ایران چگونه قطعنامه 598 را پذیرفت؟

جواد منصوری، اولین فرمانده سپاه پاسداران انقلاب اسلامی، در گفتگو با  جام جم آنلاین در خصوص پذیرش قطعنامه 598 توسط دولت جمهوری اسلامی مطرح کرد: در سال 1366 در حالی که ایران در وضعیت مناسبی در  جبهه های جنگ تحمیلی قرار داشت، شورای امنیت سازمان ملل برای جلب رضایت ایران قطعنامه ای صادر کرد. در این قطعنامه، نکاتی را پیشنهاد کرد که کما و بیش میتوانست به نفع ایران باشد. اما مسئولین ایرانی بنا به شرایط جبهه ها و این که این قطعنامه نمیتواند نظر دولت ایران را جلب کند، از پذیرش قطعنامه خودداری کردند. در نتیجه درگیری حدود یک سال ادامه پیدا کرد.

منصوری گفت: در فاصله تصویب قطعنامه تا پذیرش آن، تمامی امکانات پشتیبانی ده ها کشور از عراق علیه جمهوری اسلامی به کار گرفته شد تا این که ایران مجبور به پذیرش قطعنامه باشد. آمریکا تقریبا مستقیما وارد جنگ شد تا علاوه بر سکوهای نفتی، کشتی های نفتکش و تاسیسات دیگر، تهدید جدیدی را وارد کند و آخرین ضربه که سرنگونی هواپیمای مسافربری IR655 بود. آمریکایی ها در واقع خواستند به این طریق بگویند که ما با تمام قدرت پشتیبان عراق هستیم. ضمن این که تعداد دیگری از کشورهای منطقه هم چنین پیامی را دادند.
وی با اشاره به اوضاع جبهه ها در سال 1367، اضافه کرد: به دلیل فشار زیادی که کشور در جبهه ها و همچنین تنگناهای اقتصادی متحمل مشید،  مسئولین به این نتیجه رسیدند که ادامه جنگ، اولا ثابت نمیکند که پیروزی های جدیدی نصیب ایران بشود، ثانیا ممکن است خسارت های بیشتر و غیرقابل جبران و مشکلات سنگینی را متوجه ایران کند. و در یک جمع بندی ایران را به این نتیجه برساند که به مصلحت است که قطعنامه را بپذیرند و به این ترتیب وارد مرحله جدیدی بشوند که علاوه بر حفظ موجودیت نظام جمهوری اسلامی تا جایی که مقدور است، برای دفاع از کشور و همچنین دریافت خسارت ها تلاش کنند.

جواد منصوری با بیان این که در قطعنامه ابتدا آتش بس به عنوان اولین گام مطرح شده بود، افزود: بعد از آن آزادی اسرا و سپس بررسی آغازگر جنگ و در نهایت بازسازی ویرانه های جنگ عنوان شده بود. جمهوری اسلامی اصرار داشت که بند بررسی آغازگر جنگ باید در ابتدا قرار بگیرد و پس از آن بحث آتش بس اجرایی بشود. پس از یک سال جمهوری اسلامی بالاخره رضایت داد که آتش بس را بپذیرد و بررسی آغازگر جنگ پس از آن شروع شود. دو سال پس از بپذیرش هم دبیر کل وقت سازمان ملل، دولت بعثی عراق را رسما آغازگر جنگ اعلام کرد.
 
منصوری عنوان کرد: از لحاظ حقوقی، متجاوز باید خسارات مربوط به جنگ را بپردازد. ولی با توجه به این که دولتهای بزرگ در حمایت از عراق چه در آغاز و چه در ادامه جنگ بودند، شورای امنیت سازمان ملل به طور در اختیار آنها بود. عملا ایران موفق نشد که بتواند خسارت ناشی از جنگ را دریافت کند.

فرمانده سابق سپاه پاسداران در پایان بیان کرد: پیشنهاد یک تاسیس صندوقی برای خسارت های بازسازی مناطق آسیب دیده شد که آن هم به اجرا درنیامد زیرا تحولاتی که بعد از سال 1369 در عراق به وجود آمد و تغییراتی که در سطح منطقه به وجود آمد، باعث شد که حتی بند تاسیس این صندوق نیز عملی نشود.