه‌بعدی سینما، هم خط کمدی دارد و هم معناگراست. گفته شده تمام مراحل انجام کارهای سه‌بعدی فیلم و طراحی سه‌بعدی فیلم در ایران و به وسیله کارشناسان ایرانی انجام می‌شود. بازیگر مقابل پورسرخ هم لیلا اوتادی است که پیش از او قرار بود آنا نعمتی باشد و همین‌طور به جای حمیدرضا پگاه هم مهدی مقدم، خواننده جوان پاپ در این فیلم بازی می‌کند و البته ما در مورد چند و چون نقش او خبری نداریم و در ادامه، موج خواننده شدن بازیگرهای سینمایمان، برای بازیگر شدن این خواننده هم حرفی برای گفتن نداریم و منتظر هستیم تا اولین سه‌بعدی سینمای ایران را ببینیم.

داریوش فرهنگ در نقش ابوسفیان

داریوش فرهنگ قرار است ایفا‌کننده نقش ابوسفیان در فیلم مجید مجیدی باشد. همان‌طور که چند وقتی است در خبرها آمده و خوانده‌ایم مجید مجیدی، کارگردان موفق و کم‌حرف کشورمان در حال ساخت فیلم سینمایی «محمد(ص)» است که گفته می‌شود مروری بر دوران کودکی پیامبر اکرم در مقطع پیش از تولد تا 12 سالگی ایشان است. چندی پیش اعلام شد پس از تحقیقاتی که درباره مشخصات جغرافیایی شهرهای مقدس مکه و مدینه انجام شده، مکان‌هایی که شباهت لازم را با مختصات فیزیکی این دو شهر داشتند در ایران انتخاب شدند و کل شهر مکه با مشخصات ۱۴۰۰ سال قبل در اندازه یک به یک (مختصات واقعی) طراحی و ساخته شده‌ و قرار است پس از پایان فیلمبرداری، این دکور عظیم، تحت‌عنوان شهرک سینمایی پیامبر اعظم(ص) به تمام پروژه‌های سینمایی جهان درباره تاریخ اسلام امکان بهره‌برداری بدهد. مجید مجیدی، کامبوزیا پرتوی و حمید امجد نویسندگان این فیلم هستند که سه سال مراحل مقدماتی و پیش‌تولید را می‌گذرانده و تاکنون بازیگرانی چون مهدی پاکدل در نقش ابوطالب، علیرضا شجاع‌نوری در نقش عبدالمطلب، محسن تنابنده در نقش ساموئل، مینا ساداتی در نقش آمنه، ساره بیات در نقش حلیمه و پانته‌آ مهدی‌نیا در نقش فاطمه بنت‌اسد از آغاز فیلمبرداری مقابل دوربین رفته‌اند.

داریوش فرهنگ، سازنده «سلطان و شبان» که قرار است در این اثر نقش ابوسفیان را بازی کند آخرین بار در ماه رمضان گذشته و با سریال تلویزیونی «پنج کیلومتر تا بهشت» در کسوت بازیگر ظاهر شده است.

پورحسینی و سکوت دوباره

بیستم شهریور، تولد 71 سالگی یکی از بازیگران پیشکسوت تئاتر تلویزیون و سینمای کشورمان بود؛ پرویز پورحسینی که بندرت می‌توانید مصاحبه‌ای از او بخوانید و گفت‌وگویی از زبان او بشنوید. او سال 1340 که نمایش «مرد گل بدهی» را به کارگرانی سمندریان در تلویزیون اجرا کرد و طی این سال‌ها نقش‌آفرینی‌اش را در سریال‌های تلویزیونی چون زهر کوی، امیرکبیر، روزی روزگاری، دومین انفجار، اتومبیل، تصویر یک رویا، بافته‌های رنج، روز ایپریت، حضرت مریم، همسفر، شب دهم، ملاصدرا، باران عشق و روزهای به‌یاد‌ماندنی دیده‌ایم. او که در آخرین و نادر گفت‌وگویش با یکی از خبرگزاری‌ها گفته است: احساس می‌کنم تولدم یا هر بهانه دیگر باید در سکوت باشد. اشاره کرده که دیگر نمی‌دانم چه چیزی درست است و چه چیزی غلط. این‌که چه باعث این موج نا امیدی و بی‌میلی میان اهالی سینما بویژه پیشکسوتان و کهنه‌کاران شده است موضوع بحث و این مجال نیست، اما این روزها شبیه نگرانی بزرگی شده است که پس از خواندن و شنیدن نقل قولی از هنرمندان دوباره داغ دل آدمی را تازه می‌کند. پورحسینی همان است که نامزد بهترین بازیگر نقش مرد برای فیلم‌های «اوینار» و «طلسم» در جشنواره فیلم فجر شد و برای بازی خوب خود در فیلم «مریم مقدس» دیپلم افتخار را از این جشنواره گرفت، دوست داشتیم بیشتر از حرف‌های او بگوییم اما دلش می‌خواهد سکوت کند و ما هم فقط می‌گوییم زادروزتان بهانه خوبی برای یادآوری است.

یک خواننده دیگر آیا؟

خوب که فکر می‌کنم بد نیست هر هفته ستونی را آزاد بگذاریم فقط برای این‌که ببینیم در هفته جدید کدام بازیگری خواننده شده یا برعکس! این بار و این هفته نوبت رسیده به اشکان خطیبی و خب هر هفته نوبت یکی است. اشکان خطیبی که مدت‌ها درگیر کار تئاتر است و از فردا درگیر اجرای کار تئاتر می‌شود، گفته است مشغول یک کار در عرصه موسیقی است که نمی‌تواند آن را رسانه‌ای کند و این یعنی ما نمی‌توانیم با قطعیت بگوییم خواننده‌ای جدید در راه است یا نوازنده‌ای یا چه؟ البته این را قبل‌تر‌ها جایی خوانده‌ایم که خطیبی در موسیقی دستی بر آتش دارد و پیانو، گیتار و شاید ساز دهنی می‌نوازد، اما چه کنیم که ما با بازیگری‌اش او را شناخته‌ایم. فقط می‌توانیم از این چندوجهی بودن هنرمندان‌مان احساس شعف کنیم. بالاخره این‌که هر لحظه به کسوتی و نقشی درآیی استعدادی می‌خواهد. حالا می‌خواهد این نقش مدیریت رستوران باشد، تئاتر باشد، مجریگری باشد، بازی در فیلم سینمایی باشد یا بازی در سریال تلویزیونی (تکیه بر باد) که این آخری البته با استقبال خوبی از سوی مخاطبان روبه‌رو شده و الحق والانصاف که خطیبی هم نقش خود را خوب ایفا کرده است و امیدواریم در حوزه موسیقی هم به همین اندازه سرحال و موفق و پرجنب و جوش باشد.