او پس از ناکامی در عرصه اقتصادی، در همین مدت کوتاه ۴۵ روزه، شانس خود را در سیاست خارجی نیز آزمود و در این زمینه به سراغ چین رفت. بر همین اساس روزنامه گاردین اعلام کرد که لندن درصدد است با تغییر سیاست خارجی و دفاعی دولت بوریس جانسون، چین را تهدیدی علیه انگلیس اعلام کند. در دولت جانسون، چین به عنوان یک رقیب سیستمی برای انگلیس شناخته میشود، اما لیز تراس تصمیم گرفت برای جلب بیش از پیش حمایت نمایندگان محافظهکار، موضعی تندتر در قبال پکن اتخاذ کند. به نوشته گاردین، با انجام تغییراتی که تراس ایجاد کرد، جایگاه چین در سیاست خارجی انگلیس، چیزی شبیه جایگاه روسیه خواهد شد که به عنوان «حادترین تهدید» علیه انگلیس شناخته میشود. البته طبیعتا چین در مقابل چنین اقدامی از سوی انگلیس ساکت نخواهد نشست و چنین تغییر موضعی واکنش خصمانه پکن را در پی خواهد داشت. موضع لندن در قبال پکن ظرف کمتر از ۱۰ سال گذشته به شدت تغییر کرده است. دیوید کامرون نخستوزیر وقت در سال ۲۰۱۵ و همزمان با سفر رسمی شی جین پینگ رئیس جمهوری چین به انگلیس، برای جذب سرمایه گذاری چین در صنایع راهبردی این کشور از جمله نیروی هسته ای، از «دوران طلایی» در روابط دوجانبه سخن گفت. اما در سالهای گذشته، نگرانیها در میان محافظه کاران افزایش یافت و با ابراز تمایل دولتهای کنونی و پیشین آمریکا برای اتخاذ رویکردی قاطعتر در برابر چین، موضع لندن نیز سختتر شد.
از زمانی که لیز تراس در انگلیس، مسئولیت نخستوزیری را عهدهدار شده است، قرار شد که بازنویسی سیاست در پایان سال تکمیل شود، اما او با عجله، بازنگری استراتژی ویژه چین را به پایان رساند و ارائه کرد و به گفته کارشناسان اگر این سیاستها به همان شکل که از سوی تراس، تعیین شد ادامه یابد تغییرات در زمینه چین میتواند در عرض چند روز رخ دهد. حتی برخی رسانهها گزارش کردند که در نظر گرفته شده بود لحن راهبرد جهانی بریتانیا برای پنج سال آینده تعیین شود، اما مانند بسیاری از سیاستهای دوران جانسون، تراس در اولین هفتههای حضورش در دولت به سرعت این سیاستها را بازنویسی کرد.
ایان دانکن اسمیت، رهبر سابق حزب محافظهکار در این زمینه گفته «زمان آن فرا رسیده است که دست از سرگشتگی برداریم و متوجه شویم که چین تهدیدی برای شیوه زندگی ما به شمار میرود و اکنون زمان آن فرا رسیده است که با آنها همان گونه رفتار کنیم که با روسیه رفتار میکنیم.»
یکی دیگر از مقامات حزب محافظهکار نیز میگوید: روسیه همچنان بزرگترین تهدید برای بریتانیا است، اما چین جدیترین تهدید بلندمدت برای ارزشها و شیوه زندگی ما است.
بر همین اساس احتمالا سیاستهای افراطی تراس درباره چین در دولت آینده نیز ادامه خواهد یافت.
روزنامه جام جم