جامعه ما نیز به یک برنامهریزی و مشارکت پایدار در زمینه فرهنگسازی برای برگزاری تفریحات سالم و شاد چه از نوع مذهبی و چه از نوع ملی نیاز دارد. فرآیندی که قطعا برای شکل گرفتن نیازمند زمان است. در شرایط فعلی و تلاشهایی که رسانههای غربی برای ارائه تصویری غیرواقعی و خشن از دین اسلام میکنند و در تلاشند تا وانمود کنند فرهنگ غالب جامعه ما غم است و تفریح و شادی در آن جایی ندارد و با چنین گفتههایی سبب تزلزل روحیهها میشوند، با توجه به اینکه جامعه ما، جامعهای دینی و بسیاری از آیینها و مراسم مهم ما مربوط به مناسبتها و مناسک دینی است، باید تلاش شود تا تعادل مناسبی بین برگزاری مراسم سوگواری و آیینهای شادی در کشورمان ایجاد شود و آیینهای مذهبی شاد را در کشورمان با همان شکوه و گستردگی مراسم سوگواری اجرا کنیم و چه بهتر از این که اعیاد مذهبیمان را عاملی برای تفریحات سالم مسلمانان قرار دهیم. البته در سالهای اخیر، جشنهایی چون نیمهشعبان و اعیاد مذهبی، باشکوهتر از گذشته برگزار شد و مهمانیهای مردمی به راه افتاد که باید همین روند ادامهدار و همیشگی شود و تفریحات اسلامی و شادیهای مذهبیمان نمود بیرونی داشته باشد.
سفارش به تفریح در اسلام
حجت الاسلام محمد مهدی عباسی آغوی، دکترای روانشناسی، معارف و فلسفه به جامجم میگوید: «یکی از ابعاد وجودی انسانها نیاز به تفریح است که در فرهنگ غنی اسلام بسیار به آن سفارش شده است. انسان نیاز دارد که گاهی از کار و فعالیتهای روزانه فاصله بگیرد و برای نشاط و استراحت برنامه داشته باشد. این اصل هم روانشناختی و هم یک توصیه اسلامی است. ضرورت تفریح در آموزههای دینی به حدی است که در روایت معروفی از امام کاظم (ع) چنین مطرح است که ساعات زندگی خود را به چهار بخش تقسیم کنید. ساعتی برای مناجات با خدا، ساعتی برای امر معاش و کار، ساعتی برای معاشرت با فامیل و خانواده و ساعت چهارم را برای لذت و تفریحات سالم قرار دهید. طبق روایات متعدد به شیعیان توصیه شده، همانطور که از عزا و ناراحتی ائمه اطهار (ع) ناراحت هستند، در شادی آنها نیز نشاط خود را ابراز کنند و باید در اعیاد و جشنهای مذهبی بهگونهای رفتار شود که تبلیغات دشمن که شیعه را پیروان مصیبت و عزا معرفی میکنند، خنثی شود.
جنگ سایبری علیه جشنهای مذهبی
توطئهها و هجمهها علیه نظام اسلامی زیاد است و در تلاشند آداب و رسوم و مبانی اسلامی را تضعیف کرده و در برخی سایتها و از طریق ارسال گسترده در فضای مجازی این نکته را القا کنند که ضرورتی به برپایی مجالس جشن و سرور نیست و برگزاری چنین جشنهای مردمی را اسراف و مخالف دستورات اسلام عنوان میکنند. از طرفی هم فقر، بیکاری، تورم و محرومیت فلان استان را بهانه میکنند که چرا این هزینهها صرف محرومیتها نمیشود. واقعیت این است که دست اندرکاران چنین فتنههایی نگران تورم، فقر، محرومیت، اسراف، مسائل شرعی و معضلات آن نیستند.نگرانی اصلی آنها ممانعت از گرایش مردم به مباحث اعتقادی، استحکام ایمان، تشدید شوق مذهبی و محبت آنان به اهل بیت(ع) است. منتها دشمن در این جنگ روانی نرم یا سایبری از ترفندهایی استفاده کرده که به باور مردم نزدیکتر و تحریک آمیزتر باشد. مثلا ضرورت پرهیز از اسراف، لزوم توجه به فقرا، محرومیت برخی شهرستانها و... را که به اعتقادات مردم نزدیکتر است بهانه کرده و مقوله صرف هزینه برای تفریحات شاد اسلامی برای مسلمانان که امری بسیار حائز اهمیت و ضروری است را نوعی اسراف وانمود میکند. این در حالی است که مردم مسلمان ما چه از گروه نیازمندان و چه از افراد بینیاز، نیاز به تفریحات سالم اسلامی و شادیهای مذهبی دارند. هر کشوری برای ترویج فرهنگ خود یا جشنها و مراسم ملی و حتی ورزشی خود تبلیغات زیادی میکند و هزینههای زیادی میپردازد، مثلا همین رسانههای صهیونیستی و وابسته میلیونها دلار خرج میکنند و بوقهای تبلیغاتی خود را به کار انداخته تا شک و شبهه دینی در کشور ما ایجاد و به فسادهای اخلاقی و بیحجابی و بیبندوباری دامن بزنند و سبب ترویج فرهنگ باطل و اسلامزدایی شوند اما همینها بر این باورند که جشنهای مردمی و برگزاری اعیاد دینی یا موکبهایی که برای اربعین حسینی برای زائران تدارک دیده بودند و به منظور تأمین نیاز و ایجاد شادی برای مردم و تداوم تفریحات سالم زیارتی و سیاحتی اسلامی انجام میشود، نوعی اسراف است.ضمن این که درهزینه جشنها و عزادارایهای مذهبی خود مردم هم با جان ودل سهیم هستند و باید پذیرفت که ایام دینی و مراسم و جشنهای مردمی میتواند، ضربات مهلکی به ترفندهای دشمنان اسلام مبنیبر دینزدایی وارد کند و همینکه رویکرد جشنها نسبت به گذشته بهتر شده ومفصلتر وباشکوهتر و درقالب جشنهای دستهجمعی و عمومی با راهاندازی موکبها و پذیرایی از مردم انجام میشود بسیار مورد قبول و پذیرش است ومیتواند تبلیغ خوبی باشدتابتواند افرادرا بیشتر متوجه این مناسبتها کند.