استرس حالتی است که شما در واکنش به فشار دنیای بیرون (مدرسه، محیط کار، خانواده، دوستان و...) یا دنیای درون (تمایل به موفقیت، میل به پذیرفته شدن و...) احساس می‌کنید. استرس واکنش طبیعی افراد در هر سنی است. استرس از غریزه فرد در محافظت از خویش در برابر فشار عاطفی یا جسمی و مقابله با خطر نشات می‌گیرد.
کد خبر: ۱۶۴۶۷۳

در واقع اندکی استرس لازم است. بیشتر ما بدون احساس رقابت نمی‌توانیم در ورزش، موسیقی، کار و مدرسه‌ موفق شده به کمال برسیم. بدون استرس بیشتر ما پروژه‌ها یا کار‌های خود را بموقع به پایان نخواهیم رسانید.

آخرین تحقیقات نشان می‌دهند که افسردگی تنها در اثر کاهش سطح سروتونین (Serotonin) در خون ایجاد نمی‌شود. در واقع آنچه آنها عاملی برای بروز افسردگی عنوان می‌کنند، افزایش جریانات شیمیایی در مغز است.

هیپوکامپوس: اگرچه این بخش از مغز به صورت بسیار پیچیده‌ای اطلاعات را ذخیره می‌کند، اما آسیب به سلول‌های عصبی در دوره افزایش و یا تداوم استرس می‌توانند پیچیدگی ذخیره اطلاعات را در این بخش بیشتر کند.

پوسته جلویی مغز: آشفتگی‌های فکری در اثر ایجاد شدن سلول‌های عصبی کوچکی که در این بخش از مغز بیماران مبتلا به افسردگی دیده شده، ایجاد می‌شود.

آمیگدالا (بخش مراقبت عمومی): این بخش که کنترل اضطراب و ترس را به عهده دارد، در تعداد زیادی از بیماران افسرده به صورت کاملا محسوسی بزرگ شده است که این بزرگی ممکن است به علت ضربه روحی  روانی به فرد یا زمینه‌های ژنتیکی به وجود آمده باشد.

تاثیرات استرس‌های روانی روزمره در مغز انسان‌

دانشمندان برای نخستین بار توانستند تاثیرات استرس‌های روانی روزمره را در مغز انسان به تصویر بکشند. آنها در دانشکده پزشکی دانشگاه پنسیلوانیا با استفاده از MRI موفق شدند از فعالیت مغز افراد عکسبرداری کنند.

پژوهشگران از افراد مورد آزمایش درخواست کردند که بسرعت فعالیت‌های چالش‌برانگیز ذهنی را انجام دهند و بدین ترتیب به آنها استرس وارد کردند و در همین حال فعالیت مغزی آنها را زیرنظر داشتند.در خلال این آزمایش، واکنش‌های هیجانی افراد نظیر استرس، اضطراب و عصبانیت و نیز تغییرات در هورمون‌های استرس و ضربان قلب مورد ارزیابی قرار گرفت. بسیاری از افرادی که تحت این آزمایش قرار گرفتند، اعلام کردند که در خلال آزمایش «دستپاچه، آشفته و ناراحت» شده‌اند.

در خلال «آزمایش استرس» نتایج نشان داد که جریان خون به قشر راست قسمت قدامی لوب‌های پیشانی مغز، یعنی همان ناحیه‌ای که به اضطراب و افسردگی ارتباط دارد، افزایش یافت. این افزایش جریان خون، حتی پس از خاتمه آزمایش نیز ادامه داشت. این نتایج نشانگر ارتباط قوی بین استرس روانی و هیجان‌های منفی بود.

احتمال دیگری که مورد توجه پژوهشگران قرار گرفت این بود، چون قشر قسمت قدامی لوب‌های پیشانی مغز به توانایی انجام وظایف اجرایی مانند حافظه کاری و رفتارهای هدفگرا نیز مربوط است، این نتایج می‌تواند آن فعالیت‌ها را نیز برجسته سازد.

استرس مغز را کوچک می‌کند

پژوهشی جدید نشان می‌دهد، چگونه استرس می‌تواند باعث کوچک شدن سلول‌های مغزی شود؛ چراکه استرس می‌تواند در اساس باعث گیجی ذهنی و پیرتر شدن شما شود. اما خبر خوب این است که ورزش می‌تواند جلوی این روند را بگیرد و دست کم در مورد مغز با گذشت زمان آسیب‌های ناشی از استرس التیام پیدا می‌کنند.

دکتر بروس مک‌اوان، رئیس آزمایشگاه نوروآندوکرینولوژی در دانشگاه راکفلر نیویورک و سرپرست این تحقیق می‌گوید: «مغز بسیار انعطاف‌پذیر است، اگر به آن فرصت بدهید هر تلاشی برای ترمیم خودش انجام می‌دهد».

بررسی مک‌اوان و همکارانش روی موش‌های آزمایشگاهی نشان داد که استرس مکرر، واقعا باعث کوچک شدن سلول‌های عصبی یا نورون‌ها می‌شود. پژوهش‌های قبلی نشان داده بود که استرس باعث می‌شود نورون‌ها در بخشی از مغز به نام هیپوکامپ  که در حافظه نقش دارد  کوچک شوند و اختلال حافظه به‌وجود آید. پژوهش‌های جدیدتر نشان داده ‌است که همین فرآیند در مناطقی از مغز به نام قشر پیش‌پیشانی  که در تصمیم‌‌گیری و توجه دخیل است  نیز رخ می‌دهد.البته شیوه‌هایی برای رفع اثرات ناشی از استرس روانی وجود دارد. مک‌اوان می‌گوید: ترکیبی از روان‌درمانی، رفتاردرمانی شناختی و داروها می‌تواند واقعا مغز را تغییر دهد و آن را به وضعیت کمابیش طبیعی بازگرداند.

ورزش یک تشدیدکننده بالقوه دیگر مغز است. به گفته مک ‌اوان شواهد فزاینده‌ای وجود دارد که ورزش اثرات بسیار مفیدی بر مغز به جای می‌گذارد.

 سلول‌های افسرده: استرس منجر به کاهش تولید فاکتورهای عصبی مشتق شده از مغز که BDNF نامیده می‌شوند، شده و این کاهش به معنای آن است که تعداد کمتری سلول عصبی در هیپوکامپوس تولید می‌شود و این کاهش تولید ، باعث
کم شدن انشعابات سلولی خواهد شد و در نهایت همین کاهش انشعابات سلولی باعث بدتر شدن حال و وضعیت بیمار افسرده می‌شود.

درمان سلول‌های مغزی: درمان با روش‌های پزشکی همچون افزایش سطح Prozac در سلول‌های عصبی می‌تواند صورت گیرد. زیاد کردن سروتونین باعث افزایش تولید پروتئین CREB می‌شود که این پروتئین مهم خود منجر به افزایش سطح BDNF می‌شود. مجموع این عوامل می‌تواند سلول‌های عصبی جدید را ایجاد کند و در نتیجه تعداد انشعابات سلولی هم گسترش پیدا می‌کند.

 منبع: ماهنامه فوکوس‌

newsQrCode
ارسال نظرات در انتظار بررسی: ۰ انتشار یافته: ۱
ریحانه راز
-
۲۲:۰۵ - ۱۳۹۵/۰۸/۳۰
۰
۰
خوب نیست

نیازمندی ها