شیخ بهایی حکیم،علامه،فقیه،عارف،قاضی،منجم/ستاره‌شناس،ریاضیدان،شاعر،ادیب، مورخ و دانشمند نامدار قرن دهم و یازدهم هجری است
کد خبر: ۱۲۸۷۹۷۶
به گزارش جام جم آنلاین به نقل بیتوته ،بهاء الدین محمد عاملی مشهور به شیخ بهایی از دانشمندان بنام عهد شاه عباس صفوی است. وی در سال ۹۵۳ هجری قمری در بعلبک متولد شد. در ۱۳ سالگی همراه پدرش به ایران مهاجرت کرد. وی تألیفاتی به فارسی و عربی دارد که مجموعهٔ آنها به ۸۸ کتاب و رساله بالغ می‌شود. از آثار او می‌توان به کشکول، دیوان غزلیات، جامع عباسی (در فقه)، خلاصةالحساب، تشریح الافلاک و دو مثنوی معروف " نان و حلوا" و "شیر و شکر" اشاره کرد. وی در سال ۱۰۳۰ هجری قمری در اصفهان دار فانی را وداع گفت. جنازهٔ او را به مشهد انتقال دادند و در مسجد گوهرشاد دفن کردند. غزلی زیبا از وی را در ادامه خواهیم خواند:
