فریدون عباسی، رئیس پیشین سازمان انرژی اتمی در گفتگو با جام‌جم مطرح کرد

تولید ۱۰ هزار مگاوات برق هسته‌ای تا سال ۱۴۱۰

فریدون عباسی از دانشمندان هسته‌ای و رئیس پیشین سازمان انرژی اتمی کشورمان که در حال حاضر عضو کمیسیون انرژی مجلس است، در گفت‌وگو با جام‌جم ظرفیت‌های مختلف تولید ۱۰هزار مگاوات برق از صنعت هسته‌ای در کشور را بررسی کرد.
کد خبر: ۱۳۴۱۸۰۱
به گزارش جام جم آنلاین به نقل از روزنامه جام جم؛ مشروح این گفتگو در ادامه آمده‌است:

با توجه به سخنان رئیس‌جمهور در نیروگاه هسته‌ای بوشهر و تاکید بر این نکته که در آینده کلید تولید ۱۰هزار مگاوات برق را حتما خواهیم‌زد، به نظر شما منشا دغدغه رئیس‌جمهور برای افزایش ظرفیت نیروگاه اتمی بوشهر چیست؟

کشور ما کلا به دلیل کم‌بارشی و شرایط خاصی که در انرژی‌های نو و در حوزه برق آبی وجود دارد با مشکلاتی مواجه می‌شود، یعنی اگر ما بخواهیم انرژی را از خورشید یا باد بگیریم، آن‌ها در برخی مواقع در مدار وجود ندارند و در مواقع خاصی جواب می‌دهند، در حالی که انرژی هسته‌ای یک انرژی پاک است که برای محیط‌زیست آلایندگی ندارد؛ لذا وقتی سوخت در آن گذاشته شود با حدود ۷۰۰ تا ۱۰۰۰مگاوات باتوجه به آن‌که چه چیزی از آن تقاضا شود، می‌تواند خیلی سریع به مدار بیاید. حتی وقتی یکی دو نیروگاه از مدار خارج شود همان نیروگاه که ظرفیت ۱۰۵۰مگاوات دارد، می‌تواند از مدار خارج شدن برخی نیروگاه‌ها را جبران کند. در تثبیت ولتاژ شبکه و تنظیم پایداری فرکانس نیز نیروگاه‌های هسته‌ای به دلیل توان تولید بالا نقش اساسی دارد و یکی از آن‌ها جای چهار نیروگاه گازی ۳۰۰ مگاواتی کار می‌کند. از این جهت بر اساس طراحی‌هایی که از قبل صورت گرفته، کارشناسان انرژی امکان تولید ۱۰هزار مگاوات برق هسته‌ای را برای کشور در افق نزدیک یعنی سال ۱۴۱۰ مناسب تشخیص داده‌اند؛ بنابراین با ترکیب سایر روش‌های تولید برق گفته می‌شود اگر ما باید تا سال ۱۴۱۰ حدود ۱۲۳هزار مگاوات برق داشته‌باشیم، حدود ۱۰هزار مگاوات آن که معادل ۸ درصد است باید هسته‌ای باشد.
 
راهکار تامین مالی توسعه نیروگاه اتمی چیست و مجلس در این زمینه چه تدبیری اندیشیده‌است؟

هر مدلی که ما برای تامین مالی تولید برق داریم، برای هسته‌ای نیز باید همان‌طور کار کنیم. یا سرمایه‌گذار خارجی به کشور بیاوریم تا برق را تولید کند و ما به نرخ جهانی از آن خریداری کنیم یا سرمایه‌گذار خارجی با سرمایه‌گذار داخلی مشارکت داشته‌باشد؛ بنابراین دولت باید در این زمینه سیاست‌های تشویقی اعمال کند. اگر بتوانیم سرمایه‌گذار خارجی یا داخلی را تشویق کنیم، زودتر به نتیجه خواهیم‌رسید در غیر این‌صورت نزدیک‌ترین راه، تهاتر نفت است که باید با شرکت‌هایی که با ما مشترک شده و رآکتور هسته‌ای را داخلی‌سازی می‌کنند و نفت یا حتی نفت‌خام و میعانات گازی و معدنی فرآوری شده را تهاتر کنیم. البته قبلا درباره برنامه مالی آن از جمله تهاتر نفت کار شده بود، اما به دلیل این‌که دولت یازدهم و دوازدهم نه تنها برای انرژی هسته‌ای که برای دیگر حوزه‌ها نیز برنامه نداشت، سبب شد نیروگاه‌های دیگر برق از جمله خورشیدی و بادی برای این‌که بخش خصوصی آن را بسازد، تشویق نشوند و در نتیجه ما با مشکل کمبود برق مواجه شدیم. در حال حاضر نیز باید توجه داشت این مشکل در کوتاه مدت حل نمی‌شود، اگر منابع مالی کافی در این زمینه وجود داشته‌باشد، حدود پنج تا هشت سال طول می‌کشد تجهیزات نیروگاه هسته‌ای تامین شود، اما در غیر این صورت ممکن است ۲۰ سال هم زمان می‌برد، لذا نباید به مردم وعده داد مشکل برق به زودی حل می‌شود؛ چراکه باید یک بازه شش تا هشت سال آینده را در نظر بگیریم که ۲۰۰۰مگاوات به مدار بیاید. البته اگر پول بیشتری تزریق شود ممکن است چهار سال هم به نتیجه برسیم. به هرحال اگر همین امسال هم برای ۸ تا ۱۰هزار مگاوات وارد شویم در سال ۱۴۱۰ می‌توانیم اطمینان داشته‌باشیم که حدودا این مقدار نیروی برق هسته‌ای خواهیم داشت به شرط این‌که در این ۱۰سال هدف‌گذاری درستی صورت گیرد.
newsQrCode
ارسال نظرات در انتظار بررسی: ۱ انتشار یافته: ۰

نیازمندی ها