کاش همیشه عید باشد

کاش همیشه عید باشد

این روزها، خردسالان ایران زمین، غرق در سرور و سرزندگی از تعطیلات خود نهایت بهره را می برند و  بی هیچ دغدغه ای، به استقبال بهار می روند.

راحله کیانی، دانش آموز کلاس سوم دبستان است و  وقتی از او می پرسم که در ایام عید، دوست دارد چه کارهایی انجام دهد، لبخندی می زند و با دندان های شیری افتاده اش می گوید: خیلی دلم می خواهد که امسال عید به شهربازی و باغ وحش بروم و لاک پشت ها و آهوها را از نزدیک ببینم. دوست دارم مثل پارسال با مامان و بابام به شمال بروم و باز هم مثل سال قبل، صدف های کنار ساحل را جمع کنم.

"پارسال به همه بچه های کلاس، صدف های خوشگل و سفید دادم و کلی خوشحالشان کردم. اگر امسال هم شمال برویم، این بار صدف های بیشتری برای دوستان و هم کلاسی هایم می آورم."

آوش ریاحی، دانش آموز کلاس چهارم یکی از دبستان های پسرانه تهران هم با شیطنتی شیرین درباره نوروز می گوید: خسته شدم از بس که ساعت هفت صبح بیدار شدم و به مدرسه رفتم. حالا حداقل دیگر می توانم تا ساعت 10 صبح بخوابم و  بعدش هم اگر دلم خواست تا غروب با بچه ها فوتبال بازی کنم.

آوش از سنت دلچسب "عیدی گرفتن" هم غافل نشده و  با شور و حرارتی خاص تاکید می کند: خدا کند که امسال، عیدی بیشتری جمع کنم؛ چون یک اسکیت خیلی قشنگ دیده ام و اگر بتوانم در عید دیدنی ها، پول اسکیت را جور کنم، کلی خوش به حالم می شود.

"کاش همیشه عید باشد. کلی آجیل و شیرینی می خوریم، با بچه های فامیل بازی می کنیم و تازه از مدرسه و مشق نوشتن هم خبری نیست. معمولا بزرگترها در ایام عید کمتر گیر می دهند و  به همین خاطر در این چند هفته تعطیلی، هر چقدر دلمان بخواهد می توانیم بازی و شلوغ کاری بکنیم! "

بهاره رضوانی، در کلاس اول راهنمایی درس می خواند و عضو شورای مدرسه شان هم هست. بهاره به قول خودش از اول زمستان تا الان منتظر رسیدن عید بوده است.

"هر سال عید، با خانواده به شهرستانمان می رویم و به مادربزرگم در روستا سر می زنیم. خیلی خوش می گذرد. دیدن مزرعه های قشنگ و خانه های بزرگ و پر درخت را خیلی دوست دارم. تازه وقتی دم عید به دیدن مادربزرگ می رویم، حوض داخل حیاط را هم پر از آب می کنیم و کلی ماهی ناز و قرمز را داخل حوض می ریزیم."

اما فاطمه، همکلاسی بهاره با چهره ای مصمم و حق به جانب، مسافرت رفتن را نوعی "مرخصی دانش آموزان" به شمار می آورد.

"ما دانش آموزان هم مثل پدر و مادرهایمان که سرکار می روند و خسته می شوند، 6 ماه تمام در مدرسه درس خوانده ایم و خسته شده ایم. حالا ما هم حق داریم که به مرخصی برویم! دوست دارم وقتی تعطیلات تمام شد و به مدرسه برگشتم، برای دوستانم در مدرسه، کلی درباره خاطرات سفرمان توضیح بدهم."

نگاهی به کارکردهای نوروز در شکل گیری شخصیت کودکان

نوروز در پروسه تربیت و تعلیم کودکان از اهمیت وافری برخوردار است. به دلیل آن که بافت جامعه ایرانی به گونه ای است که خانواده محور بوده و در ایام عید نیز خانواده ها با محوریت بزرگترهای فامیل دور هم جمع می شوند، کودک می تواند در این اجتماعات گسترده خانوادگی، نحوه برقراری ارتباط و تعامل مثبت با دیگران را تمرین کند.

همچنین به دلیل این که در ایام نوروز، کودکان به مدرسه نمی روند؛ طبیعتا خانواده ها وقت بیشتری دارند تا با کودکانشان سپری کنند.

 همین موضوع موجب خواهد شد که والدین بتوانند با تکیه بر اعمال خود و نه صرفا با نصیحت و بیان کلمات، به طور نامحسوس به تربیت علمی و عملی کودک پرداخته و در همین ایام عید، الگوی شایسته ای از خود برای فرزندشان ترسیم کنند.

تعطیلات موقعیت بسیار مناسبی است که هوش اجتماعی کودک افزایش یافته و با نگاه به مناظر طبیعی و اتفاقات ویژه ای که در سفر می افتد، دایره مشاهدات و عمق نگاه خود را به جهان پیرامون گسترش دهد.

از سوی دیگر، کودک شاد و با انرژی، پتانسیل بسیار بالاتری برای رشد و آموزش پذیری خواهد داشت.

در واقع، اگر کودک در ایام مفرح نوروز از روحیه بالاتر و سرزنده تری نسبت به ماه های قبل برخوردار شود، همین موضوع، در رشد و موفقیت تحصیلی کودکان در ماه های آتی سال جدید نیز تاثیر مستقیم خواهد گذاشت.

امین جلالوند – خبرنگار جام جم آنلاین