معصومیت پرپر شده!

شخصیت «شوذب خزانه‌دار» در سریال «معصومیت از دست رفته» یکی از بهترین نمونه‌ها از این گونه شخصیت‌هاست؛ مردی که زمانی از یاران امیرالمومنین علی(ع) بوده و حالا هم با وجود فعالیت در دستگاه امویان دل در گرو عشق مولای متقیان دارد. اما ورود او به یک عاشقانه دو سویه، در نهایت سرنوشت شوذب را به معصومیتی پرپر شده گره می‌زند.
شوذب خزانه‌دار، هر چند در اسناد و واقعیت‌های تاریخی اساساً هیچ ریشه‌ای ندارد و داستان او، برآمده از تخیل سازندگان سریال معصومیت از دست رفته از جمله داوود میرباقری کارگردان آن است؛ ولی قصه او و انتخاب بین حق و باطل، می‌تواند قصه همه باشد. قصه ما آدم‌های معمولی که نه کاملا سیاه هستیم و نه کاملا سفید بلکه قرار گرفتن ما در موقعیت‌هایی خاص و انتخاب کردن راهی از میان خیر و شر است که مشخص می‌کند عاقبتمان همچون عاقبت شوذب خزانه‌دار و حمیرا یهودی [نماد رذالت و گمراهی در این قصه] خواهد شد یا همچون ماریا نصرانی و پسرش زید، با چنگ زدن به عشق بی‌انتهای امیرالمومنین علی(ع) راه سعادت را پیدا خواهیم کرد.
یک سر قصه شوذب به کربلا نیز می‌رسد و او نیز درست در همان نقطه‌ای فریب می‌خورد که اغلب کوفیان در آن فریب خوردند؛ سکوت در برابر ظلم برای رسیدن به ثروت و قدرت بیشتر. هر چند او نیز همچون بسیاری از کوفیان پس از مدتی از کرده خود پشیمان می‌شود.
گذشته از ذهن خلاق داوود میرباقری در خلق شخصیتی غیرواقعی و پیوند زدن او با برخی حوادث تاریخی صدراسلام، بدون شک شوذب و داستانش، بدون بازی خیره‌کننده امین تارخ جان نمی‌گرفت و ماندگار نمی‌شد. شوذب حالا در میان انبوهی از شخصیت‌های به تصویر کشیده شده در سریال‌های تاریخی تلویزیون، به نماد آدم‌هایی تبدیل شده که در دوگانه حق و باطل، جانب باطل را گرفته‌اند و سعادت اخروی را به بهای کوچک قدرت و ثروت فروخته‌اند؛ آدم‌هایی با معصومیتی از دست رفته... .

احسان سالمی
روزنامه‌نگار