پیام‌های انتخابات

3)‌ مشخص شدن میزان نفوذ و پایگاه‌های اجتماعی چهره‌های سیاسی و دولتمردانی که سالیان گذشته در این کشور مسوولیت‌های مهم داشته‌اند و پس از فتنه 88 از سوی مردم در صف مردودین جای‌گرفتند. این افراد که برخی از تحریم انتخابات و برخی دوپهلو موضعگیری انتخاباتی داشتند، بار دیگر با صدای بلند متوجه افول جایگاه گذشته خود شدند و بهتر است برای آینده به بازتعریف روابط خود با نظام، رأی مردم و رهبری بپردازند.

4)‌ انتخاب چهره‌های جدید از سوی مردم از مهم‌ترین پیام‌های انتخابات بود. هرچند در سایر انتخابات مجلس گذشته بیش از یک سوم نمایندگان موجود از راهیابی به مجلس بعدی بازمی‌ماندند، این بار اولا این تعداد افزایش یافت، ثانیا، رفتار انتخاباتی ایرانیان نشان داد که مردم فارغ از خط و جریان سیاسی نمایندگان مستقل، شجاع، مردمی و کارآمد را می‌خواهند.

5)‌ عدم راهیابی چهره‌های مشهور و معروف که سالیان زیادی در خانه‌ملت بوده‌اند یا میزان آرایی که برخی از این چهره‌ها در تهران به دست آورده‌اند گویای آن است که مردم این بار به جای فهرست‌های انتخاباتی، اعتماد به اشخاص را در اولویت‌ رأی‌دهی قرار داده‌اند. دیگر این که گویای آن بود مردم صرفاً به چهره‌های مشهور رأی نمی‌دهند و این بیانگر افزایش آگاهی مردم در استیفای حقوق شهروندی و رأی دادن است.

6)‌ بسیاری از نظرسنجی‌های نهادهای مرتبط قبل از انتخابات گویای آن بود که سقف مشارکت حداکثر به 60 درصد خواهد رسید. نقض این آمار به معنای ضعف علمی و نادیده انگاشتن خدمات این موسسات نیست، آنچه موجب افزایش مشارکت و حضور گسترده مردم شد، بی‌تردید لبیک به ندای رهبری از سوی مردم بود. اما برابر نظرسنجی‌ها و ارزیابی‌های علمی چون همیشه ویژه برنامه‌های رسانه ملی در دو هفته مانده به 12 اسفند در شبکه‌های سراسری و استانی صدا و سیما نقش برجسته‌ای در افزایش مشارکت مردم داشته است. حضور نامزدهای انتخاباتی از جریانات سیاسی مختلف و نیز چهره‌های شاخص، مناظره‌های دانشجویی و رسانه‌ای که به طور گسترده در قاب‌تلویزیون در ایام انتخابات دیده شد، تبیین جایگاه و اهمیت مجلس و اولویت‌های فراروی آن، برجسته‌سازی اخلاق انتخاباتی و بالاخره افشاگری برنامه‌های شبکه‌های ماهواره‌ای و ضدانقلاب همه و همه موجب شد که شاهد مشارکتی فراتر از پیش‌بینی‌ها باشیم.

7)‌ انتخابات مجلس نهم رقابتی جدی داشت. هم همه جریانات سیاسی حضور داشتند و هم رقابت جدی میان چهره‌ها و نیز جریانات سیاسی وجود داشت؛ اما این بار رقابت جدی میان جریان اصولگرا بود. هر چند این رقابت از یک حیث قابل قبول است، اما این‌که 13 گروه اصولگرا احساس تکلیف، اتحاد، وحدت و یکپارچگی را بر اساس قرائت خود تفسیر کنند، امری غیرقابل قبول است و این معضل اگر برای آن تدبیر نشود در انتخابات‌های پیش رو بخصوص ریاست‌ جمهوری در سال 92 تبدیل به پاشنه آشیل و عاملی برای شکست جریان اصولگرا در انتخابات خواهد شد.

با همه این نکات که گفته شد باید گفت مهم‌ترین پیام انتخابات مجلس نهم همانا در آرا و نحوه انتخاب مردم نهفته است. مردم نمایندگانی را می‌خواهند که تمام وقت و همت خود را صرف خدمت به آنان و استقلال، آبادانی، پیشرفت و سازندگی کشور کنند. نه با ساکتین فتنه نسبت داشته باشد نه با جریان‌های انحرافی و باند قدرت و ثروت. نمایندگانی که به سوگند نمایندگی وفادار باشند و قانون را فصل‌الخطاب همه امور بدانند. مردم چنین مجلسی را در رأس امور می‌دانند که به نمایندگان آن رأی داده‌اند. مردم مجلسی انقلابی، مردمی، ولایی، کارآمد، پرسشگر، مستقل، همیشه و همه جا حاضر و ناظر را برای نهمین دوره خانه ملت برگزیده‌اند. امید که نمایندگان به این انتظار ملت جامه عمل بپوشانند.