طرفداران مستندسازی در رادیو

این نشست فاخر رادیویی تجربه ارزشمندی در حوزه برنامهسازی است که اهالی رسانه را دعوت به شرکت در آن کرده. شبکههای ملی و استانی و بهویژه بخش مردمی جشنواره پژواک در حوزه مستند و... به میدان رقابت رسانهای آمدند تا رادیو را برای کمبود برنامههای مستند یاری کنند و پژواک مهندسی طراحان جشنواره باشند. برنامههای مستند اولینبار در سال ۱۸۹۵ با نمایش چند فیلم کوتاه از برادران لومیر در زیرزمین یک کافه در پاریس پا به عرصه وجود گذاشت و بهتدریج در دهه اول قرن بیستم، این رسانه به سینمای مستند سیاحتگر تبدیل شد.پس از اختراع تلویزیون بهویژه در دهه۱۹۶۰ نمایش فیلم مستند به جعبه جادویی آن زمان راهیافت و تلویزیون بهصورت عامل عمدهای در تولید مستند درآمد و تا به امروز هم ادامه دارد. این قالب مستندسازی از طرفداران زیادی در سراسر دنیا برخوردار است و رادیو توانست شنوندگان خود را بینصیب از ساخت مستند نگذارد و در کشورمان بهرغم نهچندان طولانی خود با طراحی جشنواره پژواک، چهرهای مولد و خلاق از خود نشان دهد. با توجه به قابلیتهای رادیو در ارائه آثار متنوع مستند حتی با نبود تصویر و با ساختار موسیقی، گفتار و متن، افکت را جایگزین تصویر کرد و هیجانات مستند را با ابزار موسیقایی، افکت و ... پردازش کرد.رادیو بهترین رسانه برای شبیهسازی تخیل با تصویر محسوب میشود و لازم است از یک امر ذوقی و سلیقهای به سمتوسوی نیاز مخاطب قدم بردارد و ضرورت دارد براساس منابع تحقیقاتی و پژوهشی، فقر اطلاعاتی مستند را برطرف سازد و نگاهی عمیقتر به این قالب داشته باشد. مستند چون برمبنای واقعیت ساخته میشود از جایگاه خاصی نزد شنوندگان برخوردار است و باید مدیران و دستاندرکاران رادیو قوت و غنای این قالب برنامهسازی را از حیث مطالعه و بررسی علمی مد نظر قرار دهند و ضرورت دارد مراکز علمی از برنامههای مستند با اقبال بیشتری پذیرایی کنند.دستاندرکاران جشنواره پژواک باید ابزار مناسب ساخت برنامه مستند را از حیث موسیقی و افکتهای صوتی متناسب برنامههای مستند جهت جلوه بیشتر اثر و خلاقیت سازنده در اختیار برنامهسازان قرار دهند تا با قدرتمندی بالفعل رادیو این مهم به بلوغ و رشد فکری خود برسد. در پایان از همه دستاندرکاران و برنامهسازان و طراحان جشنواره پژواک تقدیر و تشکر میشود و مطمئنا آیندگان در تاریخ دایرهالمعارف رادیو از آنان به نیکی یاد خواهند کرد.