چرایی استقبال منطقه‌ای از مذاکرات

با توجه به سابقه درگیری‌ و تنش‌های منطقه‌ای، چه کشورهایی که در روند چالش‌های نظامی مشارکت داشتند و چه کشورهایی که مشارکت نداشتند یا اساسا مخالف بودند، به‌شدت آسیب دیدند و متحمل ضرر شدند. محاسبات داخلی منطقه دچار خدشه شد و هزینه‌های زیادی به منطقه تحمیل گردید.این تبلیغات آمریکایی‌ها موجب نگرانی شدید کشورهایی در منطقه غرب آسیا همچنین در اروپا و سایر نقاط جهان شد در‌حالی‌که این مسأله واقعیت نداشت. اساسا در استراتژی آمریکایی‌ها دست‌کم در ۲۰سال گذشته تاکنون موضوع درگیری نظامی وجود نداشته و ندارد. با این حال تبلیغات آمریکایی‌ها مبتنی بر جنگ، فضای بین‌المللی و منطقه‌ای را به‌شدت نگران کرد. لذا با شروع مذاکرات روز شنبه ۲۳ فروردین‌ماه از این مسأله استقبال کردند با این جمع‌بندی که این مذاکرات می‌تواند مانع بروز جنگ شود. از این رو سعودی‌ها، اماراتی‌ها، قطری‌ها، عمانی‌ها و عراقی‌ها_ که حتی در دسته‌بندی‌های منطقه‌ای بعضا در نقطه مقابل هم قرار دارند_ از این مسأله استقبال کردند. علت این امر آن است که این کشورها گمان کردند مذاکرات می‌تواند موجب آرامش در منطقه شود.ما نیز درباره نقش آمریکا در منطقه موضوعاتی برای گفتن داریم و معتقدیم تجربه به آمریکایی‌ها آموخته که وارد فضاهای نظامی و تنش نظامی نشوند. با این حال ایرادی نمی‌بینیم که کشورهای منطقه و بین‌الملل با برداشت‌های خود، با جمهوری اسلامی در این روند مذاکراتی همراه شوند و ظرفیت‌های بین‌المللی و منطقه‌ای در خدمت موفقیت مذاکراتی قرار بگیرد که از سوی ایران با هدف رفع تحریم‌ها دنبال می‌شود.به‌نظر می‌رسد این بار فضای مذاکراتی نسبت به مذاکرات برجام مناسب‌تر است، همدلی بیشتری در این زمینه وجود دارد و همه پذیرفته‌اند که فرمت برجام به‌دلیل عدم پایبندی غربی‌ها شکست خورده است. بنابراین فرمت جدید باید با موفقیت همراه شود. موفقیت این فرآیند منوط به آن است که مذاکره با افقی بهتر دنبال شود و طرف مقابل هم به تعهداتش عمل کند. اکنون نیز فضای مذاکراتی مناسبی حاکم است و امید می‌رود که در نهایت توافقی حاصل شود که به حل مسائل معیشتی و اقتصادی در جمهوری اسلامی منجر گردد.در عین حال نباید تنها با یک مسیر به‌سمت حل مسائل کشور گام برداشت بلکه باید مسیرهای مختلف فعال باشند ، از جمله روند جاری مذاکرات که در دست پیگیری است.