خاویر سولانا، نماینده ارشد اتحادیه اروپایی اواخر شهریور سال 85 سفری به ایران داشت و با علی لاریجانی ، دبیر شورای عالی امنیت ملی مذاکراتی را انجام داد و اعلام کرد: گزارش مذاکرات خود با مسوولان ایرانی درباره برنامه هسته ای را به نشست غیررسمی وزیران خارجه اتحادیه اروپایی در فنلاند ارائه می کند.
نمایندگان 25 کشور اروپایی شرکت کننده در این نشست ، پیشنهاد ادامه مذاکرات سولانا با مقامات ایرانی را بررسی کردند.
اتحادیه اروپایی در حالی در شهریور سال گذشته ، حمایت کامل خود را از تداوم مذاکرات برای آنچه که روشن ساختن پاسخ ایران در پرونده برنامه هسته ای نامید اعلام کرد که اقدامات خود را برای صدور قطعنامه دیگری علیه فعالیت های صلح آمیز هسته ای ایران ادامه داد.
سران جنبش عدم تعهد نیز در چهاردهمین اجلاس خود در هاوانا در شهریور سال 85 در بیانیه ای درباره موضوع هسته ای ایران تاکید کردند که تنها راه حل وفصل موضوع هسته ای ایران ازسرگیری مذاکرات بدون هیچ گونه پیش شرطی است.
درپی این موضعگیری ها، وزیران خارجه 5کشور عضو دائم شورای امنیت سازمان ملل متحد و آلمان ، موسوم به گروه 5+1 پانزدهم مهر در لندن گردهم آمدند تا گامهای بعدی در خصوص موضوع هسته ای ایران را بررسی کنند؛ اما در این نشست نتوانستند به توافقی در مورد پرونده هسته ای ایران دست یابند.
واشنگتن ، پیش از برگزاری نشست لندن ، تلاش بسیاری کرده بود تا در این نشست بتواند به توافقی برای اعمال تحریم ها علیه ایران دست یابد، اما به رغم همه تلاشها نتوانست توافق تحریم علیه تهران را به دست آورد.
در حالی که کشورهای اروپایی و مقامات اتحادیه اروپایی بر ادامه مذاکرات با جمهوری اسلامی ایران تاکید می کردند انگلیس ، فرانسه و آلمان در روزهای آغازین آبان سال 85 تحت فشار امریکا پیش نویس قطعنامه ای دیگری علیه فعالیت های صلح آمیز هسته ای ایران ارائه کردند.
مقامهای دولت بوش امیدوار بودند که مباحث مرتبط با قطعنامه علیه ایران در شورای امنیت ، افکار عمومی این کشور را در آستانه انتخابات سرنوشت ساز کنگره از کشتار و تداوم اشغال عراق ، مشکلات اقتصادی داخلی و رسوایی های مالی جمهوریخواهان منحرف کند.
صدور قطعنامه 1737 علیه ایران
شورای امنیت سازمان ملل متحد پس از روزها بحث جدی و تغییرات گسترده در پیش نویس اولیه قطعنامه 3 کشور انگلیس ، آلمان و فرانسه علیه ایران ، دوم دی ماه سال گذشته قطعنامه 1737 و دومین قطعنامه ضد ایرانی را از تصویب گذراند تا برخوردهای دوگانه خود را با مساله انرژی هسته ای در عرصه جهانی اثبات کند.
محمدجواد ظریف ، سفیر و نماینده ایران در سازمان ملل پس از تصویب این قطعنامه ضدایرانی در شورای امنیت تصریح کرد که امروز روز غم انگیزی برای رژیم عدم اشاعه است.
محمود احمدی نژاد، رئیس جمهور نیز در واکنش به این قطعنامه تاکید کرد: ملت ایران هیچ نگرانی و ناراحتی از صدور قطعنامه از سوی شورای امنیت ندارد.
به دنبال اقدام غیرحقوقی و غیرقانونی شورای امنیت سازمان ملل متحد در تصویب قطعنامه علیه فعالیت های صلح آمیز هسته ای جمهوری اسلامی ایران ، نمایندگان مجلس شورای اسلامی در واکنش به این اقدام ، طرح الزام دولت به تجدیدنظر در همکاری با آژانس را در مجلس تصویب کردند، رئیس جمهور هم سریعا این قانون را برای اجرا ابلاغ کرد.
قطعنامه ای دیگر؛ پیشرفتی دیگر
گزارش 6 صفحه ای رئیس آژانس بین المللی انرژی اتمی درباره برنامه هسته ای صلح آمیز ایران سوم اسفندماه به طور همزمان در وین و نیویورک مقر سازمان ملل نیز منتشر شد.
در این گزارش ، اشاره شده بود که ایران به توقف غنی سازی که خواست قطعنامه 1737 شورای امنیت بوده ، عمل نکرده است.
سومین قطعنامه شورای امنیت سازمان ملل متحد به رغم حسن نیت های مسوولان جمهوری اسلامی ایران ، اواخر اسفند سال 85 صادر شد و در آن مانند 2 قطعنامه دیگر خواستار توقف غنی سازی شده و اعمال تحریم ها علیه ایران مورد تاکید قرار گرفته است.
در مقابل همه این فشارها، جمهوری اسلامی ایران دومین جشن هسته ای خود را در روز 20 فروردین ، روز ملی فناوری هسته ای برگزار کرد و طی آن محمود احمدی نژاد، رئیس جمهور به طور رسمی اعلام کرد که جمهوری اسلامی ایران کار غنی سازی خود را در مقیاس صنعتی آغاز کرده است.
اعلام خبر ورود ایران به مرحله تولید صنعتی سوخت هسته ای ، بازتاب گسترده ای در رسانه های جهانی داشت ؛ به طوری که بیشتر شبکه های خبری جهان با پخش زنده مراسم جشن هسته ای در نطنز تحلیل های خود را درباره ورود ایران به جمع کشورهای دارای فناوری چرخه سوخت هسته ای منتشر کردند.
آنچه مشخص است ، این است که به طور یقین فشارهای غرب به رهبری امریکا بر ملت ایران ، آنها را بر برداشتن گامهای اساسی تری برای رسیدن به حق مسلم خود ترغیب کرده و پیروز این میدان ، ملت بزرگ ایران خواهد بود.