به گزارش
جام جم آنلاین به نقل از باشگاه خبرنگاران جوان، موارد کمی به اندازه ورزش بدون حرف و شرط سالم هستند. علاوه بر رضایت از عضله سازی، از دست دادن وزن و حال عالی، از بسیاری از گرفتاریهای مهلک خصوصاً با افزایش سن محافظت میکند. بیشتر این گرفتاریها جسمی هستند مانند بیماریهای قلبی، دیابت و سرطان. اما همچنین باعث جلوگیری از بیماریهای مختلف ذهنی میشود که به آنها زوال عقل میگوییم.
مطالعات نشان میدهد که ورزش یکی از بهترین راهها برای جلوگیری از زوال عقل در سالهای طلایی ما است. دادهها به طور مداوم نشان میدهد افرادی که فعالیت بیشتری دارند، احتمالاً حافظه و مهارتهای تفکر خود را حفظ میکنند. به نظر میرسد که هر نوع فعالیت بدنی موثر است، اما ورزش هوازی -هر چیزی که ضربان قلب شما را افزایش دهد- بهترین است.
اینکه با درگیر کردن بدن چه عواملی باعث تقویت ذهن میشود، مشخص نیست، اما چند نظریه وجود دارد. ورزش با افزایش پروتئین نوروتروفیک مشتق شده از مغز همراه است که تصور میشود باعث تشکیل نورونهای جدید شده و از بین رفتن موجودات را به حداقل میرساند -به ویژه در هیپوکامپ، یکی از مراکز اصلی حافظه مغز. همچنین، با پمپاژ سریعتر قلب و افزایش جریان خون، اکسیژن بیشتری به مغز، جایی که بسیاری از عملکردهای حیاتی انجام میشود، راه مییابد. به طور خلاصه، هدر اسنایدر، معاون روابط پزشکی و علمی انجمن آلزایمر میگوید: آنچه برای قلب شما خوب است برای مغز شما مفید است.
زوال عقل عادی نیستآلزایمر یک بیماری خاص است، در حالی که زوال عقل اختلال روانی است. آلزایمر مورد شایعترین علت زوال عقل است و یک اپیدمی در حال رشد است که حدود ۶ میلیون آمریکایی را رنج میدهد. خطر آلزایمر بطور مداوم پس از ۶۵ سالگی افزایش مییابد.
اسنایدر میگوید: وقوع این بیماری در پیری طبیعی نیست. آلزایمر و سایر اشکال زوال عقل با لیست طولانی از عوامل سبک زندگی، از استرس و رژیم غذایی گرفته تا سیگار کشیدن، ارتباط تنگاتنگی دارد و اغلب با رسیدگی به این نیازها میتوان از بروز آنها جلوگیری کرد. بر اساس دادههای موجود، ورزش امیدوار کنندهترین این مداخلات به نظر میرسد.
تحلیل آزمایشات مختلفی که فواید بالقوه آن را بررسی کرده است، نشان میدهد که با ورزش در میانسالی خطر ابتلا به زوال عقل کاهش مییابد. برخی از مطالعات حتی به این نتیجه رسیدهاند که حدود شش تا ۱۲ ماه ورزش میتواند مقداری از قدرت مغز را برای افرادی که قبلاً دچار زوال عقل یا اختلال شناختی خفیف هستند، بازگرداند.
با وجود شواهد فزاینده، محققان چیزهای زیادی در مورد چگونگی تأثیر فعالیتهای بدنی بر از دست دادن حافظه دارند. به علاوه، اسنایدر میگوید: بیشتر کارها تاکنون فقط در مورد گروههای کوچک افراد مطالعه شده است، اما تعداد معدودی آزمایش در مقیاس بزرگ در حال انجام است.
زندگی برای ذهنتانورزش تنها راهحل نیست. بهترین نتیجه، از ترکیب آن با یک رژیم غذایی مغذی، خواب کافی، درگیری اجتماعی و سرگرمیهایی است که شما را از نظر ذهنی هوشیار نگه میدارد، مانند خواندن یا حل جدول کلمات متقاطع. در یک بررسی ۲۰۱۷ درمورد ورزش و بیماری آلزایمر، نویسندگان نوشتند: فعالیت بدنی یکی از اجزای یک سبک زندگی سالم است، اما به خودی خود، احتمالاً کافی نیست. آنها همچنین پیشنهاد میکنند که فعالیت بدنی همراه با برانگیختگی اجتماعی و شناختی موثرترین است.
حتی با پیروی از تمام استراتژیهای ذهن سالم، هیچ راه مطمئنی برای جلوگیری از زوال عقل وجود ندارد. این بیماریها پیچیده هستند، اما از بین تمام گزینههای سبک زندگی که برای کمک به حفظ تواناییهای فکری هستند، ورزش ثابتترین موفقیت را به دست میآورد.