بیان منازل سفر عراقین

این کتاب یکی از مهم‌ترین و پرارجاع‌ترین آثار در طول تاریخ هنرهای تصویری در دوره عثمانی محسوب می‌شود. سبب تصنیف آن ثبت و ضبط اطلاعات زیستی، جغرافیایی، شهری، داده‌های توپوگرافیک، استحکامات و تاسیسات نظامی و شهری و حتی پوشش گیاهی منطقی است که در لشکرکشی‌های پادشاه وقت عثمانی، سلطان سلیمان قانونی به سرزمین‌ها و شهرهای ایران و عراق کنونی طی سال‌های ۹۴۰ تا ۹۴۲ هجری قمری داشته است.
تاکنون ‌چاپ‌های متعدد و با کیفیت‌های مختلفی از کتاب «بیان منازل سفر عراقین» منتشر شده است و نسخه اصلی آن در کتابخانه مرکزی دانشگاه استانبول نگهداری می‌شود.اهمیت ویژه‌نگاره‌های این کتاب در منحصربه‌فرد بودن و قدمت اطلاعات و تصاویری است که از جای‌جای سرزمین‌های مورد بررسی قرار گرفته ارائه می‌دهد.
آنچه این ارائه را جذاب می‌کند تصویری است که از عتبات عالیات در عراق آن روزها به دست می‌دهد. تصور این‌که ۵۰۰ سال قبل این سرزمین‌ها چگونه بوده و این اعتاب مقدسه از چه ویژگی‌هایی برخوردار بوده‌اند، به‌شدت جذاب می‌نماید.
اگر مانند زائران امروزی اربعین آغاز سفر خود را از نجف‌اشرف در نظر بگیریم، در کنار مضجع شریف حضرت‌علی(ع) شهر نجف آن روزگار را در کنار صحرا و دریاچه نجف می‌توانیم در این اثر ببینیم. سپس گذری به مسجد کوفه و نخلستان‌های اطراف آن داشته باشیم و بعد خود را به راه بسپاریم تا حرم ابا‌عبدا...(ع) و شهر کربلا. و زیارت دوره خود را در این تاریخ پانصد ساله با زیارت امامین جوادین  علیهماسلام در کاظمین و امامین عسکریین علیهماسلام در سامرا پی بگیریم.