چند هفتهای است که سیاستگذاران چند پویش با هدف مهار فرهنگی این موضوع بهراه انداختهاند. پویشهای «نه به تصادف» و «شیشدونگ برانیم» یک فصل مشترک مهم دارند: فارغ از مشکلات ایمنی خودروهای داخلی و نامناسب بودن برخی جادهها و معابر، نوع رانندگی خودروسواران بیشترین تاثیر را در این تصادفات دارد. این موضوع در نتایج نظرسنجی تازه ایسپا هم مشهود است. البته که باید بدانیم این پویشها سعی ندارد بار مشکلات موجود را به تمامی روی نوع رانندگی مردم بیندازد و تنها سعی میکند با تمرکز روی دقت در تصادفات، از حجم این اتفاقات بکاهد. البته که پژوهشهای صورت گرفته در رابطه با مهمترین دلایل تصادفات جادهای هم نشان میدهد نبود دقت رانندگان و عدم رعایت اصول رانندگی از مهمترین دلایل تصادفات جادهای بودهاند. همین موضوع است که موفقیت در این پویش را میتواند مساوی کند با کاهش معنادار تصادفات جادهای آن هم در تعطیلات نوروز که همیشه در جدول سوانح جادهای در طول سال صدرنشین بوده است. نتایج نظرسنجی ایسپا هم جالب توجه است، حتی پاسخدهندگان این نظرسنجی هم به نوعی همراستا با این پویش قرار گرفتهاند. ۶۲درصد در پاسخ به این پرسش که «به نظر شما دلایل اصلی بالا بودن تصادفهای جادهای در کشور چیست؟» به کیفیت پایین جادهها و راهها، ۵۴.۶درصد به رعایت نکردن قوانین رانندگی توسط مردم، ۵۲.۶درصد به سطح پایین ایمنی و کیفیت خودروها، ۶.۳درصد به کمکاری و ضعف مدیریت پلیس و ۴.۴درصد به ضعف قوانین و مقررات رانندگی اشاره داشتند. در رابطه با میزان این سوانح در سالهای گذشته هم آمارهای جالبی وجود دارد. بهعنوان مثال در سال ۱۴۰۱ حدود ۱۹ هزار و ۵۰۰ نفر جان خود رادرتصادفات جادهای از دست دادند اما با این که تعداد تصادفات جادهای در کشور افزایش داشته، اگر بخواهیم این تعداد را نسبت به جمعیت کشور که در حال افزایش است بررسی کنیم، میزان تصادفات تغییر چندانی نداشته است. از سال ۱۳۹۲ تا ۱۳۹۹ تعداد تصادفات نسبت به جمعیت کشور، کاهش محسوسی پیدا کرده بود اما از سال ۱۳۹۹ تا ۱۴۰۱ مجددا این آمار افزایش پیدا کرده است. شاید یکی از عوامل مهم در تحلیل این آمار، تعداد وسایل نقلیه باشد.
