پناه به «جادو» برای فرار از واقعیت

بررسی این موضوع که چه عواملی باعث می‌شود مردم در عصر ارتباطات به سمت رمالی و فالگیری سوق پیدا کنند به این سادگی قابل طرح کردن نیست. اما در همه افرادی که به این شیادان مراجعه می‌کنند یک موضوع مشترک است و آن هم ناآگاهی و نشناختن صحیح راه‌های حل معضلات است.

بسیاری از این افراد دچار ضعف اعتقادی هستند، چون مسائل از سوی عالمان دینی برای مردم به درستی مطرح نشده است. البته خود آن‌ها هم در این بخش مقصرند چرا که شاید کسب کمی اطلاعات بیشتر آن‌ها را گرفتار این شیادان نکند. حالا وقتی فرد نسبت به علمی نبودن کار‌های این افراد آگاهی نداشته باشد و هیچ رسانه و منبعی نیز اخبار را در اختیار او قرار ندهد، در شرایط سخت و اضطراری فرد به سمت رمال و فالگیر سوق پیدا می‌کند. در واقع یک رمال اینترنتی به راحتی می‌تواند با سوء‌استفاده از ناآگاهی فرد، نه تنها راهکاری به او نشان ندهد بلکه قربانیانش را در معرض جرم‌های جدید هم قرار دهد. افرادی با ضعف اعتقادی و آگاهی ممکن است با هر رتبه و جایگاهی در دام کلاهبرداران بیفتد و تازه وقتی می‌فهمند در چه دامی گرفتار شده‌اند، از ترس ریختن آبرو یا تهدید از طرف فرد رمال از شکایت نیز صرفنظر کند. نکته اینجاست که اصولا پرونده رمال‌ها با کمترین شاکی در محافل قضایی باز می‌شود و فرد رمال با یک مجازات کم به زندان می‌رود و دوباره پس از آزادی کار خود را در فضای مجازی ادامه می‌دهد. در واقع افرادی که به دام این افراد گرفتار می‌شوند به نوعی می‌خواهند از واقعیت زندگی‌شان فرار کنند و رمال‌ها و فالگیر‌ها این موضوع را به خوبی درک کرده و در میان سخنان خود تلاش می‌کنند آن چیزی را بگویند که شنونده انتظار شنیدن آن را دارد و در واقع اگر فردی هنوز به فالگیری و رمالی اعتقاد دارد راهکار این است این ضعف فرار خود از حقیقت را برطرف کند.