اقدام پلیس لندن در دستگیری هادی سلیمان پور ، سفیر سابق ایران در آرژانتین که به درخواست یک دادگاه آرژانتینی و به اتهام واهی دخالت در انفجار مقر یهودیان بوئنوس آیرس
کد خبر: ۲۷۹۶۲

در سال 1994 میلادی صورت پذیرفته است ، تازه ترین مرحله از پروژه محافل صهیونیستی است که با هدف اعمال فشار علیه جمهوری اسلامی صورت می گیرد.
در این باره با علیرضا شیخ عطار ، کارشناس مسائل بین المللی به گفتگو نشستیم .
هادی سلیمان پور ، سفیر پیشین ایران در آرژانتین به اتهام دست داشتن در انفجار مرکز یهودیان در بوئنوس آیرس توسط پلیس انگلستان بازداشت شده است ، شما انگیزه این اقدام را چگونه ارزیابی می کنید؛
سابقه این پرونده روشن است . 10 سال پیش که این اتفاق افتاد ، اتهام به ایران از سوی یک قاضی آرژانتینی به نام «گالینو» مطرح شد اما پس از مدتی و بخصوص در دو سه سال اخیر از شدت این جریان کاسته شد; هر چند سطح روابط میان ایران و آرژانتین به سطح کاردار تنزل یافت .
اگر ما از یک سو ، منحنی سیر این حوادث امروز و از سوی دیگر ، حوادث امروز میان ایران و امریکا و ایران و اسرائیل را ترسیم کنیم ، می بینیم این دو منحنی با یکدیگر در توازن است ; یعنی وقتی دامنه مسائل میان ایران و امریکا که تحت تاثیر مستقیم لابی های صهیونیستی قرار دارد ، تشدید می شود ، پیگیری این گونه پرونده ها نیز به جریان می افتد.
در حقیقت ، به جریان افتادن مجدد این پرونده در جهت اعمال فشار سیاسی است که اخیرا به ایران وارد شده است و از جمله این فشارها می توان به مساله زهرا کاظمی ، خبرنگار ایرانی تبار ، تحت فشار قرار گرفتن ایران برای امضای پروتکل الحاقی ، کنوانسیون منع تبعیض علیه زنان ، مساله عراق ، بن لادن و القاعده و در نهایت مخالفت ایران با طرح نقشه راه اشاره کرد که همه آنها با هم در یک جهت هستند.
این ماجرا بیش از این که حقوقی باشد ، تبلیغی است .
سلیمان پور در لندن مسوولیتی دیپلماتیک نداشته و در دانشگاه دورهام انگلستان مشغول تحصیل برای اخذ دکتری بوده است و این بازداشت جز جریان تبلیغاتی نیست که در ارتباط با فشارهای یاد شده ، صورت گرفته است.
چرا هر از گاهی چنین اتهاماتی مطرح می شود; در حالی که بارها دادگاه آرژانتین از نبود مدارک کافی در این زمینه سخن گفته است؛
اگر این ماجرا یک ماجرای حقوقی بود و اسناد و مدارک کافی داشت ، این گونه با آن برخورد نمی شد ، در حالی که در چند سال گذشته همواره حقوقدانان و دیوان عالی آرژانتین نظریه گالینو را رد کرده و آن را سست عنوان کرده بودند.
مهمترین استناد وی در این زمینه آن بود که در سال 1994 که «ربانی» رایزن فرهنگی ایران در آرژانتین بود ، بر حسب اتفاق و همزمان با عاملان انفجار برای خرید اتومبیل وارد یک بنگاه اتومبیل شده و قیمت اتومبیلی را پرسیده بود.
که این موضوع هیچ چیز را ثابت نمی کند سیاسی بودن این ماجرا کاملا مشخص است ; در حال حاضر نیز در مطبوعات این کشورها هیچ مدرک و اسناد حقوقی طرح نمی شود و تنها حکم بازداشت و دستگیری سفیر سابق ایران اعلام شده است و این خود نشانه سیاسی بودن قضیه است .
نقش دولت انگلیس در این زمینه چیست؛
نقش دولت انگلیس در این زمینه بسیار با اهمیت است و قوه قضاییه این کشور باید مستقل از سیاست های دولت عمل کند اما عملکرد قوه قضاییه انگلیس نشان داده ، این دستگاه همواره در ارتباط با سیاست های دولت این کشور گام برداشته است و باید دید چگونه در رابطه با استرداد مجرمان عمل می کند.
در عین حال ، دولت انگلستان یک رابطه پارادوکسیکال با ایران دارد.
انگلیس با ایجاد مواضعه تعادلی و توافقی بین ایران و امریکا در ماجرای عراق و افغانستان برای خود مزیتهایی را در نظر گرفته است و اگر قرار باشد با این اقدام ذهنیتی منفی را از خود در ایران بر جای بگذارد ، بعدها از این مزیتها برخوردار نخواهد بود و نمی تواند رفتار خود را با ایران همچون سابق ادامه دهد و ادعاهایش را تکرار کند.

newsQrCode
ارسال نظرات در انتظار بررسی: ۰ انتشار یافته: ۰

نیازمندی ها