آمریکا و دام القاعده در یمن

 همچنین آمریکا سعی دارد با این بزرگ نمایی‌ها و به بهانه نابودکردن شبکه القاعده، برای تاسیس پایگاه‌های نظامی آمریکایی در نزدیکی باب‌المندب و خلیج‌فارس که محل کشتیرانی بین‌المللی است، مقدمه‌چینی کند.

خبرگزاری‌ها علی‌رغم انکار رسمی دولت یمن، از وجود پایگاه‌های امریکایی خبر می‌دهند که از آنها هواپیماهای بدون سرنشین بلند می‌شود و برای هدف قرار دادن القاعده شلیک می‌شوند درست مانند عملیات‌هایی که در منطقه قبایلی در مرز پاکستان و افغانستان بمباران می‌شود.

دولت آمریکا که یمن را به عنوان مقر اصلی و بسیار خطرناک القاعده می‌داند معتقد است این کشور موقعیت حساسی در خاورمیانه دارد و بنابراین باید قبل از آن‌که خطرش بیشتر شود برای مقابله با آن نقشه کشید.

جالب توجه آن‌که شاخه‌ای از سازمان القاعده در شبه‌جزیره عربستان وجود داردکه ناصر الوحیشی یمنی‌تبار آن را رهبری می‌کند و نیز سعید شهری، معاون عربستانی‌تبار اوست. این سازمان روز به روز قدرتمندتر می‌شود و نیرو‌های توانمندی را جذب می‌کند که یک نمونه آن انورالعولقی است که جذب این سازمان شد. وی رهبر فرهیخته‌ای است که نظریه‌پرداز مشهور این سازمان به شمار می‌آید.

مهم‌تر این‌که این شاخه در جنوب یمن فعالیت می‌کند و جنوب منطقه‌ای است که در آنجا جنبش‌های جدایی‌طلبانه حضور دارند و می‌خواهند جنوب را از دولت مرکزی جدا کنند. همچنین این منطقه در جایی قراردارد که تا ده‌ها مایل خطوط بین‌المللی کشتیرانی (منطقه‌ای که تجهیزات نفتی از آنجا به سایر نقاط جهان فرستاده می‌شود) در آن امتداد پیدا می‌کند.

اما سوالی که در اینجا مطرح می‌شود این است که هواپیما‌های بدون سرنشین آمریکایی تا چه حد می‌توانند این سازمان و نیروهای آن را از بین ببرند و آیا این درگیری واضح و آشکار موجب آرامش و وحدت یمن و پایتخت آن صنعاء خواهد شد؟

شکی نیست که دولت یمن نمی‌تواند القاعده را از بین ببرد، زیرا تجهیزات نظامی بسیار محدودی دارد و نمی‌تواند در مناطق کوهستانی جنوب که توسط نیرو‌های القاعده محافظت می‌شود به جنگ‌های چریکی روی آورد. به علاوه قبیله‌های یمن از شبه‌نظامیان القاعده حمایت می‌کنند و آنها نیز در تامین اسلحه خود دچار هیچ‌گونه تنگنایی نیستند، زیرا یمن سرشار از سلاح است و تمام سلاح‌ها از تانک گرفته تا یک هفت‌تیر کوچک در یمن یافت می‌شود.

به هرحال دخالت‌های نظامی آمریکا به این شکل بی‌پروا پیش از آن‌که دستاوردی داشته باشد موجب ضرر خواهد بود. حتی اگر فرصتی هم ایجاد شود موفقیت آن به طور قطع ممکن نیست. به این خاطر است که مردم یمن بیش از سایر ملت‌های مسلمان دیگر از آمریکا و سیاست‌های خارجی آن در خاورمیانه نفرت دارند و علیه جنگ‌های آمریکا در عراق و افغانستان موضع می‌گیرند. این مخالفت‌ها تا حدی است که مردم یمن هنوز بر دیوار اتاق‌های پذیرایی خود عکس‌های صدام حسین، رئیس‌جمهور سابق عراق یا عکس رهبر القاعده، اسامه بن‌لادن را می‌آویزند و بن‌لادن را بیشتر یک یمنی‌تبار می‌دانند.

بمباران هواپیما‌های بدون سرنشین آمریکا علیه تجمعات القاعده حتی ممکن است منجر به ضعف نظام حاکم بر یمن شود و بهانه جدیدی به دست مخالفان دهد تا جنگ خود علیه دولت را در دورترین نقاط جنوب (حرکت جنوب) و دورترین نقاط شمال (جنبش حوثی‌ها) توجیه کنند. بالاتراز همه این‌که القاعده را به صورت بزرگ‌ترین دشمنی در می‌آورد که مقابل استکبار آمریکا مقاومت می‌کند.

مشکلات آمریکا و همپیمانانش در یمن بسیار زیاد است و به نظر می‌رسد در دراز مدت بسیار بیشتر از مشکلات آنان در افغانستان خواهد بود. زیرا سازمان القاعده به موطن اصلی خود یعنی شبه‌جزیره عربستان بازگشته است جایی که دوستان و محیطی اسلامی و سازگار در انتظار آن است. بنابراین دیگر مانند افغانستان غریبه نخواهند بود. شاید روزهای آینده برای این سازمان سخت باشد، اما این روزها برای ایالات متحده آمریکا سخت‌تر خواهد بود.

القدس العربی 
مترجم: فرزانه کرمی